• https://youtu.be/sf2e4FQ-oxs Ι Οπτικοακουστικό έργο: Αρετή Μαρία Κατσαρίδου 

Πραγματικές αυξήσεις μισθών για αξιοπρεπή διαβίωση ήταν τα μηνύματα που «επικοινώνησαν» από την πλατεία Σαπφούς οι εκπρόσωποι εργαζομένων το πρωί της Τετάρτης 9 Απριλίου.

Ο πρόεδρος του Σωματείου Ιδιωτικών Υπαλλήλων Λέσβου και αντιπρόεδρος του ΠΕΚ Δημήτρης Ευσταθίου πραγματοποίησε την κεντρική ομιλία, ενώ θα πρέπει να σημειωθεί ότι λίγες ώρες νωρίτερα η Διοίκηση του Παλλεσβιακού Εργατοϋπαλληλικού Κέντρου είχε πραγματοποιήσει καταλάβει συμβολικά την Γενική Γραμματεία Αιγαίου και Νησιωτικής Πολιτικής αναρτώντας πανό με τα αιτήματα της κινητοποίησης.

Κεντρική ομιλία Δημήτρη Ευσταθίου

«Τα κέρδη τους ή οι ζωές μας»

40 μέρες μετά την μεγαλύτερη απεργία των τελευταίων χρόνων, μετά τις συγκλονιστικές συγκεντρώσεις που ταρακούνησαν όλη τη χώρα, η εργατική τάξη και ο λαός μας, δίνουν ξανά αγωνιστική απάντηση, στέλνουν αποφασιστικό μήνυμα ενάντια στην κυβέρνηση και την πολιτική της.

Το σύνθημα “τα κέρδη τους ή οι ζωές μας” που ένωσε το λαό μας, στις μεγαλειώδεις κινητοποιήσεις, για να μη συγκαλυφθεί το έγκλημα στα Τέμπη, αλλά και για να μην ξαναζήσουμε νέα Τέμπη, παραμένει επίκαιρο, παραμένει ζωντανό στον αγώνα.

Γιατί ο Μητσοτάκης και η κυβέρνηση του, νόμιζαν ότι θα ξεμπερδέψουν με την οργή του λαού, δίνοντας μας αύξηση 1 ευρώ τη μέρα!

Θέλουν να μας χειραγωγήσουν, να μας εξαπατήσουν λες και έχουμε αμνησία και θα ξεχάσουμε που ζούμε. Μας κοροϊδεύουν κι’ από πάνω!

Λες και θα ξεχάσουμε την ακρίβεια που εξαφανίζει όλες τις αυξήσεις κοροϊδία που έχουν ανακοινώσει τα τελευταία χρόνια.

Λες και θα ξεχάσουμε ότι ο πραγματικός μισθός είναι μικρότερος από αυτόν που παίρναμε πριν 15 χρόνια.

Λες και θα ξεχάσουμε ότι οι κατασχέσεις και οι πλειστηριασμοί σε βάρος λαϊκών οικογενειών δίνουν και παίρνουν.

Είναι αισχροί! Και να είναι βέβαιοι ότι δε θα τους περάσει! Ούτε μνήμη χρυσόψαρου έχουμε, ούτε έχουμε χάσει τα λογικά μας.

Ποιός όμως έχασε την ντροπή για να τη βρει η κυβέρνηση και τα άλλα κόμματα που κυβέρνησαν; Το έχουν αποδείξει άλλωστε πολλές φορές. ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-ΣΥΡΙΖΑ και Πλεύση Ελευθερίας για παράδειγμα ψήφισαν διάταξη στο ευρωκοινοβούλιο, που ανοίγει υπό προϋποθέσεις το δρόμο για δουλειά μέχρι τα 74 έτη.

Υπερψηφίζουν και όποιον πάρει ο χάρος δηλαδή, για τα κέρδη των εργοδοτών. Τα κέρδη και τους τζίρους δισεκατομμυρίων ευρώ που μετράνε οι μεγάλοι επιχειρηματικοί όμιλοι, πάνω στις δικές μας πλάτες. Γιατί την ίδια ώρα η εργασία μας εντατικοποιείται, οι νεκροί και τραυματίες εργάτες αυξάνονται. Μόλις προχθές δευτέρα, πέθανε εργαζόμενος σε σούπερ μάρκετ της Αθήνας ο οποίος είχε τραυματιστεί τον Γενάρη, ενώ ένας διανομέας της wolt νοσηλεύεται σε κρίσιμη κατάσταση. Αυτή είναι η εργασιακή πραγματικότητα που θέλουν να μας κάνουν να ξεχάσουμε.

Συναδέλφισσες συνάδελφοι,

Οι αγώνες όλου του τελευταίου διαστήματος έχουν κλονίσει την κυβέρνηση και το σάπιο σύστημα τους. Ένα σάπιο σύστημα που μας λέει από το πρωί μέχρι το βράδυ πως πρέπει να ετοιμαζόμαστε για τα χειρότερα, να έχουμε και προμήθειες για 72 ώρες στο σπίτι μας σε περίπτωση πολέμου, μας λέει πως δεν είναι ώρα για διεκδικήσεις γιατί υπάρχει παντού αστάθεια.

Και αυτά τα ρημάδια τα λεφτόδεντρα που δε βρίσκουν για εμάς και τις ανάγκες μας που πάνε και φυτρώνουν άραγε; Στην πολεμική βιομηχανία φυσικά.

Εκεί που τα κράτη μέλη της ΕΕ συμφώνησαν να δαπανήσουν 800 δισεκατομμύρια ευρώ, στη συντριπτική τους πλειοψηφία από τους κρατικούς προϋπολογισμούς, για να ετοιμαστούν για τους πολέμους που έρχονται.

Την ώρα που οι λαοί της Ευρώπης βλέπουν τη ζωή τους όλο και να χειροτερεύει, την ώρα που θύματα πολέμων και ιμπεριαλιστικών επεμβάσεων πνίγονται στις ακτές μας και όσοι επιβιώνουν ζουν στα ΚΥΤ της ντροπής,  αυτοί ετοιμάζονται να δώσουν κι’ άλλα λεφτά για πολέμους.

Αυτούς τους δήθεν ανθρωπιστές της ΕΕ τραπέζωσε η περιφερειακή αρχή με δικά μας λεφτά τη μέρα μάλιστα που είχαμε δύο ναυάγια με δεκάδες νεκρούς πρόσφυγες. Η περιφερειακή αρχή που θυμίζουμε ότι στην προηγούμενη απεργία κάποια στελέχη της μας κουνούσαν το δάχτυλο για το ποιος θα μιλήσει και τι θα πει στην απεργιακή συγκέντρωση. Προχωράμε… Κι’ αφού φάγανε γουρουνόπουλα και στραγγίξαν νταμιτζάνες που λέει και ο μεγάλος Βάρναλης, κρατήσανε κι’ ενός λεπτού σιγή, ακούσαν και ένα πένθιμο εμβατήριο για να θυμηθούν ξανά την ανθρωπιά τους. Και μετά… το ρίξαν πάλι στο φαί. Αυτές είναι οι αξίες τους και τα ιδανικά τους. Να τους χαίρονται τα κόμματα και οι υπερασπιστές της ΕΕ και αυτοί που τους τραπέζωσαν!

Συναδέλφισσες συνάδελφοι,

Στο όνομα της νέας κρίσης που έρχεται, κράτος και κυβερνήσεις μας θέλουν σιωπηλούς και στον καναπέ. Αποδεικνύουμε και σήμερα πως δε θα τους κάνουμε τη χάρη, το αντίθετο, θα αγωνιζόμαστε, θα κλιμακώνουμε θα διεκδικούμε.

Άλλωστε, οι μοναδικές στιγμές που ο λαός μας πήρε ανάσα και κέρδισε, ήταν όταν δε συμβιβάστηκε, όταν αγωνίστηκε, όταν βγήκε στο δρόμο. Όπως κάνουμε εδώ και 2 χρόνια και δεν έχουμε επιτρέψει να ξεχαστεί το έγκλημα στα Τέμπη.

Όπως κάναμε, όλα τα νησιά με μια γροθιά, στο υπουργείο υγείας και το υπουργείο ναυτιλίας, διεκδικώντας λύσεις στα τεράστια προβλήματα που αντιμετωπίζουμε στα ζητήματα της υγείας και στις ακτοπλοϊκές συγκοινωνίες.

Κινητοποιήσεις που παρά τα δίκαια αιτήματα τους, οι κυβερνητικοί συνδικαλιστές, αλλά και άλλες παρατάξεις, δήθεν προοδευτικές, με στελέχη του ΠΑΣΟΚ, του ΣΥΡΙΖΑ και άλλων δυνάμεων τις καταψήφισαν, τις υπονόμευσαν, τις συκοφάντησαν, αποδεικνύοντας ξανά το πόσο θλιβεροί είναι.

Αυτοί που μπροστά στα Τέμπη θυμήθηκαν ότι είναι αγωνιστές. Αλλά για τα νέα Τέμπη που καραδοκούν στο βοστάνειο και στα κέντρα υγείας που έχουν μείνει χωρίς προσωπικό, για ότι δεν υπάρχει στο δημόσιο νοσοκομείο παιδοψυχολόγος, κάνουν τους κινέζους. Για τα ακτοπλοϊκά εισιτήρια που κοστίζουν 54,5 και ετοιμάζονται να ανέβουν κι’ άλλο, την ώρα που οι εφοπλιστές επιδοτούνται και παίρνουν αφορολόγητο πετρέλαιο, κάνουν τις πάπιες. Γιατί αυτήν την πολιτική υπηρετούν κι εκείνοι.

Ούτε σ’ αυτούς όμως κάναμε τη χάρη.  Αν και οι υπουργοί είχαν πιο σημαντικές δουλειές από το να συναντήσουν τους νησιώτες που έκαναν δεκάδες ώρες στα πανάκριβα και σάπια καράβια των εφοπλιστών για να κατέβουν στην Αθήνα, 55 σύλλογοι και φορείς από τη Λέσβο, 215 από όλο το Αιγαίο φτάσαμε στα υπουργεία και καταθέσαμε τα αιτήματα μας. Και δε θα σταματήσουμε εκεί.

Θα είμαστε καθημερινά σε κάθε μικρό και μεγάλο αγώνα, για να διεκδικήσουμε τα δικαιώματα μας και τη ζωή που μας αξίζει. Όπως το έκαναν οι μεταλλεργάτες της Ζώνης, οι οικοδόμοι, οι διανομείς της efood και άλλοι εργαζόμενοι σε δεκάδες επιχειρήσεις όπου με την οργάνωση του αγώνα πέτυχαν υπογραφή Συλλογικών Συμβάσεων με αυξήσεις στους μισθούς, με επιβολή σταθερού ημερήσιου χρόνου δουλειάς, με επαναφορά των τριετιών.

Όπως το έκαναν οι συναδέλφισσες μας στο MYTHICAL COAST που διεκδίκησαν και πήραν τα δεδουλευμένα τους.

Όπως θα κάνουμε και με κάθε συνάδελφο που θα του ζητήσει πίσω ο εργοδότης το δώρο Πάσχα που θα καταβληθεί αυτές τις μέρες, όπως ήδη έχουμε μάθει ότι ζητάνε. Με κάθε συνάδελφο που θα το πάρει απόφαση να σταματήσει να ανέχεται τη φτώχεια και τη μίζερη ζωή.

Γιατί η δύναμη μας βρίσκεται στη συλλογικότητα, στην οργάνωση, στα εργατικά σωματεία.

Συνεχίζουμε τον αγώνα ενάντια στην πολιτική που μας στερεί το Οξυγόνο, εναντία σε ένα σάπιο κράτος που δεν μπορεί να προστατέψει ούτε τα πιο στοιχειώδη δικαιώματά μας, ενάντια στην αντιλαϊκή πολιτική που θυσιάζει μέχρι και τις ζωές μας στο βωμό του κέρδους των επιχειρηματικών ομίλων.

Οι μεγαλειώδεις αγώνες των τελευταίων εβδομάδων απέδειξαν ότι αυτό που τρέμουν η κυβέρνηση και τα κόμματα του κεφαλαίου, το κράτος και η μεγαλοεργοδοσία είναι ένα εργατικό- λαϊκό κίνημα που δε χειραγωγείται, διεκδικεί μέχρι το τέλος την ικανοποίηση των σύγχρονων αναγκών του λαού, βάζει στο στόχαστρο τον πραγματικό αντίπαλο, το ίδιο το σύστημα της εκμετάλλευσης και της βαρβαρότητας.

Συνεχίζουμε, θα νικήσουμε!

Τα κέρδη τους ή οι ζωές μας!

 

Ανακοίνωση Συλλόγου Εργαζομένων στις ΔΟΥ Λέσβου – Χίου

Η πρόεδρος Ντόρα Χατζηχαραλάμπους και η Γενική Γραμματέας Ευδοξία Καλογιαννίδου τυ Συλλόγου Εργαζομένων στις ΔΟΥ Λέσβου – Χίου με αφορμή την σημερινή κινητοποίηση σημειώνουν σε σχετική ανακοίνωση:

Από το 2010 και μετά ο δημόσιος τομέας βάλλεται συνεχώς. Το Δημόσιο συρρικνώνεται και οι εργαζόμενοί του μοιάζουν να είναι οι χαμένοι σε μια διαχρονική «διαμάχη» μεταξύ ιδιωτικού και δημοσίου τομέα, όπου στη συνείδηση πολλών στον μεν αξιοποιούνται οι πιο εργατικοί και άξιοι στον δε οι οκνηροί και «βολεμένοι». Οι μισθολογικές αυξήσεις που δήθεν λαμβάνουμε είναι πλασματικές και δεν ακολουθούν τις πληθωριστικές τάσεις. «Στοιβαζόμαστε» στο σωρό ενός «κακού» Δημοσίου, διεφθαρμένου και ανεπαρκούς ποιοτικά, που το μόνο που μας αξίζει είναι να υποβαθμιστούν οι υπηρεσίες μας, να μειωθούν οι αποδοχές μας, να εργαζόμαστε σε συνθήκες που δεν αρμόζουν στην αξιοπρέπειά μας, στις σπουδές μας, στην εμπειρία μας, τις ικανότητές μας και που η «τιμωρία» μας θα είναι να αξιολογηθούμε μέσω τεχνητής νοημοσύνης, γιατί η μέχρι τώρα επιστήμη «σηκώνει τα χέρια ψηλά» και δεν μπορεί να καταλήξει σε μια ορθή εκτίμηση περί της αποδοτικότητας των εργαζόμενων και της ποιότητας στην παροχή υπηρεσιών. Αυτή η στρέβλωση οδηγεί στην αντίληψη ότι το ανθρώπινο δυναμικό στο Δημόσιο δεν είναι κεφάλαιο για να επενδύσεις σε αυτό, αλλά αξιολογείται ως κόστος για την ελληνική οικονομία, με αναπόφευκτη λύση τη συρρίκνωση του δημοσίου τομέα που μεταφράζεται είτε σε μισθολογικές περικοπές είτε σε υποβαθμίσεις υπηρεσιών μέσω σχεδιαζόμενων κεντρικοποιήσεων.

Αυτή η νοοτροπία πρέπει να αλλάξει. Είναι ευθύνη του κάθε εργαζόμενου να την αλλάξει. Πως; Με το να μην υποβιβάζουμε την αξία μας, να μην υποτιμούμε το έργο και την προσφορά μας, να διεκδικούμε ό, τι δικαιούμαστε χωρίς εκπτώσεις. Ο δημόσιος υπάλληλος υπηρετεί το δημόσιο συμφέρον, μία έννοια που δεν έχει καλλιεργηθεί επαρκώς στη συνείδηση του κόσμου και που σημαίνει πως εργάζεται προς όφελος της κοινωνίας και της εθνικής οικονομίας όχι προς όφελος της τσέπης κάποιου ιδιώτη εργοδότη. Ειδικότερα για τον κλάδο μας, οι εργαζόμενοι στις Δ.Ο.Υ. διασφαλίζουν την είσπραξη των δημοσίων εσόδων, τα οποία το κράτος επιστρέφει υπό τη μορφή παροχών στους πολίτες. Οι εργαζόμενοι στις Κτηματικές Υπηρεσίες προστατεύουν τη δημόσια περιουσία και μεριμνούν για την αξιοποίησή της συντελώντας στην εξοικονόμηση πόρων. Δεν είναι λίγες οι φορές που τίθενται σε κίνδυνο ακόμα και η σωματική ακεραιότητα και η ζωή μας, ειδικά κατά την άσκηση των ελεγκτικών αρμοδιοτήτων μας, λόγω του δύσκολου και άχαρου ρόλου, που δεν είναι άλλος από το να διασφαλίζουμε την είσπραξη των δημοσίων εσόδων. Και είναι ευθύνη της Πολιτείας να στηρίζει, να προστατεύει με κάθε τρόπο και να επιβραβεύει τον εργαζόμενο με αποδοχές που αρμόζουν στη βαρύτητα των καθηκόντων και στο μέγεθος ευθύνης που φέρει στα χέρια του.

Στο πλαίσιο αυτό, το αίτημα για επαναφορά του 13^ου και 14^ου μισθού δεν είναι επαιτεία, αλλά απαίτηση για αποκατάσταση των μισθών στα προ μνημονιακής εποχής επίπεδα, προκειμένου να ανταποκριθούν τα νοικοκυριά στις προκλήσεις του ολοένα αυξανόμενου κόστους διαβίωσης. Η επαναφορά του δε θα έπρεπε να εξαρτάται από καμία πολιτική βούληση, καθώς συνιστά σπουδαίο εργασιακό κεκτημένο ενός αιώνα τώρα. Και αυτή τη στιγμή συντελείται μια κοινωνική αδικία με την επιλεκτική επαναφορά του, η οποία υποθάλπει τον κοινωνικό διχασμό.

Οι εποχές που διανύουμε απαιτούν ψυχική ενότητα και ισχυρή λαϊκή βούληση. Ειδικά για εμάς που ζούμε στα νησιά, τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά που συνοδεύουν τη ζωή μας σε αυτά, λόγω της δύσκολης πρόσβασης και της απομόνωσης από την υπόλοιπη ηπειρωτική Ελλάδα, επιβάλλουν την εσωτερική μας ενότητα και την υπεράσπιση της αυτονομίας και της αυτάρκειάς μας, αλλιώς θα οδηγηθούμε στην εγκατάλειψη και ερημοποίηση με ό, τι άλλο αυτό συνεπάγεται λόγω και του χαρακτήρα μας ως παραμεθόριου περιοχής. Γι’ αυτό επιβάλλεται να δοθούν κίνητρα στέγασης, εργασίας, ανάπτυξης επιχειρηματικότητας, διασφαλίζοντας παράλληλα υψηλή ποιότητα παροχής υπηρεσιών υγείας και παιδείας. Ελλάδα δεν είναι μόνο τα μεγάλα ηπειρωτικά αστικά κέντρα. Αυτό που την καθιστά στολίδι της Μεσογείου είναι τα νησιά της.

Στηρίζουμε την νησιωτικότητα και την παραμεθόριο

• Κανένας υποβιβασμός (κατάργηση/συγχώνευση/κεντρικοποίηση) των δημοσίων υπηρεσιών
• Επαναφορά 13^ου και 14^ου μισθού στα προ μνημονίου επίπεδα
• Πραγματικές αυξήσεις των εργαζόμενων στην ΑΑΔΕ και στον ευρύτερο Δημόσιο τομέα
• Ενίσχυση του ανθρώπινου δυναμικού των Κτηματικών Υπηρεσιών και ένταξή τους στο ειδικό μισθολόγιο
• Καθιέρωση ειδικής αμοιβής προληπτικού ελέγχου και εξόδων κίνησης για τους υπαλλήλους της ΑΑΔΕ
• Αύξηση του ποσού μπόνους που καταβάλλεται με βάση το άρθρο 18 του ιδρυτικού νόμου της ΑΑΔΕ στο ύψος του μπόνους που έχει δοθεί στο Υπουργείο Οικονομικών
• Κατάργηση της ειδικής εισφοράς αλληλεγγύης 2% του αρ. 38 του Ν.3986/2011 και ανάλογη μείωση ασφαλιστικών εισφορών όπως στον ιδιωτικό τομέα, με ισόποση αύξηση των καθαρών αποδοχών
• Ένταξη όλων των νεοεισερχόμενων υπαλλήλων ΥΠΟΙΚ και ΑΑΔΕ στο καθεστώς της προσωπικής διαφοράς και κατάργηση του συμψηφισμού της με τις όποιες αυξήσεις