Άλλη μια παλικαρίσια εμφάνιση χάρισε την Κυριακή στους πιστούς οπαδούς της η Καλλονή, εμφάνιση που είχε ως αποτέλεσμα την ισοπαλία μιας ομάδας που έχει χάσει εδώ και καιρό τις ελπίδες παραμονής κι όμως το παλεύει απέναντι στο δεύτερο της βαθμολογίας.

Δεύτερη μεν η ΑΕΚ, πλην όμως σε καμιά περίπτωση δεν δικαίωσε τους πολλούς οπαδούς της, που συνέβαλαν σε έναν ασφυκτικά γεμάτο Ταρλά, που -όπως δυστυχώς λέει η λογική- θα αργήσουμε να ξαναδούμε.

Παρένθεση, αν και δεν συνηθίζει η στήλη να ασχολείται με άλλες ομάδες. Φίλοι της ΑΕΚ, καλές -και συνήθως δίκαιες οι φωνές για μεροληπτική διαιτησία- αλλά για να χτυπήσεις πρωτάθλημα θέλει και παίκτες άλλου επιπέδου κι όχι απ’ αυτούς που ο βασικός σου αντίπαλος τούς δίνει δανεικούς για «ψήσιμο» σε Λεβαδειακούς και Πλατανιάδες!

Στα δικά μας ξανά. Κάθε τέτοια καλή εμφάνιση τώρα στο τέλος μάς αφήνει μια πικρή γεύση. Για μια χρονιά που χάθηκε απ’ ό,τι φαίνεται τσάμπα, από κάποιες κακές επιλογές του καλοκαιριού και την καθυστερημένη έλευση του Καραγεωργίου.

Στα επιμέρους, οι συνήθεις ύποπτοι. Αρχοντικός Αναστασιάδης, πραγματικός ηγέτης της ομάδας, αγωνιστής Μανούσος -κάποιες στιγμές έδειχνε να παίζει μόνος του μπροστά, αφού ο Φαβάλι περπατούσε- πολλά χιλιόμετρα ως συνήθως ο Καλτσάς. Κατά τα λοιπά, ενδιαφέρον το πείραμα με το Γιορέντε στα χαφ, η δε επιλογή λόγω αντιπάλου του Καραγεωργίου να ξεκινήσει μετά μακρά απουσία το Βαλιό ευτυχώς, παρά τα κάποια τσαφ του Στράτου, τελικά δεν στοίχισε.

ΥΓ. Βλέποντας το πρωί μια οπαδική εφημερίδα, είδα να μιλά για τις πολλές ευκαιρίες της ΑΕΚ. Αυτό έλειπε να μην έκανε και ευκαιρίες. Άσε που είχε και η Καλλονή τις δικές της που ειδικά στο τέλος του ματς, αν γινόταν το θαύμα, θα μιλούσαν όλοι για το αποτέλεσμα της χρονιάς!