Δεν χωρεί καμιά αμφιβολία ότι στην εποχή του κορονοιού και της πανδημίας, κάθε εφησυχασμός είναι επικίνδυνος, δεδομένου ότι το κακό δεν έχει φύγει και καιροφυλαχτεί για να επανέλθει δριμύτερο αν δεν λαμβάνονται τα απαραίτητα μέτρα και υπάρχει χαλάρωση. Η περίπτωση της Λέσβου, με τα κρούσματα προ ημερών στην περιοχή της Καλλονής και τώρα στο Πλωμάρι, αποδεικνύει ότι η παρουσία του ιού στο νησί μπορεί να προκύψει πιο έντονη από την αρχική εμφάνισή του, γιατί τα περιοριστικά μέτρα χαλάρωσαν και οι επικοινωνίες με τον «έξω κόσμο» δεν έχουν τους περιορισμούς της πρώτης φάσης. Στο νησί έρχονται επισκέπτες από κάθε γωνιά της Ελλάδας, αλλά και εκτός αυτής, όπως συνέβη με τα περιστατικά του Πλωμαρίου και οι κίνδυνοι διάδοσης του ιού είναι πολύ αυξημένοι αν δεν τηρούνται όλοι οι προβλεπόμενοι κανόνες και τα μέτρα περιορισμού των επισκεπτών. Προφανώς και δεν είναι λύση να κλείσουμε σύνορα και να απαγορεύσουμε τις επισκέψεις στο νησί, ούτε και να «μαντρωθούμε» καλοκαιριάτικα στα σπίτια μας, αλλά δεν μπορούμε να λειτουργούμε σαν να μη συμβαίνει τίποτα, όταν ο ιός παραμονεύει. Δεν μπορούμε να αδιαφορούμε στις συστάσεις των ειδικών, που υποστηρίζουν ότι η συνεύρεση πολλών ανθρώπων και ο συνωστισμός τους, χωρίς τις απαραίτητες αποστάσεις και τα μέτρα προστασίας, μπορούν να μεταδώσουν τον ιό, με ό,τι αυτό σημαίνει για τη διάδοση και την εξάπλωση της πανδημίας.

Χαρακτηριστικό παράδειγμα αδιαφορίας των συστάσεων των ειδικών αποτελούν τα πανηγύρια, που ειδικά αυτήν την περίοδο είναι πολλά και συγκεντρώνουν πολύ κόσμο σε απόσταση …αναπνοής! Δεν είναι κοινό μυστικό ότι τα πανηγύρια παρά τις απαγορεύσεις συνεχίζονται αμείωτα, γιατί προφανώς δεν υπάρχει ο μηχανισμός που θα τα απαγορέψει, αφήνοντας το όλο εγχείρημα στην ευαισθησία των διοργανωτών και προφανώς και στην ελπίδα ότι το …κακό δεν θα συμβεί στο χωριό τους! Ορισμένοι μάλιστα θεωρούν ότι καίριας σημασίας μέτρο στα πλαίσια των περιορισμών για τη μη διάδοση του ιού είναι η μη ύπαρξη ορχήστρας, οπότε όλα «βαίνουν καλώς»! Μπορεί η πλατεία του όποιου χωριού να είναι ασφυκτικά γεμάτη από κόσμο να τρώει και να πίνει, θεωρώντας ότι δεν υπάρχει κανένα θέμα από τη στιγμή που δεν υπάρχει ορχήστρα και χορός. Αυτή είναι η κυρίαρχη αντίληψη των πραγμάτων και με αυτή φαίνεται ότι θα περάσουμε και το καλοκαίρι, αφού η χαλάρωση λόγω των διακοπών είναι δεδομένη και για μερικούς και αδιαπραγμάτευτη.

Πάντως προς το παρόν οι εκδηλώσεις που διοργανώνουν τοπικοί φορείς, αλλά και ιδιώτες, φαίνεται να λαμβάνονται τα μέτρα προστασίας που έχουν προσδιοριστεί για αυτές τις εκδηλώσεις, για τις οποίες ωστόσο υπάρχει μεγαλύτερος έλεγχος και υπευθυνότητα. Σε τελική ανάλυση δεν μπορεί μια κοινωνία να στερηθεί τη διασκέδαση και τη ψυχαγωγία της, όσο και αν αισθάνεται ευάλωτη στην πανδημία και στα όσα πρωτόγνωρα επέφερε στη ζωή μας ο κορονοϊός. Αλλά δεν μπορεί να αφεθούν τα πράγματα και στη μοίρα τους και ό,τι προκύψει! Πολύ περισσότερο που στη Λέσβο φιλοξενούνται χιλιάδες πρόσφυγες και μετανάστες, που αποτελούν ευάλωτη πληθυσμιακή ομάδα για διάδοση του ιού, όπως και οι περιφερόμενοι Ρομά που έχουν αφιχθεί από άλλες περιοχές στο νησί και οι οποίοι όπως έχει αποδειχθεί από τις εξελίξεις, λόγω του τρόπου ζωής τους και της έλλειψης μέτρων προστασίας αποτελούν και αυτοί ομάδα «υψηλού κινδύνου» για τη διάδοση του ιού. Και μπορεί για τους νεοαφιχθέντες πρόσφυγες και μετανάστες να παίρνονται μέτρα προστασίας και τίθενται σε καραντίνα για το προβλεπόμενο διάστημα, περιοριζόμενοι σε χώρους που έχουν δημιουργηθεί γι’ αυτό το σκοπό, δεν υπάρχει όμως καμιά πρόβλεψη για τους Ρομά που καταφθάνουν στο νησί από άλλα μέρη και οι οποίοι περιδιαβαίνοντας τα χωριά του νησιού πουλούν την …πραμάτεια τους ερχόμενοι σε επαφή με τον ντόπιο πληθυσμό. Και όμως αυτός ο έλεγχος, της ιδιαίτερα ευάλωτης πληθυσμιακής κατηγορίας πολιτών, για κορονοϊό είναι αναγκαίος και απαραίτητος, ως μέτρο προστασίας για την πανδημία. Αυτός ενδεχομένως να ήταν και ο ρόλος της κινητής μονάδας, που θα λειτουργούσε και στο νησί, για την ανίχνευση κρουσμάτων, προκειμένου να θωρακιστεί από τυχόν ανεξέλεγκτα εισαγόμενα κρούσματα που θα μπορούσαν να διαδώσουν τον ιό και στον ντόπιο πληθυσμό. Όμως παρά τις υποσχέσεις η κινητή μονάδα που είναι απαραίτητη για τους προαναφερόμενους λόγους δεν έχει φθάσει στο νησί, αν και τώρα περισσότερο από κάθε άλλη εποχή χρειάζεται.

Όπως χρειάζεται και ο περιορισμός των μετακινήσεων των φιλοξενουμένων προσφύγων και μεταναστών από τις δομές στην πόλη και στα χωριά, όχι γιατί ο κίνδυνος είναι τόσο ότι αυτοί θα μεταφέρουν τον ιό στην τοπική κοινωνία, αν κάποιος από αυτούς είναι φορέας του ιού, αλλά περισσότερο ότι μπορεί να κολλήσουν έξω από τις δομές και να μεταφέρουν εντός αυτών τον ιό, με ό,τι αυτό σημαίνει για τη συνέχεια. Το θέμα είναι πολύ σοβαρό και χρήζει ειδικής αντιμετώπισης, γιατί ο υπερπληθυσμός που συσσωρεύεται εντός και εκτός Μόριας εξακολουθεί παρά τα όποια περιοριστικά μέτρα για τη μετακίνησή τους ανεξέλεγκτα με ορατούς τους κινδύνους όταν πλέον το νησί δεν είναι σε «αποκλεισμό» αλλά υποδέχεται επισκέπτες από παντού. Πιο συστηματική διαχείριση χρειάζονται και οι νεοαφιχθέντες παράνομα εισελθόντες μετανάστες που μπορεί να τίθενται σε καραντίνα για το διάστημα που προβλέπεται, αλλά όπως έδειξε και η περίπτωση της τέταρτης συγγενούς στους αρχικά νοσήσαντες τρεις της Καλλονής, η οποία βγήκε αρχικά αρνητική στον ιό, στη συνέχεια ανιχνεύτηκε θετική, γεγονός που δεν επιτρέπει εφησυχασμό και χαλάρωση των μέτρων.

Όταν μάλιστα έτσι έχουν τα πράγματα, εντυπωσιάζουν όσα βλέπουν το φως της δημοσιότητας σε σχέση με την αντίδραση υπεύθυνων οργανώσεων, που έχουν μια σοβαρή διαδρομή, για το γεγονός ότι τους γίνεται έλεγχος και επιβάλλονται πρόστιμα από τις αρμόδιες υπηρεσίες για αυθαιρεσίες που έκαναν. Γιατί δεν περίμεναν μια τέτοια αντιμετώπιση, όταν μετά από πέντε χρόνια προσφυγικού-μεταναστευτικού, δεν μιλάμε πλέον για μια έκτακτη κατάσταση, αλλά για μια οργανωμένη, σύμφωνα με τους κανόνες και τις προδιαγραφές του κράτους μας, που οφείλει στο όνομα του δημόσιου συμφέροντος να παρεμβαίνει και να μην επιτρέπει την αυθαιρεσία, ακόμη και στο όνομα του όποιου ανθρωπισμού! Ασφαλώς και οι δράσεις μιας οργάνωσης, όπως οι «Γιατροί Χωρίς Σύνορα» ειδικά σε αυτήν την κρίσιμη συγκυρία είναι πολύ χρήσιμες και απαραίτητες, αλλά γιατί θα πρέπει να λειτουργούν ως κράτος εν κράτει, όπως θεωρούν πολλοί ότι λειτουργούν οι ΜΚΟ και όχι άδικα, ενώ θα μπορούσαν να συνεννοηθούν με τις αρμόδιες αρχές χωρίς να αυθαιρετούν; Και γιατί στη συνέχεια, ούτε λίγο ούτε πολύ, εμφανίζονται να λειτουργούν «εκβιαστικά», αφήνοντας να εννοηθεί ότι θα κλείσουν την όποια δομή υγείας που δημιούργησαν προκειμένου να εξετάζουν περιστατικά, μειώνοντας έτσι την πίεση που δέχεται το νοσοκομείο; Δηλαδή ποιο είναι το μήνυμα; Ή μας αφήνετε να αυθαιρετούμε χωρίς κανέναν έλεγχο ή αλλιώς «κλείνουμε» και ό,τι ήθελε προκύψει; Αυτή είναι μια υπεύθυνη στάση, όταν μάλιστα η περιρρέουσα ατμόσφαιρα δεν επικροτεί τέτοιες συμπεριφορές; Το κεφάλαιο «πανδημία και μεταναστευτικό» είναι πολύ σύνθετο και χρειάζεται η καλή συνεργασία και η συνεννόηση όλων των εμπλεκομένων αρχών, οργανώσεων και υπηρεσιών, προκειμένου να υπάρξει η μέγιστη δυνατή προσπάθεια περιορισμού διάδοσης του ιού στην ιδιαίτερα ευάλωτη αυτή κατηγορία πληθυσμού.

Το γεγονός ότι η πανδημία στη Λέσβο …χτύπησε σε δυο περιοχές, στο Πλωμάρι και στην Καλλονή και μάλιστα δις, προκαλεί πρόσθετη ανησυχία, πολύ περισσότερο που στην περίπτωση της Καλλονής μιλάμε για «ορφανά» κρούσματα, δηλαδή δεν γνωρίζουμε ποια ήταν η αιτία μετάδοσης του ιού στην περιοχή. Και ως εκ τούτου τα μέτρα προστασίας θα πρέπει να ενταθούν, όπως και η… σχολαστική τήρηση των κανόνων προσωπικής ευθύνης του καθένα, που αποτελεί ίσως και τον πιο ασφαλή τρόπο για να προστατευθεί ο ίδιος και τα οικεία του πρόσωπα.