Η Καλλονή της Λέσβου μέσα από παλιές φωτογραφίες

01/07/2012 - 05:56
«Η Καλλονή της Λέσβου μέσα από παλιές φωτογραφίες» με υπότιτλο «Εικόνες από μια Καλλονή που ξεχάσαμε…» τιτλοφορείται το νέο βιβλίο-λεύκωμα του ακαταπόνητου λαογράφου, ερευνητή, συγγραφέα και προέδρου του Συλλόγου Καλλονιατών Λέσβου, κ. Χρήστου Τραγέλλη.
Χρήστος Τραγέλλης
Σύμβουλος Έκδοσης: Παναγιώτης Μιχαηλάρης
Έκδοση Συλλόγου Καλλονιατών Λέσβου
Αθήνα 2009, σελ. 285


«Η Καλλονή της Λέσβου μέσα από παλιές φωτογραφίες» με υπότιτλο «Εικόνες από μια Καλλονή που ξεχάσαμε…» τιτλοφορείται το νέο βιβλίο-λεύκωμα του ακαταπόνητου λαογράφου, ερευνητή, συγγραφέα και προέδρου του Συλλόγου Καλλονιατών Λέσβου, κ. Χρήστου Τραγέλλη.
Αυτήν τη φορά ο Χρήστος Τραγέλλης συγκέντρωσε, τεκμηρίωσε και επιμελήθηκε ένα πλουσιότατο, αρχειακό φωτογραφικό υλικό με θέμα την Καλλονή και τους ανθρώπους της. Όπως σημειώνει πολύ εύστοχα στον πρόλογό του ο ιστορικός Παναγιώτης Μιχαηλάρης: «Η Καλλονή μετά από την πρωτεύουσα του νησιού μας, είναι η πόλη που εγκαταλείπει με απίστευτους ρυθμούς τη μικρή κλίμακα. Τα σπίτια της πέφτουν για να γίνουν μεγαλύτερα τα χωράφια που εγκαταλείπονται για να γίνουν βιοτεχνίες, οι συκιές και τα περιβόλια ξεριζώνονται για να γίνουν οικόπεδα οι βάρκες καταστρέφονται για να γίνουν σκάφη, το χωριό μεταλλάσσεται σε πόλη. Αυτά όλα είναι και καλά και κακά. Εξαρτάται από την οπτική γωνία που τα βλέπει ο καθένας - και ξέρουμε άλλωστε τη γνώμη των πολλών, αφού αυτοί ωθούν τα πράγματα. Η Καλλονή λοιπόν - και όχι μόνο αυτή - περνά στη μεγάλη κλίμακα, αλλάζει όψη, συνήθειες, νοοτροπία. Ωστόσο είναι μαθηματικά βέβαιο, άλλωστε έχει κιόλας παρατηρηθεί και σε άλλες περιπτώσεις, οι κάτοικοί της - γηγενείς και επήλυδες - κάποια στιγμή θα επιζητήσουν να κλείσουν ή να ανοίξουν τους λογαριασμούς τους με τη μικρή κλίμακα, με αυτά που απώθησαν και αντικατέστησαν με άλλα, με ό,τι απέρριψαν ως άχρηστο. Τότε είναι τα δύσκολα. Τότε είναι που ο άνθρωπος έρχεται ενώπιος ενωπίω και σε εκείνην ακριβώς την κοντινή ή μακρινή στιγμή, αυτό το βιβλίο του Χρήστου Τραγέλλη που τώρα κρατάμε στα χέρια μας, θα έχει να παίξει ένα μοναδικό και αναντικατάστατο ρόλο.»
Το φωτογραφικό υλικό, επαρκώς υπομνηματισμένο, χωρίζεται σε δυο μεγάλες ενότητες. Η πρώτη έχει τίτλο «Ο χώρος» και περιλαμβάνει τέσσερα κεφάλαια: Ποτάμια - Γεφύρια - Γειτονιές (Χάνια, Μουράγια, Αρχοντομαχαλάς, Περιοχή Μητροπόλεως, Μάνια, Μεκεμές, Καλυβάκια), Εκκλησίες (Άγιος Ιωάννης ο Πρόδρομος, Ζωοδόχος Πηγή), Μοναστήρια (Μονή Λειμώνος, Μονή Παναγίας Μυρσινιώτισσας), Ξωκλήσια - Τα πανηγύρια (Αγία Τριάδα, Χριστός, Αγία Μαρίνα, Άγιος Παντελεήμων, άλλα πανηγύρια).
Η δεύτερη ενότητα έχει τίτλο «Οι άνθρωποι» και περιλαμβάνει τα παρακάτω τέσσερα κεφάλαια: Εκπαίδευση (1885 - 1960) - Στρατιωτική ζωή (1897 - 1959) - Κοινωνική - Πολιτισμική ζωή (Γάμοι, Οικογένειες, Πολιτιστικά-Αθλητικά Σωματεία, Νεολαία, Εκδρομές, Καφενεία, Απόκριες), Παλιοί Επαγγελματίες (Τεχνίτες, Εργάτες, Μοδίστρες, Κεντήστρες, Υφάντρες, Αγροτικές ασχολίες), Ξενιτεμένοι, Προσωπικότητες (Θρησκευτική, Πολιτική Ηγεσία, Επιστήμονες, Λογοτέχνες).
Γράφει ο Χρήστος Τραγέλλης στο εισαγωγικό του σημείωμα: «Όποιος ξεφυλλίζει τις σελίδες του Λευκώματος, μέσα από τις φωτογραφίες, θα μπορέσει να διακρίνει και να αναγνωρίσει τους δικούς του ανθρώπους, να συγκινηθεί ενδεχομένως από τη φωτογραφική τους παρουσία, να ανασύρει στη μνήμη του τις δραστηριότητές τους, τις ασχολίες τους, τον τρόπο ζωής τους, τις ιδιαιτερότητές τους, την προσφορά τους στην κοινωνία της Καλλονής και εν τέλει να φέρει και πάλι στο προσκήνιο τον άνθρωπο και το περιβάλλον του. Αυτοί οι άνθρωποι, οι πρόγονοί μας, οι παππούδες και οι γιαγιάδες, οι πατεράδες και οι μανάδες μας, αυτοί που παρέδωσαν τη σημερινή Καλλονή με τα θετικά και τα αρνητικά της στοιχεία, αφού οι άνθρωποι ενός τόπου είναι το ζωντανό κύτταρο που δίνει πνοή και διαμορφώνει την κάθε δραστηριότητα και τελικά σφραγίζει τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά ενός τόπου. Οι φωτογραφίες καταγράφουν στιγμές που συγκινούν τον καθένα μας, όταν τις ξαναβλέπει. Η συγκίνηση αυτή κορυφώνεται όταν η μνήμη, γυρίζοντας πίσω στο παρελθόν, επαναφέρει στο εκάστοτε παρόν αυτό που αποτυπώθηκε στο χαρτί για να θυμίζει την αλυσίδα της ύπαρξής μας. Οι μνήμες δεν πρέπει να χάνονται και δε χάνονται όταν τις διατηρούμε, πράγμα που πιστεύω ακράδαντα ότι γίνεται με την κυκλοφορία του Λευκώματος.»
Π.Σ.

Γενική Ροή Ειδήσεων

PROUDLY POWERED BY CJ web | Copyright © 2017 {emprosnet.gr}
Made with love and a lot of coffee by CJ web, Creative web Journey