Πάει μια μέρα ένας σε έναν παπά για να εξομολογηθεί.

Του λέει λοιπόν:

«Πάτερ μου, αμάρτησα. Τότε στον πόλεμο του ‘40 έκρυψα έναν άνθρωπο στο υπόγειό μου.»

«Τέκνο μου, αυτό δεν είναι αμαρτία, βοήθησες ένα συνάνθρωπό σου», του λέει ο παπάς.

Τότε, λοιπόν, του ξαναλέει:

«Ναι όμως, πάτερ μου, του έπαιρνα και 20.000 το μήνα.»

Το σκέφτεται ο παπάς και του λέει:

«Α! παιδί μου αυτό είναι βέβαια αμαρτία, αλλά μπορώ να στο συγχωρήσω.»

Και τότε ο εξομολογούμενος τον ρωτάει δειλά:

«Πάτερ μου, να του πω ότι τελείωσε ο πόλεμος;»