Πριν από λίγες μέρες, σύμφωνα με δημοσιεύματα που είδαν το φως της δημοσιότητας, το έργο του φράγματος Τσικνιά, που είχε ενταχθεί στο Ταμείο Ανάκαμψης με προϋπολογισμό περί τα 100 εκ. ευρώ -και είχε μάλιστα αναδειχθεί μετά τη δημοπράτησή του και ανάδοχη εταιρεία για την κατασκευή του έργου, η ΑΚΤΩΡ- φέρεται να «παγώνει» μετά την απόφαση της κυβέρνησης να προχωρήσει σε ανακατανομή πόρων, προκειμένου να τους «διοχετεύσει» στη Θεσσαλία με στόχο την άμεση ανασυγκρότηση της περιοχής που επλήγη ανεπανόρθωτα από τις πρόσφατες πλημμύρες. Η είδηση αυτή, η οποία επιβεβαιώνεται και από τα πιο επίσημα χείλη, είναι γεγονός ότι προκάλεσε ανησυχία για την τύχη του μεγαλύτερου έργου που είχε ανακοινωθεί στο βόρειο Αιγαίο, το οποίο ωστόσο «έμπλεξε», παρά το γεγονός ότι εδώ και μήνες είχε αναδειχθεί ο προσωρινός ανάδοχος του έργου, η ΑΚΤΩΡ, λόγω της εξαγοράς της τελευταίας από την άλλη κατασκευαστική εταιρεία την ΙΝΤΡΑΚΑΤ, με τη διαδικασία της απορρόφησης και προφανώς με την έγκριση της Επιτροπής Ανταγωνισμού που ισχύει για τέτοιες συγχωνεύσεις. Όλες αυτές οι διαδικασίες πήγαν πίσω την υπογραφή της σύμβασης για να ξεκινήσει το έργο και όταν αυτές ολοκληρώθηκαν και τελεσφόρησε η συγχώνευση του Ακτωρα από την Ιντρακατ, προέκυψε το θέμα της ανακατανομής των πόρων λόγω Θεσσαλίας και προφανώς την ...πλήρωσαν τα έργα αυτά του Ταμείου Ανάκαμψης, που έτσι και αλλιώς έχει ημερομηνία λήξης το 2026, που δεν είχαν συμβασιοποιηθεί, όπως αυτό του φράγματος Τσικνιά. Το εντυπωσιακό είναι ότι πέρα από τον κυβερνητικό βουλευτή Χαρ. Αθανασίου -στις ενέργειες του οποίου «πιστώνεται» και η ένταξη του στο Ταμείο Ανάκαμψης - που έσπευσε να αναζητήσει τι μέλλει γενέσθαι με το έργο και να πάρει την κατ΄αρχήν διαβεβαίωση του αρμόδιου υπουργού Υποδομών Χρ. Σταϊκούρα ότι δεν πρόκειται να χαθεί το έργο, αλλά θα αναζητηθεί νέα χρηματοδότησή του από άλλο πρόγραμμα, ουδείς άλλος από τους τοπικούς παράγοντες και τις αρχές του τόπου δεν εκδήλωσε την ανησυχία του. 

Και η ...σιωπή των τοπικών «αρχόντων»  

Μάλιστα ο περιφερειάρχης Κ. Μουτζούρης στη συνέντευξη Τύπου που παρεχώρησε πριν λίγες μέρες με θέμα την καθυστέρηση του οδικού έργου Καλλονής -Πέτρας, έκανε αναφορά στο έργο του φράγματος Τσικνιά και στο ενδεχόμενο ακύρωσής του, όχι για να διαμαρτυρηθεί σε μια τέτοια εξέλιξη, έδειξε σαν να μην τον αφορά αφού δεν είναι έργο της Περιφέρειας αλλά του αρμόδιου υπουργείου, αλλά για να ζητήσει τα 100 εκ. ευρώ που δεν θα πάνε στο φράγμα από το Ταμείο Ανάκαμψης να δωθούν για άλλα έργα στο νησί. Πρόσθεσε δε, ότι όσες φορές ζητούσε από τους κυβερνητικούς παράγοντες πρόσθετους πόρους, του επικαλούνταν τα 100 εκ. του φράγματος Τσικνιά, και ότι τώρα που δεν υπάρχει αυτός ο ...λόγος θα ζητήσει οι πόροι αυτοί να κατευθυνθούν στο νησί. Δεν γνωρίζουμε τι πληροφόρηση έχει ο κ. Μουτζούρης για το έργο του Τσικνιά και το θεωρεί ...τελειωμένο και «ανάξιο» οποιασδήποτε διαμαρτυρίας εκ μέρους της περιφερειακής αρχής προκειμένου να μη χαθεί, αλλά απ όσο είμαστε σε θέση να καταλάβουμε το πρόβλημα δεν έχει να κάνει με αυτό καθ΄εαυτό το έργο του φράγματος, που μπορεί κάλιστα να προχωρήσει η συμβασιοποίησή του, αλλά με τη χρηματοδότησή του από το Ταμείο Ανάκαμψης, οι πόροι του οποίου, όπως και άλλων αντίστοιχων μεγάλων έργων, με κεντρική απόφαση της κυβέρνησης κατευθύνονται προς ...Θεσσαλία. Περί αυτού πρόκειται, που σημαίνει ότι τα 100 εκ. του φράγματος δεν είναι προς διάθεση άλλων έργων στη Λέσβο, όπως έσπευσε να «διεκδικήσει» ο κ. Μουτζούρης! Και το ερώτημα είναι, το φράγμα Τσικνιά είναι αχρείαστο έργο υποδομής για το νησί -δεδομένου ότι αντιμετωπίζει σοβαρότατα προβλήματα με την ύδρευση των οικισμών του που είναι βέβαιο ότι θα επιδεινωθούν στο μέλλον λόγω της ανομβρίας που πλήττει το νησί και της κλιματικής αλλαγής- που μπορεί να αφεθεί στην τύχη του και στις όποιες «βουλές» της κεντρικής διοίκησης, ή ένα έργο που πρέπει να υλοποιηθεί άμεσα αναζητώντας ένταξη σε άλλο χρηματοδοτικό πρόγραμμα , από τη στιγμή που έχει δρομολογηθεί η κατασκευή του, ως έργο κυρίως ύδρευσης του νησιού, πρώτης προτεραιότητας, που δεν μπορεί να περιμένει άλλο; Επειδή το θέμα είναι πολύ σοβαρό και δεν επιδέχεται καμιάς μικροπολιτικής προσέγγισης, οφείλουν όλες οι τοπικές αρχές συντονισμένα και επιτακτικά να ζητήσουν από τους κυβερνητικούς ιθύνοντες την άμεση ένταξη του έργου σε χρηματοδοτικό πρόγραμμα, πιέζοντας τους κυβερνητικούς παράγοντες για σαφείς δεσμεύσεις, ώστε το έργο να ξεκινήσει χωρίς περαιτέρω καθυστερήσεις και άλλα εμπόδια. Αναμένουμε λοιπόν...