Σε λιγότερο από δύο μήνες, η Λέσβος και τα άλλα νησιά του βορείου Αιγαίου θα χάσουν, σύμφωνα με τα όσα προβλέπει το τρίτο μνημόνιο, τους μειωμένους συντελεστές ΦΠΑ που ισχύουν μέχρι σήμερα, εκτοξεύοντας το κόστος προϊόντων και υπηρεσιών στα ύψη, σε μια χρονική περίοδο που για τα νησιά μας μπορεί να αποτελέσει και τη χαριστική βολή σε βάρος τους.

Η εξέλιξη αυτή είναι το τελευταίο που χρειάζονται τα νησιά, τα οποία μετρούν τόσες απώλειες εξαιτίας του προσφυγικού, που έχει προκαλέσει τόσες δυσμενείς επιπτώσεις στην κοινωνική και κυρίως στην οικονομική ζωή τους.

Το δυστύχημα είναι ότι αυτό αναγνωρίζεται από όλους ανεξαιρέτως που έχουν ρόλο στην οικονομική και πολιτική ζωή του τόπου μας, οι οποίοι διαπιστώνουν ότι η κατάργηση των μειωμένων συντελεστών θα έχει καταστροφικές επιπτώσεις στην οικονομία των νησιών, η οποία δεν αντέχει κι άλλα βάρη. Την ίδια άποψη φαίνεται να έχουν και κυβερνητικοί παράγοντες, που διαρρέουν με κάθε ευκαιρία πως το θέμα θα τεθεί προς συζήτηση με τους θεσμούς προκειμένου να μην ισχύσει. Έτσι ουσιαστικά μεταφέρουν την όποια απόφαση στις βουλές των εταίρων, θεωρώντας ότι αυτοί -οι κυβερνώντες δηλαδή- σε περίπτωση μη αποδοχής του αιτήματος, προσπάθησαν αλλά δεν τα κατάφεραν.

Όμως το ζήτημα δεν είναι καθόλου έτσι, αν πραγματικά η κυβέρνηση επιθυμεί να στηρίξει τα νησιά τα οποία δυσκολεύονται να ορθοποδήσουν μετά το αναπάντεχο βάρος που τους έπεσε και κλήθηκαν να διαχειριστούν. Αν η κυβέρνηση επιχειρήσει να διαπραγματευτεί και για το ΦΠΑ για το θεαθήναι και όχι γιατί πιστεύει στο δίκαιο του αιτήματος, τότε το βέβαιο είναι ότι θα αποτύχει να πείσει και τους συνομιλητές της και θα καταγράψει άλλη μια αποτυχία στο ενεργητικό της.

Όμως έχει όλα τα επιχειρήματα για να πείσει πρώτα τον εαυτό της ότι η μη κατάργηση των μειωμένων συντελεστών είναι το ελάχιστο που οφείλει σ’ αυτά τα νησιά, και ύστερα τους «θεσμούς» που κι αυτοί πλειοδοτούσαν σε υποσχέσεις κάθε φορά που αξιωματούχος τους επισκεπτόταν τη Λέσβο και έδινε εύσημα για τη στάση της τοπικής κοινωνίας. Ήρθε η ώρα λοιπόν, η ανταπόδοση για τη στάση αυτή των τοπικών κοινωνιών στην προσφυγική κρίση, που έσωσε κατά κοινή ομολογία την τιμή και τις αξίες της Ευρώπης, να πάρει «σάρκα και οστά», με πρώτο μέτρο τη διατήρηση των συντελεστών του ΦΠΑ και όχι μόνο.

Επειδή όμως το δίκαιο των αιτημάτων και οι καλές προθέσεις δεν αρκούν για να φέρουν από μόνες τους αποτέλεσμα, οφείλουν οι τοπικοί «άρχοντες» και οι φορείς του νησιού, ενδεχομένως σε συντονισμό και κοινό μέτωπο με τα άλλα νησιά, να δράσουν τώρα, παίρνοντας τις αναγκαίες πρωτοβουλίες προκειμένου να μη χαθεί το τελευταίο «πλεονέκτημα» που έχουν τα νησιά μας, ως αντιστάθμισμα στην και συνταγματικώς κατοχυρωμένη νησιωτικότητα! Τα νησιά δεν έχουν περιθώριο καμιάς απώλειας και αυτό θα πρέπει να γίνει σαφές στους κυβερνώντες, που θα πρέπει να αποφασίσουν για το τι μέλλει γενέσθαι τώρα και όχι να περιμένουν την 1η Ιανουαρίου του 2017!

«Ε»