Η δικαίωση ήρθε σχεδόν πέντε χρόνια μετά το θάνατο του αγέννητου παιδιού τους. Ο Στράτος και η Φωτεινή Παναγιώτογλου, προσπαθώντας να βρουν απαντήσεις στα πιεστικά ερωτήματά τους για τους λόγους που το παιδί τους γεννήθηκε νεκρό, αλλά και για τις ενδεχόμενες ευθύνες γιατρών που οδήγησαν εκεί, ανακάλυψαν πως από τις ιατροδικαστικές εξετάσεις είχε παραλειφθεί η εξέταση του πλακούντα που θα τεκμηρίωνε τα ακριβή αίτια του θανάτου του βρέφους.

Χθες, το Τριμελές Πλημμελειοδικείο Μυτιλήνης δικαίωσε τους δύο γονείς, επιδικάζοντας ποινή φυλάκισης 12 μηνών στον τότε διευθυντή Ιατρικής Υπηρεσίας του Νοσοκομείου Μυτιλήνης, ο οποίος τελούσε χρέη διοικητή, και ποινή φυλάκισης οκτώ μηνών στον έναν εκ των δύο νεκροανατόμων που ήταν κατηγορούμενοι.

Οι ποινές αφορούν στις κατηγορίες της παράβασης καθήκοντος, διότι δε συντηρήθηκε σωστά ο πλακούντας, που αποτελούσε σημαντικό στοιχείο στη διερεύνηση της υπόθεσης.

«Πρόκειται για δικαίωση της οικογένειας που από την πρώτη στιγμή μίλησαν για προσπάθεια συγκάλυψης ευθυνών για το θάνατο του παιδιού τους. Το δικαστήριο έκρινε πως έγινε εσκεμμένα η παράληψη της σωστής συντήρησης του πλακούντα, προκειμένου να μην υπάρχουν αποδεικτικά στοιχεία για ευθύνες συγκεκριμένων για το θάνατο του παιδιού», δήλωσε ο συνήγορος του ζευγαριού Δημήτρης Καλλίας.

Τι είχε συμβεί
Ο Στράτος και η Φωτεινή Παναγιώτογλου περίμεναν τη γέννηση του δεύτερου παιδιού τους τον Αύγουστο του 2009. Είχε προγραμματιστεί η γέννα στις 25 Αυγούστου, όμως λίγες ημέρες πριν, η μητέρα είχε αρχίσει να έχει ενοχλήσεις.

Το Σάββατο 22 Αυγούστου, μετά από μια βραδιά έντονων ενοχλήσεων, η μητέρα πήγε στο Νοσοκομείο. Μια μαία άκουσε στον παλμογράφο την καρδιά του παιδιού και καθησύχασε τη γυναίκα ότι όλα πήγαιναν μια χαρά. Το ίδιο απόγευμα, επέστρεψε στο Νοσοκομείο, πάλι ανήσυχη.

Τηλεφώνησε στο γιατρό της, ο οποίος (αν και εφημέρευε εκείνο το Σαββατοκύριακο) δε βρισκόταν εκεί και της είπε να πάει πάλι σε μια μαία ν’ ακούσει το παιδί. Και πάλι όλα καλά.

Η μαία τής συνέστησε να παραμείνει μια ώρα ακόμη στο Νοσοκομείο, καθώς, όπως της είπε, επειδή ήταν δευτερότοκο, μπορεί να γεννιόταν νωρίτερα από την προγραμματισμένη ημερομηνία.

Λίγο μετά, η μαία τής είπε ότι είχε επικοινωνήσει με το γιατρό της, ο οποίος έδωσε οδηγία να παίρνει μισό χάπι ανά οκτάωρο (καταπραϋντικό, για τις συσπάσεις της μήτρας). Η εγκυμονούσα αντέδρασε σ’ αυτό, γιατί δεν ήθελε να καθυστερήσει τη γέννα, όμως ο γιατρός της είπε ότι όλα θα πήγαιναν καλά.

Στην κατάθεσή της τότε για την υπόθεση, η μητέρα είχε σημειώσει με έμφαση ότι το συγκεκριμένο Σαββατοκύριακο ο γιατρός που την παρακολουθούσε, και ο οποίος εφημέρευε, δεν εμφανίστηκε στο Νοσοκομείο και όλες οι συνεννοήσεις γίνονταν μαζί του τηλεφωνικά.

Η γέννα είχε προγραμματιστεί για την Τρίτη 25 Αυγούστου, όμως μια μέρα πριν, τη Δευτέρα το πρωί, η μητέρα πήγε ξανά στο Νοσοκομείο. Εκείνη τη φορά η καρδιά του παιδιού δεν ακουγόταν στον παλμογράφο. Υπέρηχος που έγινε στις 9:25 το πρωί, έδειξε ότι το παιδί ήταν νεκρό.

Ζήτημα, όμως, προέκυψε σχετικά με την αποστολή των οργάνων του παιδιού για ιατροδικαστική εξέταση. Στην έκθεση της Ιατροδικαστικής Υπηρεσίας που διενήργησε τη νεκροψία και τη νεκροτομή, αλλά και της ιστολογικής εξέτασης, δεν αναφέρεται πουθενά μεταξύ των άλλων οργάνων που στάλθηκαν, ότι υπήρχε και ο πλακούντας.

Αντιθέτως, από το Μαιευτικό Τμήμα του Νοσοκομείου αναφέρεται ότι εστάλησαν για νεκροψία και νεκροτομή μεταξύ των άλλων και ο πλακούντας, αλλά και ο ομφάλιος λώρος του νεκρού παιδιού. Δεδομένου τούτου, οι γονείς ξεκίνησαν ένα νέο «αγώνα δρόμου» προκειμένου να πάρουν απαντήσεις για το περίεργο αυτό γεγονός, στέλνοντας και σειρά επιστολών προς το Νοσοκομείο, χωρίς όμως απόκριση.

Η τελευταία επιστολή στάλθηκε το Μάρτιο του 2010. Απάντηση και πάλι δεν υπήρξε και τότε ζήτησαν από την Εισαγγελία Πρωτοδικών Μυτιλήνης τη συνδρομή εισαγγελικής εντολής που θα υποχρέωνε το Νοσοκομείο να απαντήσει στα ερωτήματά τους.

Στις 29 Απριλίου 2010 και δεδομένης της εισαγγελικής εντολής, στάλθηκε τελικά απάντηση από το Νοσοκομείο, που ανέφερε ότι η Αστυνομία δεν πήρε τα όργανα, αφήνοντάς τα μάλιστα στο νεκροτομείο, όπου και παρέμειναν για μήνες μετά τον τοκετό.