Οφείλουμε να αντισταθούμε στη βαρβαρότητα και το εξ αυτής εκπορευόμενο χάος. Σε όλες τις τρομακτικές δυνάμεις της οπισθοδρόμησης, του ολέθρου και του θανάτου.
Να αντισταθούμε ό,τι κι αν προκύψει, ό,τι κι αν συμβεί, όχι μόνο για μας αλλά και τα κυκλάμινα και τις ανεμώνες.
Η ανάνηψη της ανθρωπότητας περνά απαραίτητα από την ατομική συνείδηση.
Αυτή θα περιορίσει, στο βαθμό της εξελίξεώς της, το ρόλο της βίας. Αυτή θα περιορίσει τη μετάδοση και αναπαραγωγή των λανθασμένων πληροφοριών. Αυτή θα περιορίσει τον κίνδυνο της αποδιοργάνωσης, της αποσύνθεσης και ενδεχομένως του θανάτου. Αυτή είναι η βασική αρχή κάθε ζώντος οργανισμού: ο περιορισμός ή καλύτερα η απάλειψη του λάθους.
Αρχαϊκά μονοκύτταρα, σαν τα βακτήρια, εμπεριέχουν εξαιρετικά εκλεπτυσμένους μηχανισμούς αντιστάσεως, για την ανακάλυψη και διόρθωση των λαθών τους.
Βρισκόμαστε ακόμη σε βαθύ σκοτάδι, όσον αφορά τη γνώση των σχέσεων ανάμεσα στο πνεύμα μας και τον εξωτερικό κόσμο.
Είμαστε ακόμη στην κατάσταση του ζώου του οποίου ο νευροεγκεφαλικός μηχανισμός ζει σε μία μόνιμη κατάσταση στέρησης και κινδύνου, εντός ενός περιβάλλοντος που περιέχει τον κίνδυνο και το τυχαίο. Είμαστε σε συνεχή αξιολόγηση γεγονότων και νοημάτων. Στη σχέση πρωτίστως του κυνηγημένου από πονηριές, παγίδες ή υποκρισία και κατόπιν, του κυνηγού που άνευ ιδιαιτέρου προγράμματος επιτίθεται στο θήραμα - το πάσης φύσεως θήραμα.
Η επιστήμη κινείται προς την αλήθεια με ακόρεστη επαγρύπνηση για τον κίνδυνο του λάθους. Δεν μπορούμε να έχουμε καμμία απολύτως απόδειξη για την αλήθεια, εάν δεν προσπαθήσουμε να αποκαλύψουμε και να αποδείξουμε το λάθος.
Κάθε αλήθεια θνητής προελεύσεως υπάρχει μέσα στις προϋποθέσεις και τα δεδομένα όρια της ενθάδε υπάρξεως.
Βεβαίως υπάρχουν πάμπολλες αλήθειες οι οποίες αν και βασίζονται σε αδιάσειστα γεγονότα, έχουν χλευαστεί, ανασκευαστεί, απωθηθεί από εξουσίες και αυθεντίες ή έχουν θεωρηθεί σαν τεράστια ψέματα.
Οι δικές μας αλήθειες περιέχουν βεβαιότητα και αβεβαιότητα. Και ο σκύλος χορτάτος και η πίτα ολόκληρη.
Αυτή είναι η μονοδιάστατη σύλληψη της αλήθειας που έχουμε το θράσος να ονομάζουμε ταυτοχρόνως σχετική και απόλυτη.
Έτσι τα προβλήματα του προσωπικού λάθους, του ψέματος ή της αυταπάτης, ευκόλως ευνοούν την εξαπάτηση, την πονηριά, τη λάθος διάγνωση, δηλαδή την εξομοίωσή μας με τους ατάλαντους πολιτικούς.

*Ο Εμμανουήλ Μαρώλιας είναι ποιητής, ζει και εργάζεται στη Συκαμιά Λέσβου.