Μία Αϊβαλιώτισσα ζωγράφος του Αϊβαλιού, με καταγωγή από την Κωνσταντινούπολη, εκθέτει πίνακές της εδώ και λίγες μέρες, στο χώρο των παλιών τουρκικών λουτρών της Μυτιλήνης. Πρόκειται για την Inci Duygulu - Larsen, της πρώτης ζωγράφου από την Τουρκία που εκθέτει μέσα στο παλιό αυτό τουρκικό μνημείο. Προχθές το απόγευμα επισκεφθήκαμε το χώρο της έκθεσης, για να μείνουμε εντυπωσιασμένοι από το πόσο αρμονικά δένουν τα χρώματα των 31 έργων της κ. Duygulu - Larsen με αυτά του εσωτερικού των λουτρών και μιλήσαμε με τη ζωγράφο για το έργο της, αλλά και για τη μεγάλη της αγάπη για τη ζωγραφική.

Πώς οργανώθηκε η έκθεσή σας αυτή στο παλιό τουρκικό λουτρό; Είναι εντυπωσιακό το πόσο αρμονικά δένουν τα χρώματα των πινάκων σας με αυτά του εσωτερικού του χώρου…
«Ναι, είναι κάτι που παρατηρούν όσοι βλέπουν την έκθεση, ωστόσο είναι τελείως τυχαίο. Λόγω έλλειψης χρόνου δεν ετοιμάστηκα γι’ αυτήν την έκθεση, οι 31 πίνακες που έφερα υπήρχαν ήδη από πριν. Η έκθεση διοργανώθηκε χάρη σε μια φίλη μου δημοσιογράφο, η οποία μου έκανε την πρόταση και ακολούθησε σχετική πρόταση και από το δήμο Μυτιλήνης, τον περασμένο Ιούνιο. Ήταν κάτι στο οποίο συμφώνησα αμέσως, αφού από το ατελιέ μου βλέπω συνεχώς το νησί και τα βράχια της Λέσβου…»
Ποια είναι τα θέματα, από τα οποία εμπνέεστε συνήθως; Στην έκθεσή σας εδώ, βλέπουμε κυρίως γυναικείες μορφές…
«Δεν είναι κάποιο συγκεκριμένο θέμα που εκθέτω, παρ’ όλο που οι επισκέπτες θα δουν κυρίως γυναικείες μορφές. Μου αρέσει το θέμα των γυναικών, αλλά δουλεύω αρκετά και με ανδρικά πρόσωπα, χρησιμοποιώντας μοντέλα και προσθέτοντας, στη συνέχεια, τα χρώματα και τις λεπτομέρειες. Ζωγραφίζω, ωστόσο, πολλά φανταστικά τοπία, τα οποία αποκαλώ “Innerworld Landscapes” (σ.σ. «Τοπία του εσωτερικού κόσμου»), αφού τα αναπτύσσω πρώτα στο μυαλό μου. Δε μου αρέσει να δίνω ονόματα στα έργα μου, αφήνω τους θεατές να φανταστούν και να ονειρευτούν το όνομα.»


Με λάδι και παστέλ…
Τα χρώματα των έργων σας είναι ιδιαίτερα έντονα, αλλά ταυτόχρονα αποπνέουν μια γλυκιά αίσθηση. Τι τεχνοτροπία χρησιμοποιείτε;
«Ζωγραφίζω με λάδι και παστέλ, ωστόσο οι πίνακες που βρίσκονται στο χώρο των λουτρών είναι όλοι με λάδι. Μου αρέσουν τα έντονα χρώματα, με απαλά περάσματα από το ένα χρώμα στο άλλο. Αυτό είναι που παρατηρούν και όσοι βλέπουν τους πίνακές μου και αυτό είναι, ίσως, και το ασυνείδητο μήνυμα που έχω να περάσω - αφού δε στέλνω κάποιο μήνυμα σκόπιμα με τη ζωγραφική μου. Ίσως μέσα από αυτές της “ομαλότητες”, να ψάχνω για εσωτερική ηρεμία…»
Ξεκινήσατε να ζωγραφίζετε από μικρή ηλικία, ωστόσο οι σπουδές που ακολουθήσατε μέχρι κάποιο σημείο, δεν είχαν σχέση με την Τέχνη…
«Ζωγράφιζα πολύ από το δημοτικό. Ήμουν τυχερή, γιατί είχα για καθηγητή μου στο σχολείο έναν πολύ καλό άνθρωπο και ζωγράφο, ο οποίος με ενθάρρυνε να συνεχίσω. Δυστυχώς, ο πατέρας μου δε συμφωνούσε, επέμενε να σπουδάσω Πολιτικές Επιστήμες και αυτό έκανα, αφού πρώτα πέρασα με εξετάσεις στη Σχολή Καλών Τεχνών της Κωνσταντινούπολης. Το 1985 πήγα στο Λονδίνο και μετά από ένα χρόνο στην Κοπεγχάγη, όπου παράλληλα με σπουδές ξένων γλωσσών και Ιστορίας της Τέχνης συνέχισα να ασχολούμαι με τη ζωγραφική. Το 1991 πήγα στο Παρίσι, όπου σπούδασα Γλώσσα και Γαλλικό Πολιτισμό στη Σορβόννη. Εκεί αποφάσισα, πλέον, να ασχοληθώ αποκλειστικά με τη ζωγραφική, γι’ αυτό μπήκα στην Ανώτατη Σχολή Γραφιστικών Τεχνών. Οι σπουδές μου εκείνες με βοήθησαν στο να σχηματίσω κάποιες θεωρητικές γνώσεις πάνω στην τέχνη μου και να αποκτήσω μεγαλύτερη εμπιστοσύνη στον εαυτό μου. Έτσι, άρχισα σιγά-σιγά να εκθέτω, έχοντας συμμετάσχει, μέσα σε 15 χρόνια, σε 21 ατομικές και σε 32 ομαδικές εκθέσεις, σε διάφορες πόλεις της Ευρώπης, αλλά και στην Τουρκία και στην Ιαπωνία. Με τις Πολιτικές Επιστήμες, δεν ασχολήθηκα ποτέ...»

Πολίτης του κόσμου
Σήμερα πού ζείτε και δημιουργείτε;
«Ήμουν στο Παρίσι, μέχρι τα τέλη του περασμένου χρόνου. Τώρα, μένω “παράλληλα” στην Αθήνα, για προσωπικούς λόγους, αλλά και στο Αϊβαλί, στα Μοσχονήσια, όπου βρίσκεται και το ατελιέ μου. Προτιμώ να ζωγραφίζω στο Αϊβαλί, αφού εκεί έχω πολύ χώρο και με εμπνέει η ατμόσφαιρα. Ωστόσο, έχει τύχει να ετοιμάσω έργα μου και στην Αθήνα.»
Η Μυτιλήνη πώς σας φαίνεται, τώρα που σας φιλοξενεί;
«Μου αρέσει πολύ η Μυτιλήνη, έχω περάσει από εδώ πολλές φορές, πηγαίνοντας στο Αϊβαλί και έχω πολλούς φίλους που ζουν εδώ. Είναι ένα μέρος που θα μπορούσα να μείνω, αφού μου είναι οικείο, συνδυάζει τις δύο κουλτούρες με τις οποίες είμαι εξοικειωμένη - την τουρκική και την ελληνική. Είναι θετικό ότι, παρ’ όλο που η έκθεση τις δύο πρώτες μέρες είχε λιγότερο κόσμο, τις δύο τελευταίες ο κόσμος αυξήθηκε, έφτασε σχεδόν τα 70 άτομα. Και το ευχάριστο είναι, ότι εισπράττω από όλους καλές κριτικές…»