Έχουν περάσει κάποιες δεκαετίες από τότε που ιδρύθηκε το Μουσικό Σχολείο της Μυτιλήνης και ακόμη δεν έχει καταφέρει να αποκτήσει δική του στέγη που να ικανοποιεί τις ιδιαίτερες ανάγκες των μαθητών του. Τα τελευταία χρόνια, που το σχολείο μεγάλωσε αριθμητικά σε τμήματα και μαθητές, η συγκατοίκησή του με το 5^ο Γυμνάσιο έγινε προβληματική και κάθε χρόνο το στεγαστικό αίτημα επανερχόταν, χωρίς μέχρι τώρα να έχει βρεθεί κάτι που να ικανοποιεί την εκπαιδευτική κοινότητα. Ούτε ως προσωρινή λύση, ούτε πολύ περισσότερο ως οριστική με δική του σύγχρονη στέγη. Πριν ενάμισι περίπου χρόνο κάτι πήγε να φανεί με την αναζήτηση οικοπέδου στη Βαρειά, αλλά τελικά το θέμα δεν προχώρησε και η υπόθεση βρέθηκε πάλι στο ίδιο σημείο, χωρίς φως στον ορίζοντα. Πριν από μερικούς μήνες έπεσε στο τραπέζι η αξιοποίηση αιθουσών των σχολών του ΟΑΕΔ στην Παναγιούδα, που παραχωρήθηκαν για αυτό το σκοπό, αλλά ακόμη δεν είναι βέβαιο ότι η λύση αυτή μπορεί να αντιμετωπίσει προσωρινά το στεγαστικό του Μουσικού. Όμως η πρόταση για αξιοποίηση του οικοπέδου του πρώην ΚΥΤ της Μόριας που καταστράφηκε, για την ανέγερση σε αυτό του σχολικού συγκροτήματος του Μουσικού Σχολείου, φαίνεται να βρίσκει υποστηριχτές και να υπάρχει η πρόθεση από όλους τους εμπλεκόμενους παράγοντες να στηρίξουν την προοπτική αυτή. Το οικόπεδο ανήκει στο Υπ. Εθνικής Άμυνας, τώρα σε αυτό υπάρχουν τα καμένα αντικείμενα του ΚΥΤ και η αξιοποίησή του προς όφελος της τοπικής κοινωνίας, ως ανταπόδοση για όσα βίωσε με την γειτνίαση με το κέντρο υποδοχής, είναι μια κίνηση που θα μετρήσει και θα εκτιμηθεί. Το ενδιαφέρον είναι ότι το Τ.Σ. της Μόριας πρότεινε εκεί να γίνει το Μουσικό, που εδώ και χρόνια αναζητά μέρος για να στεγαστεί, και απ’ ότι φαίνεται υπάρχει η βούληση αυτή η ιστορία να προχωρήσει, με την παραχώρηση του οικοπέδου για αυτή τη χρήση, με κυβέρνηση, αλλά και Κομισιόν να συναινούν σε αυτήν την προοπτική με υπόσχεση για χρηματοδότηση. Η ευκαιρία είναι μοναδική και δεν πρέπει να χαθεί τώρα που τα πράγματα είναι …ζεστά. Τώρα είναι η ώρα οι υποσχέσεις να γίνουν αποφάσεις, αρχής γενομένης με την παραχώρηση του πρώην στρατοπέδου στην κοινότητα ή στο δήμο. Από εκεί και πέρα τα πράγματα μπορούν να πάρουν το δρόμο τους…