Μπορεί ο περιφερειάρχης Κώστα Μουτζούρης να δήλωσε «αισιόδοξος», πριν μερικές μέρες, ότι το μεγάλο οδικό έργο του δρόμου Καλλονής -Πέτρας, που παραμένει εδώ και μια τριετία «παγωμένο», λόγω της ακατανόητης ...αβλεψίας ότι ένα τμήμα του συνέπεμπτε με το υπό κατασκευή φράγμα Τσικνιά, φαίνεται να ξεπερνά τα όποια προβλήματα προέκυψαν και ότι οσονούπω θα κλείσουν και οι τελευταίες εκκρεμότητες προκειμένου να υπογραφεί η σύμβαση με τη μειοδότρια εταιρεία, που ακόμη είναι διατεθειμένη, σύμφωνα πάντα με τα λεγόμενα του περιφερειάρχη, να υλοποιήσει το έργο, αλλά όσο το πράγμα είναι σε αναμονή, ο κίνδυνος να γίνει η «στραβή» πάντα είναι υπαρκτός! Έχουν περάσει δυο μήνες από τότε, τέλη Δεκεμβρίου του 23 που σύμφωνα με όσα είχαμε πληροφορηθεί επισήμως, μέσω του «Διαύγεια», θα παραδιδόταν στο αρμόδιο Υπ. Υποδομών οι τελευταίες διορθωτικές μελέτες προκειμένου στη συνέχεια και η Περιφέρεια διά των εμπλεκόμενων υπηρεσιών της να δρομολογήσει την επανεκκίνηση του έργου. Το «καλό», σε ότι αφορά το εν λόγω έργο, είναι ότι έχει εξασφαλιστεί η χρηματοδότησή του, ως «γέφυρα» στο νέο ΕΣΠΑ και έχει προενταχθεί στο νέο Περιφερειακό Πρόγραμμα και ότι η ανάδοχος εταιρεία που έχει αναδειχθεί παραμένει ακόμη ενεργή, όπως λέει ο περιφερειάρχης. Εδώ όμως που έχουν φθάσει τα πράγματα επιβάλλεται να υπάρξουν μεθοδευμένες κινήσεις και ...πίεση προς όλες τις εμπλεκόμενες υπηρεσίες και πολιτική παρέμβαση προς την πολιτική ηγεσία του Υπ. Υποδομών, προκειμένου να κλείσει το συντομότερο δυνατόν αυτή η εκκρεμότητα. Με τα ...χαιρετίσματα, όταν μάλιστα υπάρχουν τόσα ανοιχτά «μέτωπα» στο αρμόδιο υπουργείο, δεν γίνεται δουλειά και αυτό οφείλει να το συνειδητοποιήσει η πολιτική ηγεσία της Περιφέρειας. 

Στο περίμενε... 

Από εκεί και πέρα τα πράγματα παραμένουν δύσκολα και για τα άλλα οδικά έργα, που όλο λέγεται και εξαγγέλεται ότι θα ξεκινήσουν και όλο είναι στο περίμενε. Και με δεδομένη την υποστελέχωση της αρμόδιας υπηρεσίας της Περιφέρειας, αναρωτιόμαστε πως θα ξεκινήσουν και κυρίως πότε, όταν ακόμη υπάρχουν εκκρεμότητες που πρέπει κάποιος να τις ...τρέξει για να μη μακροημερεύσουν! Από που να ξεκινήσει κανείς με τις εκκρεμότητες , που προφανώς και δεν είναι της ίδιας ...τάξης. Ο δρόμος για παράδειγμα Νάπης -Πελόπης, έχει συμβασιοποιηθεί εδώ και ένα εξάμηνο τουλάχιστον, έργο που είναι ενταγμένο στο Ταμείο Ανάκαμψης, αλλά δεν έχει ξεκινήσει γιατί υπήρξαν κατ΄αρχάς εμπόδια από τους ιδιοκτήτες κτημάτων που θα περάσει ο δρόμος και επιπλέον και από τη Δασική Υπηρεσία, που πρέπει να διευθετηθούν. Ενώ και με την ανακατανομή πόρων από το Ταμείο Ανάκαμψης που εδώ και καιρό υπάρχει προκειμένου να κατευθυνθούν προς τη Θεσσαλία , γεγονός που «οδήγησε» την απένταξη του φράγματος Τσικνιά εκτός χρηματοδότησης από αυτό, τίποτα δεν αποκλείεται αν η καθυστέρηση έναρξης του έργου πάρει περαιτέρω παράταση! Ο άλλος δε δρόμος που συνδέει στο νότιο μέρος του νησιού τους δυο δήμους, Αμπελικού -Σταυρού, αν και προσδιοριζόταν ότι εντός του 2023 θα υπογραφεί η σύμβαση με τον μοναδική εταιρεία που πήρε μέρος στη προκήρυξη και άρα δεν υπήρχαν προσφυγές, ακόμη κάτι τέτοιο δεν έχει γίνει , αλλά ξαφνικά προέκυψε θέμα με τις πιστώσεις για τις απαλλοτριώσεις και όλα πάνε πίσω. 

Να μη παραπεμφθούν στις καλένδες 

Άλλης τάξης πρόβλημα όμως είναι τα άλλα οδικά έργα, που εδώ και χρόνια συζητούνται, αλλά είτε έχουν μπει σε «περιπέτειες», είτε δεν λέει να δρομολογηθούν στο ορατό μέλλον οι διαδικασίες υλοποίησής τους. Στην πρώτη κατηγορία είναι ο πολύπαθος δρόμος Μεγαλοχώρι-Αγιάσος. Το έργο αφού μπήκε σε πολυετή δικαστική περιπέτεια, τελικά δεν συμβασιοποιήθηκε , αφού η ανάδοχος εταιρεία θεώρησε απέσυρε το ενδιαφέρον της , λόγω αλλαγής των οικονομικών δεδομένων. Το έργο πρόκειται να επαναδημοπρατηθεί, σύμφωνα με τις προθέσεις της περιφερειακής αρχής, ξεκινώντας από την αρχή με ότι σημαίνει αυτό. Στη δεύτερη κατηγορία είναι το έργο στην περιοχή «Κοκκαλα» του Πλωμαρίου με την παράκαμψη του Αγ. Ισιδώρου, που έχει εξασφαλιστεί να χρηματοδοτηθεί από τη συμβολική «δωρεά» της Περιφέρειας Αττικής επί Δούρου, στα πλαίσια της στήριξης του νησιού για τον καταστροφικό σεισμό του 2017. Η μελέτη είναι έτοιμη, αλλά τηρείται «σιγή ιχθύος» για το τι μέλλει γενέσθαι με το εν λόγω έργο. Προφανώς δεν υπάρχουν μόνο αυτά τα οδικά έργα που είναι σε αναμονή και στο περίμενε, αλλά και αρκετά άλλα μικρότερα για τα οποία καλό θα είναι να υπάρξει ενημέρωση που βρίσκονται. Θα αναφερθούμε όμως σε ένα ακόμη , που θεωρείται εδώ και πολλά χρόνια σημαντικότατη παρέμβαση για την πόλη της Μυτιλήνης, τη Νότια Παράκαμψη, που επιτέλους θα πρέπει να δρομολογηθεί στην τρέχουσα προγραμματική περίοδο, δεδομένου ότι είναι πλέον «ώριμο» για να γίνει. Φαίνεται όμως ότι δεν είναι στις προτεραιότητες της περιφερειακής αρχής, γι αυτό και είναι ορατός ο κίνδυνος να παραπεμφθεί στις ...καλένδες! Η δε νύξη που πρόσφατα έκανε σωστά ο δήμαρχος Μυτιλήνης Παν. Χριστόφας στη Χίο στα πλαίσια της συζήτησης για το νέο ΕΣΠΑ, δεν αρκεί αν δεν υπάρξει σαφής και στοχευμένη διεκδίκηση προκειμένου να ενταχθεί σε χρηματοδοτικό πρόγραμμα, που να μπορεί να εγγυηθεί την υλοποίησή του. 

Θέλουμε να πιστεύουμε ότι η περιφερειακή αρχή θα κάνει ό,τι περνά από το χέρι της, ώστε αυτά τα έργα , που χρόνια τώρα είναι στο ...τραπέζι , επιτέλους να πάρουν το δρόμο της υλοποίησης. Ίδωμεν!