Αναρωτιόμαστε τι πρέπει να γίνει για να δεήσουν οι αυτοδιοικητικοί «άρχοντες», πρώτου και δεύτερου βαθμού να πάρουν θέση και να παρέμβουν με τη βαρύτητα που τους δίνει η θεσμική τους ιδιότητα, σε γεγονότα που διχάζουν τις τοπικές κοινωνίες, με πιο πρόσφατα και άκρως ανησυχητικά , όσα συνέβησαν και συμβαίνουν σε δυο κωμοπόλεις του νησιού μας , το Πλωμάρι και την Αγιάσο. Στο Πλωμάρι εδώ και πολύ καιρό υπάρχει ένα «πολεμικό κλίμα» κατά της ισραηλινής κοινότητας που δραστηριοποιείται στο Πλωμάρι και έχει εγκατασταθεί , με αντισημιτική υστερία λόγω του πολέμου στη Γάζα, που πλέον παίρνει επικίνδυνες διαστάσεις. Το θέμα έφθασε και στην ελληνική Βουλή , μετά τη ρατσιστικού περιεχομένου ανακοίνωση του πολιτιστικού συλλόγου «Αλκαίος», που στο όνομα των Πλωμαριτών μιλούσε για... εποικισμό των Εβραίων, με όπου παραπέμπει αυτή η αναφορά, γεγονός που φαίνεται ενεργοποίησε μια σειρά συλλόγους της περιοχής και τοπικούς εκπροσώπους να παρέμβουν με μια κοινή ανακοίνωση και να βάλουν σε σωστή βάση, τη συνύπαρξη και τη συμβίωση, διαφορετικών εθνοτήτων στο πολιτισμικό εδώ και πολλά χρόνια Πλωμάρι , όπου η παρουσία των ισραηλινών τα τελευταία χρόνια, συνέβαλε και στην αναπτυξιακή «έκρηξη» που παρουσιάζει η περιοχή. Φαίνεται πάντως ανεξαρτήτως συσχετισμών της μιας ή της άλλης άποψης διάχυτος είναι ο διχασμός της τοπικής κοινωνίας που κάποιοι για τους δικούς τους λόγους και τις ιδεοληπτικές εμμονές καλλιεργούν . Και ερχόμαστε και στην άλλη περίπτωση της Αγιάσου, που και αυτή πήρε πανελλαδική δημοσιότητα, με την υπόθεση της κακοποίησης των αλόγων στα πλαίσια ενός πανηγυριού που αναστάτωσε ένα χωριό προκαλώντας την αντίδραση κατοίκων του που με εκατοντάδες υπογραφές ζήτησαν την παρέμβαση της Εισαγγελίας.

Αλήθεια για όλα αυτά δεν έχουν να πουν τίποτα οι αυτοδιοικητικοί μας «άρχοντες»; Δεν έχουν λόγο να παρέμβουν ή θεωρούν ότι καλύτερη αντιμετώπιση είναι η ...σιωπή για να μη χαλάνε και «καρδιές» που μπορεί να είναι και ψηφοφόροι τους;