Πριν από λίγες μέρες, μέσα Σεπτεμβρίου, «γιορτάσαμε» την παγκόσμια ημέρα της Δημοκρατίας, μια από τις «εορτές» και «παγκόσμιες ημέρες» που καθιερώθηκαν για να θυμόμαστε τι δεν πρέπει να ξεχάσουμε, μια «ανάμνηση γλυκιά» ή τους αγώνες που έγιναν για να κατακτηθεί. Τώρα υποβιβάστηκε στο επίπεδο μιας σημείωσης στο ετήσιο καλεντάρι μας. Βέβαια και έτσι ξεχασμένη έμεινε.

Τι είναι όμως η Δημοκρατία; Μια αυτονόητη κατάσταση ή μια συνεχής διεκδίκηση; Και πώς αναλύεται σε πράξεις και συμπεριφορές; Αρκεί να το λέμε (ότι είμαστε σε Δημοκρατία) ή χρειάζεται να πράττουμε, να αγωνιζόμαστε και να διεκδικούμε; Και τι ακριβώς;

Και καλά, σε εθνικό και υπερεθνικό επίπεδο, τα πράγματα είναι μαύρα και άραχνα. Τι γίνεται όμως σε αυτό που αναφέρεται ως «κοιτίδα της δημοκρατίας», στην αυτοδιοίκηση και συγκεκριμένα στο Δήμο Λέσβου;

Η κυβέρνηση θέλει να φέρει (;) νόμο για την αναδιοργάνωση των ΟΤΑ που θα περιλαμβάνεται (;) και η διάσπαση του Δήμου Λέσβου σύμφωνα με πληροφορίες. Και ο λαός της Λέσβου τι κάνει; Για τρίτη φορά τα τελευταία χρόνια θα μείνει σιωπηλός μετά τους νόμους «Καποδίστρια» και «Καλλικράτη»; Θα αφήσει τους «εκπροσώπους» του (κόμματα και παράγοντες) να αποφασίσουν όπως αυτοί θέλουν;

Θυμάμαι στη συζήτηση στο Δημοτικό Συμβούλιο όταν ξαφνικά σύμπνοια εμφανίστηκε μεταξύ ΣΥΡΙΖΑ, ΝΔ και διαφόρων «παραγόντων» για τον ευνουχισμένο τρόπο διάσπασης του Δήμου. Ο λαός όμως πρέπει να μιλήσει και θα παλέψουμε για αυτό. Γιατί αυτή είναι η Δημοκρατία. Γίνεται; Ναι.

Στο πλαίσιο του νόμου 3463/2006 «Κώδικας Δήμων και Κοινοτήτων» και 3852/2010 «Νέα Αρχιτεκτονική της Αυτοδιοίκησης και της Αποκεντρωμένης Διοίκησης - Πρόγραμμα Καλλικράτης», ένας Δήμος δύναται να διεξάγει τοπικά δημοψήφισμα. Σύμφωνα με την παρ. 2 του άρθρου 216 του ν. 3463/2006, «Το τοπικό δημοψήφισμα διεξάγεται μετά από απόφαση του οικείου συμβουλίου, που λαμβάνεται με την πλειοψηφία των δύο τρίτων (2/3) του συνόλου των μελών του με την οποία διαπιστώνεται η αναγκαιότητα διεξαγωγής αυτού και προσδιορίζεται το ερώτημα που πρόκειται να τεθεί σε ψηφοφορία, η ημερομηνία διεξαγωγής του και το ύψος της δαπάνης που θα προκληθεί. Με την ίδια απόφαση το συμβούλιο ορίζει ειδική επιτροπή, η οποία αποτελείται από αιρετούς και υπαλλήλους, αρμόδια για την οργάνωση διεξαγωγής του δημοψηφίσματος».

Ο δρόμος είναι απλός. Ο δήμαρχος, η δημοτική αρχή και οι σύμβουλοι της αντιπολίτευσης θα πρέπει να απαντήσουν στην πρόταση μας, αν επιθυμούν να υπάρξει Δημοκρατία στη Λέσβο. Η απάντηση τους θα τους συνοδεύει συνέχεια, να το ξέρουν. Το αποτέλεσμα του τοπικού δημοψηφίσματος να είναι δεσμευτικό για τη διεκδίκηση της δημοτικής αρχής, τώρα πριν έλθει η όποια πρόταση ερήμην του λεσβιακού λαού και ενδεχομένως βάσει συμφερόντων.

Ο συνεχής αγώνας είναι το αίτημα, ένας αγώνας που, ακόμη και αν δεν δοθεί από όλους, εμείς και όσοι θα τον δώσουμε, θα τον δώσουμε για την υπεράσπιση των δικαιωμάτων όλων μας. Διότι ναι μεν τα εθνικά προβλήματα είναι πολλά, ωστόσο τα προβλήματα του Δήμου μας παραμένουν άλυτα στο χρόνο. Και τα χρόνια περνάνε, με κατά καιρούς πυροτεχνήματα…