Με την αίθουσα συνεδριάσεων του περιφερειακού συμβουλίου ασφυκτικά γεμάτη και το χώρο έξω από το κτίριο της Περιφέρειας να ξεχειλίζει από κόσμο, η απόφαση του δημοτικού συμβουλίου της Μυτιλήνης, αλλά και όσων πήραν το λόγο, δεν θα μπορούσε να είναι άλλη από την απόρριψη κάθε νέας δομής, όπως αυτής που προβλέπει το κυβερνητικό σχέδιο για τη δημιουργία κλειστού προαναχωρητικού κέντρου. Όταν μάλιστα είχε διαρρεύσει και που σχεδιάζεται να γίνει η νέα δομή, χωρίς να υπάρχει καμιά διάψευση, μιλάμε για την περιοχή «Πλάτη» μεταξύ Μιστεγνών και Ν. Κυδωνιών, ήταν δεδομένη και η αντίδραση των κατοίκων, ειδικά αυτών των χωριών, που ήρθαν μαζικά να διαμαρτυρηθούν και να πιέσουν εν όψει της συζήτησης του δημοτικού συμβουλίου. Κάτω από αυτήν την πίεση, όπου η αίθουσα ...μύριζε μπαρούτι, η συζήτηση για τις εξελίξεις στο μεταναστευτικό-προσφυγικό στη Λέσβο, μετά το κυβερνητικό σχέδιο, περιορίστηκε στην απόρριψη της νέας δομής χωρίς δεύτερη σκέψη!

Και αυτό φρόντισε να το κάνει από την αρχή σαφές, με την τοποθέτησή του, και ο δήμαρχος Μυτιλήνης Στρ. Κύτελης, λέγοντας ότι δεν είναι αποδεκτή καμιά νέα δομή στην επικράτεια του δήμου, αποσπώντας το χειροκρότημα του πολυπληθούς ακροατηρίου και τις επευφημίες του, που ήθελε αυτό ακριβώς να ακούσει! Γιατί τυχόν διαφορετική προσέγγιση είναι βέβαιο ότι θα προκαλούσε... έμφραγμα στην αίθουσα και στην όλη διαδικασία. Και να ήθελε δηλαδή η συγκεκριμένη δημοτική αρχή να περάσει στα ...μαλακά το όλο θέμα με το κυβερνητικό σχέδιο, χωρίς να πάρει θέση, υποβοηθώντας έτσι εμμέσως τους κυβερνητικούς σχεδιασμούς, υπό τις παρούσες συνθήκες που διαμορφώθηκαν, αυτό δεν μπορούσε να σταθεί, ούτε μια στιγμή. Έτσι αυτό που επικράτησε, από την συντριπτική πλειοψηφία των πολλών ομιλητών και εκ των δημοτικών παραγόντων και εκ των προσκεκλημένων αρχών και φορέων που τοποθετήθηκαν, ήταν η κατηγορηματική αντίθεση σε κάθε νέα δομή, αποτέλεσμα της κόπωσης της τοπικής κοινωνίας και της ανησυχίας της ότι το ...κακό που μας βρήκε ως νησί δεν μπορεί να συνεχιστεί.

Η περίπτωση άλλωστε της Μόριας δεν άφηνε περιθώρια για άλλες προσεγγίσεις και λειτουργούσε και αποτρεπτικά και για την περίπτωση της νέας κλειστής δομής, που στα μάτια της κοινής γνώμης του νησιού, αλλά κυρίως των κατοίκων της συγκεκριμένης περιοχής, γιατί πέρα από όλα τα άλλα χάθηκε και η εμπιστοσύνη προς το κράτος, αφού αποδείχτηκε από τα πράγματα αναξιόπιστο και αφερέγγυο στις δεσμεύσεις του. Με αυτά τα δεδομένα ο διάλογος περιορίστηκε και η συζήτηση δεν άφηνε περιθώρια για περαιτέρω εξέταση όλων των παραμέτρων του προβλήματος, που είναι και πολύπλοκο και δύσκολα διαχειρίσιμο υπό τις παρούσες συνθήκες. Όμως το πρόβλημα υφίσταται και διογκώνεται και η αναζήτηση εναλλακτικών λύσεων στην αντιμετώπιση της κατάστασης δεν μπορεί να αφεθεί στην τύχη και στο ...Θεό, γιατί αυτό δεν αποτελεί υπεύθυνη στάση. Γιατί αν το ζητούμενο είναι η αντιμετώπιση της πράγματι δύσκολης κατάστασης που βιώνει το νησί με το μεταναστευτικό και η αποσυμφόρησή του το συντομότερο δυνατό, θα πρέπει να αναζητηθούν από κοινού και ενδεχομένως πιέζοντας, με την κυβέρνηση ρεαλιστικές και αποτελεσματικές δράσεις, που μπορούν να εγγυηθούν μια τέτοια εξέλιξη.

Και από ό,τι φαίνεται αποτελεί κοινό μυστικό, όχι μόνο στους παροικούντες την Ιερουσαλήμ, αλλά σχεδόν σε όλη την τοπική κοινωνία, ότι η δημιουργία ενός νέου κλειστού προαναχωρητικού κέντρου, που θα λειτουργεί και ως κέντρο ταυτοποίησης, δεν προεξοφλεί έστω και σταδιακά το κλείσιμο της Μόριας, που εξήγγειλε με την ανακοίνωση του κυβερνητικού σχεδίου ο συμπατριώτης μας υφυπουργός Αλκ. Στεφανής. Και αυτό γιατί, μέχρι τώρα δεν έχει διατυπωθεί με στοιχεία πώς η Μόρια των πάνω από 16.000 σημερινών εγκλωβισμένων μπορεί να εκκενωθεί. Πώς μπορεί να μειωθούν οι φιλοξενούμενοι στη Μόρια όταν η εξαγγελθείσα αποσυμφόρηση από τα νησιά στην ενδοχώρα είναι περιορισμένη και όταν οι ροές από απέναντι συνεχίζονται αμείωτες. Και όταν όλα τα στοιχεία που βλέπουν το φως της δημοσιότητας προεξοφλούν ότι οι μεταναστευτικές ροές θα συνεχίσουν να είναι αυξητικές, αφού η Τουρκία έχει αποφασίσει να εργαλειοποιήσει το μεταναστευτικό στριμώχνοντας κυρίως την Ελλάδα πέραν κάθε αμφισβήτησης.

Η τοπική κοινωνία έχοντας βιώσει τόσα χρόνια την τραγική αυτή κατάσταση και έχοντας χάσει και την εμπιστοσύνη της στην επίσημη πολιτεία διαχρονικά, κάτι που υποστηρίζει και σε πρόσφατη παρέμβαση της και η Ένωση Αστυνομικών Λέσβου, θεωρεί ότι η σχεδιαζόμενη νέα κλειστή δομή έρχεται να προστεθεί στις ήδη υπάρχουσες, διογκώνοντας ακόμη περαιτέρω το πρόβλημα στο νησί που καθίσταται και με την επίσημη ...βούλα «αποθήκη ψυχών», χωρίς διέξοδο στο ορατό ορίζοντα. Και εδώ είναι το δράμα, ότι το κυβερνητικό σχέδιο με προμετωπίδα τα κλειστά προαναχωρητικά κέντρα, δεν πείθει τις τοπικές κοινωνίες, αλλά απ’ ότι αντιλαμβανόμαστε από όσα αφήνουν να εννοηθούν, ούτε και τα κυβερνητικά στελέχη, γιατί παραπέμπει την όποια εκδοχή λύσης στην αντιμετώπιση του μεταναστευτικού σε επόμενο χρόνο και όχι τώρα που η κατάσταση ...καίει και χρειάζονται άμεσα και αποτελεσματικά μέτρα. Το κυβερνητικό σχέδιο δεν απαντά δηλαδή για το σήμερα και το αμέσως επόμενο διάστημα, όπου οι αιτούντες ασύλου αντί να μειώνονται θα αυξάνονται συνεχώς, προκαλώντας ασφυξία στις υπάρχουσες δομές, βάζοντας σε κίνδυνο τις ζωές των εγκλωβισμένων σε αυτές και την τοπική κοινωνία σε κοινωνική αναστάτωση!

Δυστυχώς οι αποφάσεις του δημοτικού συμβουλίου, μπορεί να ικανοποιούν την κοινή γνώμη που δεν θέλει επ’ ουδενί νέες δομές στο νησί, αλλά το πρόβλημα είναι παρόν, παραμένει εδώ και καθημερινά με μεγαλύτερη ένταση! Στη Μόρια θα συνωστίζονται όλο και περισσότεροι μετανάστες, σπάζοντας το ένα ρεκόρ μετά το άλλο διογκώνοντας το αδιέξοδο που έχει δημιουργηθεί. Δυστυχώς η «λύση» της κλειστής δομής θα μπορούσε να ήταν μια κάποια διέξοδος, ενδεχομένως όχι στο μέγεθος που σχεδιάζεται, υπό άλλες συνθήκες και όχι με την πίεση της υπάρχουσας κατάστασης και με την μηδενική ανοχή της κοινωνίας που έχασε προ πολλού την εμπιστοσύνη της και η απογοήτευση και η οργή κυριαρχεί στις αντιδράσεις της. Είναι βέβαιο ότι αν η σημερινή εικόνα δεν βελτιωθεί αισθητά με καθοριστικές κινήσεις από τους αρμόδιους παράγοντες, ώστε να αποσυμφορηθεί σε μεγάλο βαθμό η Λέσβος από τους χιλιάδες εγκλωβισμένους, κανένα κυβερνητικό σχέδιο, όσο καλά και αν επιχειρησιακά στηριχθεί δεν θα έχει τύχη. Αυτό οφείλουν να το κάνουν σαφές προς την κυβέρνηση οι τοπικοί παράγοντες, που πρέπει να αναλάβουν και τις αναγκαίες πρωτοβουλίες και όχι να αποποιούνται τις όποιες δικές τους ευθύνες για την κατάσταση που έχει διαμορφωθεί στο νησί. Οφείλουν μετά τη συζήτηση στο δημοτικό συμβούλιο και τις αποφάσεις που λήφθηκαν να αναζητηθεί από κοινού διέξοδος στο ...αδιέξοδο που διαφαίνεται. Μαγικές λύσεις δεν υπάρχουν, αλλά και η αδράνεια δεν είναι λύση, γιατί από «μηχανής Θεός» δεν υπάρχει για να παρέμβει. Μετά λοιπόν την συζήτηση και την όποια εκτόνωση οφείλουν συντονισμένα και από κοινού με την κυβέρνηση που έχει και την ευθύνη αντιμετώπισης της κατάστασης να δουν μέτρα αποσυμπίεσης πριν είναι πολύ αργά!