Πριν μερικές μέρες, μέσα στην εβδομάδα που διανύουμε επισκέφθηκαν τη Λέσβο κοινοβουλευτική αντιπροσωπεία από ευρωπαίους βουλευτές του Συμβουλίου της Ευρώπης, προκειμένου να συναντηθούν με τις τοπικές αρχές με κύριο θέμα συζήτησης το μεταναστευτικό και η ανάγκη στήριξης της περιοχής από τους ευρωπαικούς θεσμούς. Η αντιπροσωπεία αποτελείτο από ευρωπαίους βουλευτές από διάφορες χώρες της Ευρώπης , μεταξύ των οποίων και ο έλληνας βουλευτής της ΝΔ κ. Χατζηβασιλείου,και συναντήθηκε και με τους δυο δημάρχους και άκουσαν τις τα αιτήματα και τις ανάγκες της περιοχής μας , ωστόσο δεν στάθηκε δυνατό να συναντηθούν και με τον περιφερειάρχη Κ. Μουτζούρη, γιατί όπως λέχθηκε καθυστέρησαν να πάνε στο προγραμματισμένο ραντεβού τους στην Περιφέρεια και όταν έφθασαν βρήκαν... τοίχο πόρτα! Η εξέλιξη αυτή προκάλεσε ποικίλα σχόλια, κυρίως από τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, για το γεγονός ότι ο περιφερειάρχης δεν περίμενε την αντιπροσωπεία , παρά την όποια καθυστέρηση , αλλά έστειλε τον εκπρόσωπο του γραφείου τύπου να τους υποδεχθεί και να τους ανακοινώσει την ακύρωση της συνάντησης. Από την διερεύνηση της υπόθεσης διαπιστώθηκε ότι πράγματι έγινε κακή συνεννόηση και στην αναζήτηση από μέρους της Περιφέρειας να πληροφορηθεί που βρίσκεται η αντιπροσωπεία και γιατί καθυστερεί δεν υπήρξε καμιά επικοινωνία. Το γεγονός δε ότι ο περιφερειάρχης είχε ετοιμάσει δώρα για να τους δώσει και κέτερινγκ για να τους κεράσει κατά τη συνάντηση, αποδεικνύει ότι δεν είχε καμιά πρόθεση για να μην τους συναντήσει , όπως συνέβη με την ευρωπαία επίτροπο κ. Γιόχανσον πριν μερικές εβδομάδες. Ομως επειδή το «δις εξαμαρτείν ουκ ανδρός σοφού», όφειλε ο κ. Μουτζούρης να μη δώσει κανένα δικαίωμα για να παρεξηγηθεί η στάση του. Γιατί ανεξαρτήτως τι πραγματικά έγινε και ποιος ευθύνεται λιγότερο ή περισσότερο με την μη πραγματοποίηση της συνάντησης, αυτό που έμεινε και καταγράφηκε ήταν ότι οι ευρωπαίοι αξιωματούχοι έφαγαν ...πόρτα και με αυτήν την εντύπωση έφυγαν για τις πατρίδες τους.Και η εικόνα αυτή κάθε άλλο παρά τιμά τη Λεσβιακή φιλοξενία, που θα πρέπει να είναι ανεκτική ακόμη και αν κάτι πάει ...στραβά. Νομίζουμε!