Φέτος, χάσαμε ένα σπουδαίο στήριγμα όλοι οι τεχνίτες του πηλού της χώρας και νιώσαμε ότι κι εμάς πρέπει να μας συλλυπηθούν, όπως και την οικογένειά της και τους συνεργάτες της… γιατί άλλη δεν υπήρξε, από την άοκνη, πολύχρονη προσπάθεια ζωής που έκανε η Μπέτυ Ψαροπούλου.
Και θα μας λείψει και πάντα θα τη μνημονεύουμε, ως τη μοναδική λαογράφο που ανέδειξε και διέσωσε το έργο των λησμονημένων, ταπεινών μαστόρων, του πιθαριού, της στάμνας και του τσουκαλιού, που υπηρέτησαν και συντήρησαν, σαν περιέκτες, τα απαραίτητα για τη ζωή του ανθρώπινου είδους, χιλιετηρίδες…
Όμως, φαίνεται ότι η μοναδικότητα της προσφοράς της αείμνηστης κ. Μπέτυς, στη διάσωση και διάδοση της νεοελληνικής κεραμικής, ψάχνει να βρει μιμητές… και δε θα νιώσουμε παντέρημοι κι αβοήθητοι σ’ αυτούς τους δύσκολους καιρούς… όσο ακόμα φορείς σαν το δήμο Μανταμάδου και προσωπικότητες σαν το δήμαρχο κ. Στέφανο Αποστόλου, παίρνουν τέτοιες αποφάσεις, ομόφωνα, να μας στηρίξουν! Νιώθουμε ότι την προσδοκία μας, για την απαραίτητη εξωστρέφεια που πρέπει να αναπτύξουμε, έρχεται, για δεύτερη χρονιά, να την αναλάβει και να την πραγματοποιήσει ο δήμος Μανταμάδου, χρηματοδοτώντας εξ ολοκλήρου όλο το εγχείρημα, κερδίζοντας την εμπιστοσύνη και την ευγνωμοσύνη μας.
Η προσδοκία μας, έτσι, μας φέρνει στο Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας το τριήμερο 20, 21 και 22 Μαρτίου 2009, με ζωντανή την πανάρχαια τέχνη της κεραμικής, να διακριθούμε για το ασίγαστο πάθος μας να δημιουργούμε, έργα μοναδικά, που διασώζουν ακόμα και τα δακτυλικά μας αποτυπώματα στους αιώνες, ξεπερνώντας κάθε μηχανικό και ηλεκτρονικό δημιούργημα, κερδίζοντας κι αφυπνίζοντας τα παιδικά μάτια, που τα υπνωτίζει η εικονική πραγματικότητα της κάθε οθόνης στην εποχή μας…
Φαίνεται ότι ακόμα, κάποιοι, νοιάζονται για μας, που απομείναμε ανυπεράσπιστοι να αντιμετωπίζουμε τον ανταγωνισμό, αμήχανοι μπροστά στα φτηνιάρικα ξενόφερτα ψευτοκεραμικά, που κατακλύζουν την αγορά, βγαλμένα από μηχανική πρέσα, πανομοιότυπα και «πλουμισμένα» με… ξεφτισμένη χαλκομανία!
Κρατώντας αζήτητα τα δικά μας, τα απ’ αρχής και εξ ολοκλήρου χειροποίητα και μοναδικά κεραμικά χειροτεχνήματα, που πρέπει να εκτίθενται σε περίοπτη θέση και να κυκλοφορούν με ταυτότητα πιστοποιημένης ποιότητας και ονομασίας προέλευσης, ετικέτα!...
Προκειμένου κάποτε να διεκδικήσουν επάξια, τόσο την τιμή που τους αξίζει, όσο και τη διασφάλιση της διάσωσης της τέχνης τους.
Γιατί σήμερα στην Ελλάδα δεν υπάρχει ούτε ένα σχολείο που να διδάσκει αυτή την τέχνη, κι απαξιώθηκε τόσο πολύ η τέχνη και η χειρωνακτική εργασία, που κανένας νέος δεν μπορεί και δε θέλει να κερδίζει τη ζωή του απ’ αυτήν…
Όμως, για τα «εξεγερμένα» παιδιά μας, η μόνη απάντηση πρέπει να είναι η τέχνη και η δημιουργία!
Τους οφείλουμε μια απάντηση κι η πρότασή μας πρέπει να είναι διέξοδος για δημιουργία, για προσωπική ανασυγκρότηση και αυτογνωσία… ήρθε η ώρα όλοι μας να αναπροσδιορίσουμε τους βασικούς μας στόχους, να αναδείξουμε τη μοναδική μας ταυτότητα και τις δοκιμασμένες μας δεξιότητες, στο βάθος της πολύχρονης ιστορίας μας και του ασυναγώνιστου πολιτισμού αυτής της χώρας.
Εμείς που βιώσαμε τη «χαρά της δημιουργίας» ως καλλιτέχνες κι εργαζόμενοι χειροτέχνες, αγγίζοντας με δέος τον πηλό, αναζητώντας νέα μορφή σε κάθε μας δημιουργία, αυτό προτείνουμε… για να δώσουμε ελπίδα και όραμα στα ανήσυχα νιάτα των παιδιών μας. Ευχαριστούμε το δήμο Μανταμάδου και τους υποστηρικτές του για τη σπουδαία προσπάθεια να μας υποστηρίξουν στο να πάρει το έργο μας νέα πνοή κι ελπίζουμε ότι σ’ αυτό το μεγάλο συναπάντημα, με τους άλλους μεγάλους πολιτιστικούς φορείς, στο Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας, η παρουσία μας να κερδίσει τη συνεργασία και τη δικτύωση που απαιτείται, για να «ταξιδεύει» η έκθεσή μας συνεχώς, τόσο στην Ελλάδα και την Ευρώπη όσο και στο εξωτερικό, πρεσβεύοντας την τέχνη… Του Πλάστη, αλλά και των… «κατ’ εικόνα και καθ’ ομοίωση»… θνητών δημιουργών!

* Η Κλεονίκη Λογγίου είναι αντιπρόεδρος του Συλλόγου Κεραμιστών - Αγγειοπλαστών Λέσβου «ΤΟ ΕΟΡΓΟΝ».