
Απαγορεύεται η αναπαραγωγή με οποιονδήποτε τρόπο.
Ως μητέρα δυσλεκτικού παιδιού, θα ήθελα να απευθύνω και εγώ κάποια ερωτήματα σε εκείνους οι οποίοι τις τελευταίες μέρες (ελπίζω από άγνοια και όχι από πρόθεση) προσέβαλαν και υποτίμησαν τους ειδικούς, τους εξεταστές-καθηγητές και τα παιδιά.
Ως μητέρα δυσλεκτικού παιδιού, θα ήθελα να απευθύνω και εγώ κάποια ερωτήματα σε εκείνους οι οποίοι τις τελευταίες μέρες (ελπίζω από άγνοια και όχι από πρόθεση) προσέβαλαν και υποτίμησαν τους ειδικούς, τους εξεταστές-καθηγητές και τα παιδιά.
1. Άραγε γνωρίζουν τη σημαίνει δυσλεξία; Πολύ δύσκολο, αφού και οι περισσότεροι εκπαιδευτικοί δυσκολεύονται πολλές φορές να το διαγνώσουν, καθ’ όσον οι περισσότεροι δεν έχουν διδαχθεί το πρόβλημα σε όλες του τις μορφές.
2. Αφήνουν υπονοούμενα κατά ποιών; Εάν έχουν στοιχεία, ας τα καταθέσουν. Αλλιώς μένει μόνο η συκοφαντία προς τους ειδικούς, τους εξεταστές και τις οικογένειες των παιδιών.
3. Αφήνουν να αιωρείται η εντελώς λανθασμένη γνώμη (τους) ότι τα δυσλεκτικά παιδιά είναι δήθεν «ευνοημένα».
Ουσιαστικά αντιστρέφουν της πραγματικότητα. Διότι τα δυσλεκτικά παιδιά είναι αυτά που στην πραγματικότητα προσπαθούν με άνισους όρους σε όλο το σχολικό τους βίο.
Που χρειάζονται διπλάσια προσπάθεια σε σχέση με τα υπόλοιπα παιδιά, για να πετύχουν το αποτέλεσμα που τους αξίζει (ανάλογα με τις ικανότητές τους). Εγώ βιώνω μαζί με το παιδί μου όλες αυτές τις δυσκολίες που εκείνοι ούτε γνωρίζουν ούτε καταλαβαίνουν και ελαφρά τη καρδία τις αμαυρώνουν με τις απόψεις τους. Απαιτώ λοιπόν να σέβεστε αυτά τα παιδιά και τον αγώνα τους όλα αυτά τα χρόνια (όπως και των δικών τους παιδιών).
4. Ένα άλλο σοβαρό πρόβλημα είναι ότι δημιουργούν διχόνοιες και καχυποψίες ανάμεσα σε συμμαθητές. Δημιουργούν δηλαδή και προβλήματα στις σχέσεις μεταξύ των συμμαθητών υποστηρίζοντας ότι δήθεν αυτά τα παιδιά είναι «ευνοημένα». Αλήθεια, ποιος τους είπε ότι οι προφορικές εξετάσεις είναι πιο εύκολες από τις γραπτές; Το αντίθετο συμβαίνει. Επίσης ποιος τους είπε ότι τα παιδιά τους θα απέδιδαν καλύτερα αν εξετάζονταν προφορικά; Ας δοκιμάσουν.
Λυπάμαι πολύ γι’ όλα αυτά και θα ήθελα ο Σύλλογος Γονέων να αντιμετωπίσει το πρόβλημα σ’ όλες του τις διαστάσεις. Μα πιο πολύ λυπούνται τα παιδιά. Επίσης με μεγάλη μου έκπληξη διάβασα ένα άρθρο κάποιας δημοσιογράφου της εφημερίδας σας για «τις τζουτζιές στις εξετάσεις». Τι εννοούσε, αλήθεια;
Χρειάζεται περισσότερη προσοχή και υπευθυνότητα από όλους μας.
Ευχαριστώ,
Ε.Ζ.