Διαδρομή 36
Βόρεια της Άντισσας 13

Δεν θα προχωρήσουμε δυτικά από τον Γαβαθά, αλλά θα επιστρέψουμε στην Άντισσα και μετά το κέντρο υγείας, θα κατηφορίσουμε τον χωματόδρομο για τα Λάψαρνα. Περνούμε την διασταύρωση για την Αγία Θεοφανώ, που είδαμε, και συναντάμε ένα εξωκκλήσι δεξιά, την Παναγιά την Αρασκανή (θέση 3α). Είναι από το Αρασκανό, αυτό το ρέμα που περνά από την Αγία Θεοφανώ και μετά την φαγωμένη από το λατομείο χαράδρα.
Το εκκλησάκι τού 1909 φιλοξενεί λίγα μέλη του παλιού ναού, επάνω στα θεμέλια του οποίου είναι χτισμένο. Η κοιλάδα πίσω του καλλιεργείται και το ύψωμα της Φαύγας είναι γεμάτο βελανιδιές Ο οικισμός βρισκόταν ένα γύρω, όπως μαρτυρά η κεραμική.
Συνεχίζοντας το τοπίο γίνεται ασκητικό, γυμνό, με βελανιδιές και βράχια. Ένας δρόμος αριστερά, κατηφορίζει στον Τάψα. Τώρα φαίνονται τα βόρεια παράλια. Δεξιά μια βαθειά ρεματιά είναι κατάφυτη από ελιές και κούλες των Αντισσαίων. Είναι τα Δελφόνια. Κατηφορίζουμε την απότομη διασταύρωση δεξιά και καταλήγουμε σε ελιές και σπιτάκια, περιοχές όπου βγαίνει το λάδι. Εδώ υπάρχει το ερείπιο του ελαιόμυλου του Βωβού (Κιουρέλλης Α. «Οι ελαιόμυλοι στη Λέσβο», σελ. 232) Ήταν ακριβώς στο κέντρο της ελαιοπαραγωγής. Εκεί, επάνω από την ρεματιά, βρίσκεται και το κέντρο του παλιού οικισμού της περιοχής. Η Παναγιά (θέση 25) με το πλακόστρωτο δάπεδο, τα μέλη της παλαιοχριστιανικής (κίονες, επίθημα, θωράκιο κ.ά.) φτιάχτηκε στα 1908 επάνω στο θεμέλιο της παλιάς εκκλησίας. Γύρω η κεραμική ανιχνεύεται σε μεγάλη έκταση.
Το βαθύ ρέμα βγαίνει στην παραλία των Λαψάρνων.