Η λαϊκή παράδοση μπορεί να συνομιλήσει με τα μηνύματα της αλληλοκατανόησης, της ανοχής και της συνύπαρξης ενάντια στην ξενοφοβία και τις αγωνίες του 21ου αιώνα;

Σε μια γιορτινή βιβλιοπαρουσίαση που μόνο... αναμενόμενη δεν τη χαρακτήρισαν οι παρευρισκόμενοι στην αίθουσα τελετών του Πειραματικού Λυκείου Μυτιλήνης το πρωί της Κυριακής, οι ομιλητές της εκδήλωσης απέδειξαν ότι όχι μόνο οι παραδόσεις συνομιλούν με τις ανάγκες τού σήμερα, αλλά ότι αυτή η επικοινωνία χάρη στους ανθρώπους της «Αιολίδας» και πρωτίστως τη συγγραφική έμπνευση και δημιουργία της Νάντιας Λιαρέλλη και του εικονογράφου Χαρίδημου Μπιτσακάκη, ζωντανεύει μέσα από το «Ρίκο, το Ριρίκο και τη μικρή Γλυκερία».

Πρόκειται για μια ιστορία που αγγίζει τις καρδιές των ανθρώπων ηλικίας τριών έως... 93 ετών, όπως ειπώθηκε στη βιβλιοπαρουσίαση. Κυκλοφορεί από τις εκδόσεις «Αιολίδα», που εμπιστεύεται για δεύτερη φορά η κ. Λιαρέλλη.

Η Νάντια Λιαρέλλη, υπογράφοντας βιβλία της

Παρουσιάστηκε με επιτυχία προ δύο εβδομάδων στο κεντρικό κατάστημα «Public» στην Αθήνα και στην εκδήλωση της Κυριακής στη Μυτιλήνη, συνεπήρε τα παιδιά που έσπευσαν να απολαύσουν με τους δικούς τους τη μοναδική φιλία των δύο καλικαντζάρων με τη Γλυκερία, τη σημασία της αλληλεγγύης, της οικογένειας, της αγάπης.

Η χαρούμενη διάθεση και εορταστική ατμόσφαιρα, εξάλλου, δεν ήταν τυχαίες, αλλά οφείλονταν στους ομιλητές, τη νηπιαγωγό Μαρίκα Σπανέλλη, τον αρχισυντάκτη τού «Ε», Στρατή Μπαλάσκα, το ζωγράφο και διευθυντή του Μουσείου Τεριάντ, Κώστα Μανιατόπουλο, και τη διοργανώτρια της βιβλιοπαρουσίασης, «Αιολίδα», εκ μέρους της οποίας χαιρέτισε ο Παναγιώτης Μυριτζής.

Για το καινούργιο της παραμύθι μίλησε και η κ. Λιαρέλλη, με την οποία είχαν τα παιδιά την ευκαιρία να συνομιλήσουν. Μεταξύ άλλων, παρευρέθηκαν η αντιπεριφερειάρχης Πόπη Γόμου, ο αντιδήμαρχος Πολιτισμού, Κώστας Αστυρακάκης, ο αντιδήμαρχος Έργων, Στρατής Τζιμής, και ο επί σειρά ετών αυτοδιοικητικός παράγοντας Παντελής Πατερέλλης.

Παιδική λογοτεχνία στο επίκεντρο
Στη θέση που κατακτά μέσα στην Τέχνη η παιδική λογοτεχνία, αναφέρθηκε η Μαρίκα Σπανέλλη, η οποία μιλώντας για το παραμύθι της κ. Λιαρέλλη κράτησε αμείωτο το ενδιαφέρον μικρών και μεγάλων, χάρη στην παραστατικότητα, αλλά και τα διδάγματα της χριστουγεννιάτικης ιστορίας που αποκάλυψε στο πολυπληθές κοινό.

«Η παιδική λογοτεχνία όλο και περισσότερο κατακτά τη θέση που της αξίζει και η σημασία της είναι τεράστια. Συμβάλλει στην απόκτηση γνώσεων των παιδιών, στην κοινωνικοποίησή τους, διεγείρει τη φαντασία τους», σημείωσε αρχικά.

Περνώντας στο «Ρίκο, το Ριρίκο και τη Γλυκερία», η κ. Σπανέλλη ανέφερε ότι το παραμύθι μιλά για αξίες, την αλληλεγγύη, τη δικαιοσύνη, την ειρήνη, τη διαφορετικότητα, προκαλεί αισθητική συγκίνηση και καλύπτει όλες τις ανάγκες. Παράλληλα, επεσήμανε ότι αποφεύγει το διδακτισμό που «σκοτώνει το λογοτέχνημα».

Ανέφερε, επίσης, η κ. Σπανέλλη παραστατικές σκηνές της ιστορίας και εκθείασε της πανανθρώπινες αξίες που αβίαστα προβάλλει η συγγραφέας.

Κι ο Στρατής Μπαλάσκας, παρουσιάζοντας στα παιδιά το βιβλίο

Για την εικόνα
Εξ άλλου, σε ό,τι αφορά στην εικονογράφηση, είχε προηγηθεί η ομιλία του Κώστα Μανιατόπουλου, η οποία στο μεγαλύτερο μέρος της αφορούσε στη σπουδαιότητα του «διαλόγου» μεταξύ εικόνας και γραπτού λόγου.

Ο κ. Μανιατόπουλος ανέφερε ότι η εικονογράφηση του εν λόγω παραμυθιού αποτελεί πρόσκληση για ένα φανταστικό παιχνίδι και προσέθεσε ότι η συγγραφέας συνέδεσε την παράδοση με την τεχνολογία. «Η συγγραφέας αποδομεί το φόβο παρά την τρομακτική εμφάνιση των καλικαντζαρακιών και προβάλλει τις αξίες της φιλίας, του σεβασμού και της διαφορετικότητας».

Με τον κόσμο... των μικρών
Με έναν ασυνήθιστο, αλλά συνάμα πολύ προσιτό τρόπο για τους μικρούς καλεσμένους της εκδήλωσης, μίλησε στα παιδιά ο δημοσιογράφος Στρατής Μπαλάσκας. Είναι, εξάλλου, γνωστή η σχέση του με τα παιδιά μέσω της συμμετοχής του στην τοπική Προσκοπική Κίνηση. Μάλιστα αρκετά λυκόπουλα της 3ης Αγέλης παρευρέθηκαν στη βιβλιοπαρουσίαση, ενώ πρωταγωνίστησαν στο κάλεσμα του κ. Μπαλάσκα να κάτσουν γύρω του για να τους αφηγηθεί... όχι το παραμύθι, αλλά τις αξίες του.

Τόνισε τη σημασία τού «μαζί», αφού παρομοίωσε τη συνύπαρξη των ανόμοιων με την ιστορία του Μόγλη και έκλεισε εκφράζοντας την ελπίδα προς τα παιδιά, να κάνουν τον κόσμο «λίγο καλύτερο από ό,τι τον παρέλαβαν».

Ξανά «Αιολίδα»
Τη νέα εκδοτική προσπάθεια της «Αιολίδας» κάλεσε μικρούς και μεγάλους να γιορτάσουν ο πρόεδρος της «Επικοινωνία Αιγαίου Α.Ε.», Παναγιώτης Μυριτζής, ο οποίος, εκ μέρους του εκδοτικού οίκου, εξέφρασε τη χαρά του «για την τιμή που μας έκανε η Νάντια Λιαρέλλη να προτιμήσει τους δικούς της ανθρώπους και ένα μικρό εκδοτικό οίκο έναντι κάποιου μεγάλου στην Αθήνα, για το νέο της εγχείρημα». Μάλιστα το εγχείρημα της κ. Λιαρέλλη χαρακτηρίστηκε ως το «πρώτο καταδικό της» από τον κ. Μυριτζή, αφού το δεύτερο παραμύθι της που κυκλοφορεί ξανά από τις εκδόσεις «Αιολίδα», στηρίζεται στη δική της έμπνευση.

Στο πρώτο της, «Παραμύθια… από το σεντούκι της Αγγελικώς», η συγγραφέας θυμάται και καταγράφει 11 παραμύθια βγαλμένα από το σεντούκι της γιαγιάς της, με βασιλοπούλες και δράκους, με μάγια και δοκιμασίες.

Εξάλλου, όπως τόνισε και η συγγραφέας, κατά την έναρξη της ομιλίας της, «επέλεξα για δεύτερη φορά τις εκδόσεις «Αιολίδα», γιατί οι άνθρωποι εκεί καταθέτουν πραγματικά την ψυχή τους σε κάθε δουλειά που αναλαμβάνουν. Τους εκδοτικούς οίκους δεν τους κάνουν ούτε τα ονόματα ούτε οι κυκλοφορίες. Τους κάνουν οι άνθρωποι με το μεράκι τους και την αγάπη τους γι’ αυτό που κάθε φορά αναλαμβάνουν».

«Θέλω κι από δω να ευχαριστήσω τη Μυρτώ Παπαδέλλη για το αισθητικό αποτέλεσμα του βιβλίου και το Φώτη Γιαννάκη για τον επαγγελματισμό του στην τυπογραφική δουλειά, της οποίας το αποτέλεσμα, πιστέψτε με, ζηλεύουν πολλοί από τους μεγάλους εκδοτικούς οίκους. Από το “Public” δεν περίμεναν ότι μπορεί να γίνει τέτοια δουλειά», τόνισε μεταξύ άλλων.
Αφού ευχαρίστησε τους ομιλητές, αναφέρθηκε στο νέο της εγχείρημα: «Προσπάθησα να τονίσω τη διαφορετικότητα και το πώς αυτή αντιμετωπίζεται. Αναμφίβολα, η χειρότερη αντιμετώπισή της είναι ο ρατσισμός, ο οποίος έχει πολλά πρόσωπα. Είναι κοινωνικός, φυλετικός, ταξικός, οικονομικός και εμφανίζεται ακόμα με πλείστες άλλες μορφές στην καθημερινότητά μας.

Το διαφορετικό οξύ, όμως, μπορεί να αμβλυνθεί και να αντιμετωπιστεί όπως και οι φόβοι, τους οποίους -πέραν της πτώσης και του κρότου με τους οποίους γεννιόμαστε- τους καλλιεργεί το περιβάλλον μας».

Το παραμύθι

Η μικρή Γλυκερία καλείται να δείξει ανθρωπιά βοηθώντας δύο χαμένα καλικαντζαράκια να ξαναβρούν τους γονείς τους. Ανακαλύπτει πως είναι και αυτά παιδιά, με τις ίδιες ανάγκες όπως η ίδια, παρά τη διαφορετικότητά τους.
Ακόμα, η περιπέτεια των μικρών της φίλων τη βάζει στη διαδικασία να αναρωτηθεί τι θα έκανε η ίδια χωρίς τους δικούς της γονείς.
Η καλοαναθρεμμένη και με όλα τα καλά του κόσμου Γλυκερία, έρχεται αντιμέτωπη με μία εντελώς διαφορετική πραγματικότητα από τη δική της, που εμπεριέχει φτώχεια, ελλείψεις και δυσκολίες.
Τρία πλάσματα από διαφορετικούς κόσμους ενώνονται και δουλεύουν ως ομάδα. Το ένα παιδί μαθαίνει από το άλλο και όλα μαζί παίρνουν ένα μάθημα για το πώς να χρησιμοποιούν τις δεξιότητες που έχουν λάβει από το περιβάλλον τους, προκειμένου να βοηθήσουν το συνάνθρωπό τους.