Μιας και ο «διπολισμός» είναι η νέα πολιτική νόσος που μας πλήττει, κατά τους ειδικούς αναλυτές, καλό θα ήταν να απευθυνθούμε στα θεμελιώδη της αρμόδιας σχετικής επιστήμης, ήτοι της… ψυχιατρικής!

Λένε επ’ αυτής τα εγχειρίδια: «… Η διπολική διαταραχή (γνωστή και ως διπολική συναισθηματική διαταραχή, μανιοκαταθλιπτική διαταραχή ή απλώς μανιοκατάθλιψη), είναι μια ψυχική νόσος.

Τα άτομα με διπολική διαταραχή βιώνουν επεισόδια ανεβασμένης ή ευερέθιστης διάθεσης γνωστά ως μανία, εναλλασσόμενα με επεισόδια κατάθλιψης. Αυτά τα επεισόδια μπορεί να προκαλέσουν προβλήματα στην ικανότητα του ανθρώπου να λειτουργήσει φυσιολογικά στην καθημερινότητα του.

Σχεδόν το 4% των ανθρώπων παγκοσμίως έχουν διπολική διαταραχή, είναι το ίδιο συχνή σε άνδρες και γυναίκες και εμφανίζεται συνήθως σε νεαρή ηλικία…». [Από το σχετικό λήμμα της ευρύτατα χρησιμοποιούμενης Wikipedia].
Υπάρχουν κριτήρια πρωτοκόλλου ώστε ο ειδικός ιατρός - ή πολιτικός αναλυτής, εν προκειμένω - να θέσει τη διάγνωση της νόσου.

Ας θέσουμε μερικά περιφερειακά συμπτώματα στην κοινή ανάγνωση:
- στις Ευρωεκλογές, εξετέθη στην κρίση του λαού σχηματισμός, με την επωνυμία «Παναθηναϊκό Κίνημα», με βασική έμφαση στην πολιτική έκφραση των οπαδών του Παναθηναϊκού… (σας βεβαιώ ότι, με βαριά καρδιά, δεν το ψήφισα, καίτοι αρμοδίως άρρωστος)… Το απολύτως ενδιαφέρον είναι ότι ο εν λόγω σχηματισμός έλαβε στη Β΄ Πειραιώς μεγαλύτερο ποσοστό απ’ ό,τι στην Α΄ Αθηνών! Δηλαδή, στο «γαβρότοπο» εκτιμάται περισσότερο από ό,τι στα αλιευτικά πεδία των πολιτικοποιημένων τριφυλλοφόρων…

- στους Δήμους/Εκλογικές Περιφέρειες γύρω από Προστατευόμενες Φυσικές Περιοχές, το Κόμμα των Ελλήνων Κυνηγών έλαβε τα μεγαλύτερα ποσοστά του: π.χ. Δράμα ή Ηράκλειο Κρήτης, όπου υπάρχουν δεκάδες - σύμφωνα με τα δελτία συμβάντων της Αστυνομίας - λαθροθήρες…
- η Ένωση Κεντρώων του κ. Λεβέντη, του διασυρθέντος μοναχικού με τις πίτσες του κ. Παναγιωτόπουλου, ισοδυναμεί με τη ΔΗΜΑΡ σε μείζονες περιφέρειες… όπου αντιμάχεται παλαιότερα ποσοστά επιδοκιμασίας του «ελευθεριάζοντος οικολόγου» κ. Βεργή… ως και οι «Οικολόγοι» άλλωστε…
- και πάμπολλα λοιπά!

Ο ιατρός που θα διαγνώσει τη διπολική διαταραχή θα στηριχθεί σε κριτήρια όπως έξαρση, υπερκινητικότητα και συναισθηματική διέγερση, ενώ υπάρχουν και περιπτώσεις όπου ο ασθενής χάνει εντελώς την αίσθηση της πραγματικότητας, εμφανίζει αδυναμία ολοκλήρωσης εργασιών, ευερεθιστότητα, ακατάπαυστη ομιλία, δυσλειτουργία στη δουλειά, ακανόνιστη συμπεριφορά, συρροή ιδεών και κάποιες καταχρήσεις και αϋπνίες…

Μήπως άραγε, ο πολιτικός αναλυτής - και ο απλός πολίτης - διακρίνει ομοιότητες στη συλλογική συμπεριφορά κομματικών Ηγεσιών και ψηφοφόρων;

Ερώτημα προς απάντηση… πώς όμως θα ερμηνευθεί, π.χ., ότι:
- στο Δήμο Κυλλήνης, στα διοικητικά όρια του οποίου περιλαμβάνεται η διαβόητη Μανωλάδα της «φράουλας και των μεταναστών», εξελέγη πανηγυρικά Δήμαρχος μετανάστης/πολιτογραφημένος Έλληνας Σύριος ιατρός…
- στους Δήμους όπου αναδύθηκε η μετα-πολιτική στην Ελλάδα, ως κεντρο-γιαλι-στερά», δηλαδή τον Πειραιά και το Βόλο, ουδείς κατάλαβε - ή ακόμα χειρότερα, επιχειρεί να καταλάβει - την ακριβή σημασία γραπτών δηλώσεων του Σεβασμιωτάτου Πειραιώς κ. Σεραφείμ, όπως… «το πραγματικό γεγονός ότι ο υποψήφιος δημοτικός σύμβουλος κ. Μαρινάκης εδώρισε εις μνήμη του πατρός του Μιλτιάδου στον Ι. Ναό Αγ. Νείλου Πειραιώς λειψανοθήκη για την τοποθέτηση των Ι. Λειψάνων του οσίου Νείλου…»… και… «ο αγαπητός κ. Β. Μιχαλολιάκος υπήρξε αρνητικός σε κάθε εύλογο αίτημα της Ι. Μητροπόλεως Πειραιώς…». Ή, σε πιο brutal εκδοχή, τη νικητήρια τοποθέτηση του νικητή των εκλογών στο Βόλο, περί των «που…» καλλιτεχνών των Αθηνών που δεν έκαμψαν το φρόνημα των συμπολιτών του, ενώπιον αλλαζόντων οπαδών, αμφότεροι! Ας όψεται ο αστικός καθωσπρεπισμός της Παναθηναϊκής Συμμαχίας…

- και βέβαια, τι σημαίνει η απόλυτη εκλογική νίκη, σε ποσοστά αύξησης, της Χρυσής Αυγής! Η γελοιότητα της ανάλυσης που εμφανίζεται στο δημόσιο λόγο, ενοχική ή ανεγκέφαλη, προσηλωμένη στα ταμπού των ιδεολογιών, ενώ ο κόσμος χάνεται, είναι όντως ζήτημα ψυχιατρικής!

Ασχολούμεθα με τα μικρά, θα πει κάποιος! Γιατί, άραγε, μήπως τα μεγάλα διαφέρουν συντριπτικά από τα γνωρίσματα της ευερέθιστης διάθεσης, γνωστά ως μανία, εναλλασσόμενα με επεισόδια κατάθλιψης, κατά τον ορισμό; Πώς αλλιώς μπορούμε να αξιολογήσουμε τη θριαμβολογία των πρώτων και των υστερησάντων στις Ευρωεκλογές; Προδήλως, έκαστος θα κατασκευάσει τα επιχειρήματά του και οι υπηρετούντες ντελάληδές του θα μας κουράζουν, πολύ, στα κανάλια.

Όμως, θα παραμένει εν ενεργεία ένα και μόνο ζήτημα: οι αριθμοί είναι αριθμοί, οι διεργασίες θα απαιτούν ανάλυση και η ταυτότητα θα επιζητά διατύπωση.

Ο Πρώτος θα πρέπει να καταλάβει ότι δε νίκησε, ο Δεύτερος θα πρέπει να καταλάβει ότι αμφισβητήθηκε η κυριαρχία του, οι Τρίτοι ότι τη γλύτωσαν παρά τρίχα κι οι επόμενοι ότι εντάσσονται στη χωρεία του γραφικού… κι η ΔΗΜΑΡ, αχ αυτή η ΔΗΜΑΡ, ότι η λογική της απατημένης συζύγου είναι για σαπουνόπερα κι όχι για την πολιτική!

Θα δούμε πράγματα και θαύματα τον επόμενο καιρό. Αλλά θα πρέπει να σκεφθούμε σοβαρά πού οδηγεί ο μικρο-μεγαλισμός του Τσίπρα, ο παλαιο-ελλαδισμός του Σαμαρά, το άλλα-ντ-άλλων της διασκορπισμένης Κεντρο-Αριστεράς και οι συνέπειες του εθνο-λαϊκισμού που περίπου όλοι υπηρέτησαν, ξεδιάντροπα! Μόνο θύμα: ο Ορθός Λόγος, στην πατρίδα του!