Πριν μερικά χρόνια, τότε που η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν είχε τη σημερινή σκληρή και απάνθρωπη μορφή της, μας έλεγαν ότι «όλα είναι οικονομία», κανένα κράτος δεν είναι σε θέση να παρέμβει και όλα ρυθμίζονται αποκλειστικά από την οικονομία, η οποία φυσικά είναι ένα αντικειμενικό μέγεθος, που επιβάλλει τους δικούς της όρους. Όσο περνούσαν τα χρόνια, η εικόνα άρχισε να μεταβάλλεται και η κρατική παρέμβαση δεν μπορούσε να κρυφτεί.

Τελικά, αυτό που λέμε κρατική παρέμβαση, έγινε αποδεκτό υπό ένα όρο. Το κράτος να ήταν ισχυρό και να λεγόταν Γερμανία. Η πρώτη κρατική φανερή παρέμβαση ήταν το κούρεμα του ελληνικού χρέους. Το γνωρίζουμε και ως PSI, ο Αρμαγεδδών που σάρωσε ασφαλιστικά ταμεία, πανεπιστήμια και μικροομολογιούχους με καταθέσεις εγγυημένες από το ελληνικό (λέμε τώρα) κράτος. Η δεύτερη κρατική παρέμβαση ήταν στο ιερό των ιερών, αυτό που υποτίθεται δε θα άγγιζαν ποτέ: οι καταθέσεις. Για το σημερινό οικονομικό σύστημα, οι καταθέσεις είναι η ψευδαίσθηση της ελευθερίας. Μπορείς ανά πάσα στιγμή να πας σε ένα ΑΤΜ και να «σηκώσεις» λεφτά. Αυτό ακριβώς για το νεοφιλελευθερισμό σημαίνει ελευθερία, δημοκρατία και ζωή με νόημα.

Όλα αυτά σε ένα. Και αυτό το χάλασαν οι οικονομικοί διαχειριστές της Ευρωζώνης, με ωμή κρατική παρέμβαση κατ’ απαίτηση του ισχυρότερου κράτους της, της Γερμανίας. Βλέποντας αυτό το εκ γενετής κατασκευαστικό λάθος που λέγεται Ευρωζώνη να διαχειρίζεται τη φούσκα που η ίδια δημιούργησε, αναμένεις από την πολιτική να πάρει άρον - άρον τα ηνία για τη διόρθωσή της. Και εκεί σε περιμένει μεγαλύτερη απογοήτευση. Οι Ευρωπαίοι πολιτικοί που υπάρχουν στη σημερινή Ευρωζώνη, είναι πολιτικά ελάχιστοι. Ειδικά οι πρωθυπουργοί των χωρών του Νότου, είναι έρμαια της πολιτικής του κυρίαρχου κράτους, της Γερμανίας, με τους δικούς μας Έλληνες πολιτικούς να πλειοδοτούν σε υποτέλεια και ενδοτικότητα. Βλέπεις το Σόιμπλε να μην μπορεί να κρύψει σε κάθε του πρόταση την ανάγκη να ρυθμίζει τα πάντα, να οργανώσει τον ευρωπαϊκό κόσμο σα να ήταν ο χώρος του προσωπικού του γραφείου.

Και κάνοντας μια αναδρομή στον ιστορικό χρόνο, αντιλαμβάνεσαι ότι μέσα στη γερμανική σκέψη βρίσκεται η ανάγκη για ρύθμιση, τάξη και οργάνωση, η δε προτεσταντική ηθική δε συνδέεται μόνο με το σημερινό υπάρχον σύστημα, τον καπιταλισμό, αλλά είναι η βάση πάνω στην οποία μπορεί να οικοδομηθεί άλλοτε ο καπιταλισμός, άλλοτε ο κομμουνισμός και άλλοτε ο ναζισμός. Το παράδειγμα της προτεστάντισσας Μέρκελ, που από σκληροπυρηνική κομμουνίστρια στην Ανατολική Γερμανία τότε, μετατράπηκε σε πρωθιέρεια της νεοκαπιταλιστικής Γερμανίας, επιβεβαιώνει το παραπάνω συμπέρασμα.


Μια ελληνική παράμετρος για τις Ευρωεκλογές

Τον Ιανουάριο του 2014 την προεδρία της Ευρωπαϊκής Ένωσης την αναλαμβάνει η χώρα μας. Αυτό σημαίνει ότι ο κ. Σαμαράς (αν μέχρι τότε κρατηθεί στην εξουσία) θα υπογράφει και θα χειρίζεται (στο βαθμό που θα του το επιτρέπουν οι Ευρωπαίοι διαχειριστές) τις τρέχουσες ευρωπαϊκές υποθέσεις. Ταυτόχρονα, τον ίδιο μήνα κλείνουν οι υποψηφιότητες για την προεδρία τής Κομισιόν για τις επικείμενες Ευρωεκλογές του Μαΐου τού 2014. Ο Αλέξης Τσίπρας είναι πολύ πιθανόν να προταθεί από το κόμμα της Ευρωπαϊκής Αριστεράς ως υποψήφιος πρόεδρος της Κομισιόν. Οριστική απόφαση δεν έχει ληφθεί, αλλά η τάση είναι προς τα εκεί.

Όλοι οι υποψήφιοι θα ξεκινήσουν περιοδείες στις ευρωπαϊκές χώρες. Δηλαδή η καμπάνια θα συμπέσει με την ελληνική προεδρία τής Ε.Ε.. Ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης θα είναι ο πρώτος Έλληνας υποψήφιος για τη διαδοχή τού Μπαρόζο, θα αντιπαρατίθεται δημόσια με το Μάρτιν Σουλτς, υποψήφιο του Ευρωπαϊκού Σοσιαλιστικού Κόμματος και με όποιον επιλέξει το Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα. Η γενική κατάσταση θα είναι ευνοϊκή για τον κ. Τσίπρα, αν λάβουμε υπ’ όψιν την αναμενόμενη άνοδο των δυνάμεων της Ευρωπαϊκής Αριστεράς με την αξιοποίηση του μεγάλου προβλήματος της ανεργίας των νέων και την ανάδειξη του προβλήματος της υποχώρησης του κοινωνικού κράτους. Το γεγονός ότι ο κ. Σαμαράς θα υπογράφει την ελληνική προεδρία τής Κομισιόν και ο κ. Τσίπρας θα διεκδικεί τις ψήφους των Ευρωπαίων πολιτών θα κάνει το δίπολο Ν.Δ. - ΣΥΡΙΖΑ να σκληρύνει ακόμη περισσότερο, με ό,τι αυτό σημαίνει στο εσωτερικό της χώρας μας.

ΥΓ. 1 Κ. Μητσοτάκης: «Η προκλητική αίσθηση χαλαρότητας που χαρακτηρίζει μια μικρή μειοψηφία δημοσίων υπαλλήλων, φροντίζουμε να σταματήσει ξεκινώντας από το σπίτι μας.»
- Ναι, έχετε δίκιο. Εσείς που κάνατε το δημόσιο παράρτημα του οίκου σας, ξεκινήστε από τα βαφτιστήρια σας.
ΥΓ. 2 Σ. Βούλτεψη: «Εμείς δεν έχουμε κουραστεί, είμαστε μια χαρά. Μου έκανε εντύπωση η δήλωση του κ. Στουρνάρα. Κουραζόμαστε μόνο όταν γίνονται σαχλαμάρες.»
- Έχετε μετρήσει πόσες σαχλαμάρες του κ. Στουρνάρα έχετε ψηφίσει;
ΥΓ. 3 Συμεών Κεδίκογλου (ΠΑΣΟΚ): «Οφείλω μια διευκρίνιση. Η τροπολογία για τη διαθεσιμότητα μπήκε στο νομοσχέδιο κατ’ απαίτηση της τρόικας.»
- Από μικρό και από τρελό μαθαίνεις την αλήθεια.
ΥΓ. 4 700.000 ευρώ για το νέο πολιτικό γραφείο του Βενιζέλου, ενώ την ίδια ώρα κλείνουν νηπιαγωγεία για 228.000 ευρώ.
- Τι δεν καταλαβαίνεις;