×

Προειδοποίηση

JUser: :_load: Αδυναμία φόρτωσης χρήστη με Α/Α (ID): 1

Τσάι και συμπάθεια…

27/04/2012 - 21:49

- Κυρία Λάζου; - Την κάρτα μου την έχω πληρώσει, δε θέλω να αγοράσω κάτι, ευχαριστώ. - Μισό λεπτό, παρακαλώ! Από το γραφείο του κυρίου Χ σάς τηλεφωνώ, σας μεταφέρω τους χαιρετισμούς του.

- Κυρία Λάζου;

- Την κάρτα μου την έχω πληρώσει, δε θέλω να αγοράσω κάτι, ευχαριστώ.

- Μισό λεπτό, παρακαλώ! Από το γραφείο του κυρίου Χ σάς τηλεφωνώ, σας μεταφέρω τους χαιρετισμούς του.

- Πουλάτε φούμαρα κι επιχειρείτε να εξαγοράσετε την ψήφο μου!

- Είστε υπερβολική. Τηλεφώνησα να σας καλέσω σε μια φιλική συγκέντρωση που οργανώνει ο κύριος Χ, να πάρετε ένα τσάι και να συζητήσετε τα προβλήματά σας.

- Τσάι εγώ με τον κύριο Χ δεν πίνω. Είναι παντρεμένος άνθρωπος. Θα μου πείτε, δεν είναι άρρωστος, παντρεμένος είναι, αλλά δε μου αρέσει ούτε για date. Sorry!

- Μήπως μπορούμε να κάνουμε κάτι για σας;

- Τύπου;

- Έχετε κάποιο πρόβλημα που να μπορούμε να αμβλύνουμε;

- Τώρα που το σκέφτομαι, μήπως μπορείτε να τηλεφωνήσετε στο διευθυντή μου;

- Ασφαλώς! Περί τίνος πρόκειται;

- Μου κόβει από τον Ιανουάριο 550 ευρώ το μήνα το μισθό μου. Μπορείτε να του πείτε να σταματήσει τις περικοπές και να μου πιστώσει αναδρομικά και με τόκο τα κρατούμενα τεσσάρων μηνών;

- Μα, κυρία Λάζου, αυτό δεν το κάνει μόνο ο δικός σας διευθυντής, έχουν γίνει περικοπές…

- Τις οποίες ο κύριος Χ εψήφισε εν πλήρη συνειδήσει…

- Πρέπει να σωθεί η χώρα, κυρία μου…

- Και ποιος σας είπε ότι για να σωθεί, αν σωθεί, η χώρα, πρέπει να σωθεί το λάδι στο δικό μου το καντήλι, ρε παιδιά; Ποιον εξουσιοδότησα να με καταδικάσει σε αργό θάνατο και δεν το θυμάμαι; Ή μήπως εσείς ξεχνάτε ότι η πείνα οδήγησε στην ηρωική έξοδο το Μεσολόγγι; Τυχαίο; Δε νομίζω!

- Αδικείτε τον εαυτό σας! Πρέπει να θέσετε το συλλογικό συμφέρον πάνω από το ατομικό. Ας κάνουμε όλοι μια μικρή θυσία για να ζήσουμε όλοι καλύτερες μέρες…

- Εσείς ποια θυσία κάνετε;

- Τι εννοείτε;

- Εννοώ ότι, αν είστε μετακλητή, αμείβεστε παχυλότερα από μένα, κι αν είστε δημόσιος υπάλληλος, παίρνετε υπερωρίες. Χώρια τα ρουσφέτια τόσα χρόνια…

 Δε θα επικοινωνήσουμε έτσι! Θέλετε να μιλήσουμε ως φίλες; Πόσο αγοράσατε τη λαμπάδα σας φέτος;

- Τη μάζεψα από τα σκουπίδια…

- Ελάτε, πείτε μου πόσο κόστισε….

- Αφού επιμένετε, την πλήρωσα με το μονάκριβο βρακί μου, και λόγω της κρίσεως, δεν το αντικατέστησα. Οπότε αντιλαμβάνεστε τις διαθέσεις με τις οποίες κυκλοφορώ…

- Μήπως ο κύριος Χ μπορεί να κάνει κάτι για το σύντροφό σας;

- Πολύ αμφιβάλλω. Ο πρώην σύντροφός μου ήταν σύμβουλος του αρχηγού της αντίπαλής σας παράταξης, apropos τίποτα δεν μπορείτε να του κάνετε, κι αυτός με τον οποίο ήμουν τελευταίως καψούρα, ανακάλυψα ότι για να… επικοινωνήσει με την καινούργια του γκόμενα, κατεβάζει πάντα το τηλέφωνο… Τώρα αυτό βίτσιο το λες; Ο κύριος Χ, αλήθεια, τι κάνει σε ανάλογες περιπτώσεις;

- Μήπως να παρέμβουμε;

- Τι να κάνεις, παιδί μου; Το χωροφύλακα στα γούστα του άλλου; Και ποιος σου είπε ότι εγώ δεν τον θέλω τον άνθρωπο ευτυχισμένο; Ή ποιος σου είπε ότι αδυνατώ να βρω αντικαταστάτη, ειδικά τώρα που με αφήσατε και χωρίς εσώρουχο;

- Μα δεν εννοώ...

- Αλήθεια, βρίσκω ένα κοινό σημείο ανάμεσα στον κύριο Χ σας και στον τελευταίο μου έρωτα...

- Την αγάπη σας για το πρόσωπό τους;

- Ότι με κρίνανε κι οι δυο για τα σκουπίδια… Μπάζο δηλαδή! Πάντα λαμβάνω υπόψη μου την κρίση τόσο σημαντικών κυρίων! Κι έχω αποφασίσει να μην τους διαψεύσω… Κι ας τους συμπαθούσα αμφοτέρους τωόντι! Ένα μπάζο τι άλλο προτιμά εκτός από… σαβούρες; Όμως ήρθε η ώρα για ανάκαμψη… Κι η λύση είναι μία: Πιπίνια, κυρία μου! Νέο αίμα… Και στο κρεβάτι και στη Βουλή!

Γενική Ροή Ειδήσεων

PROUDLY POWERED BY CJ web | Copyright © 2017 {emprosnet.gr}
Made with love and a lot of coffee by CJ web, Creative web Journey