Οι εθνικές εκλογές επιβεβαίωσαν αυτό που προεξοφλούσαν όλες ανεξαιρέτως οι δημοσκοπήσεις, αλλά και η περιρρέουσα ατμόσφαιρα στην κοινωνία, την κυριαρχία της ΝΔ του Μητσοτάκη, εξασφαλίζοντας άνετη αυτοδυναμία, που ήταν και το επίμαχο ζητούμενο των διπλών εκλογών. Αυτό που ωστόσο ήταν η έκπληξη των εκλογών και η οποία δεν διαφαινόταν, πριν ανοίξουν οι κάλπες σε τέτοια έκταση, ήταν η εκλογική συντριβή του ΣΥΡΙΖΑ, αφού έχασε πάνω από το 40% της εκλογικής του δύναμης του 2019! Και ενώ υπήρξε τέτοια «βίαιη» μετακίνηση ψηφοφόρων στον αντιπολιτευτικό της ΝΔ χώρο, τα εκλογικά οφέλη του ΠΑΣΟΚ, του έτερου δηλαδή κόμματος του κεντροαριστερού χώρου, τελικά μόνο εντυπωσιακά δεν ήταν , παρά το γεγονός ότι κατόρθωσε μετά από μια δεκαετία ...μιζέριας να ξεκολλήσει από τα μονοψήφια ποσοστά, που το καθιστούσαν το «φτωχό» συγγενή στο πολιτικό σκηνικό της χώρας, όπου τα τελευταία χρόνια και πάντως πριν τις πρόσφατες εκλογές, κυριαρχούσαν ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ. Ετσι, μετά τις δυο αυτές εκλογικές αναμετρήσεις διαμορφώθηκε ένα πολυκερματισμένο πολιτικό σκηνικό, με κυρίαρχη την παρουσία του Κ. Μητσοτάκη και της ΝΔ, που φαίνεται να έχει τον πρώτο και τον ...τελευταίο λόγο στις πολιτικές εξελίξεις που αναμένονται, σε πρώτη φάση με τις αυτοδιοικητικές εκλογές που θα πραγματοποιηθούν στις αρχές Οκτωβρίου, όπου θα ολοκληρωθεί και το «παζλ» του πολιτικού σκηνικού σε περιφερειακό και τοπικό επίπεδο. Από τα αποτελέσματα των αυτοδιοικητικών εκλογών θα φανεί αν και στο χώρο της αυτοδιοίκησης το κυβερνών κόμμα θα εξακολουθήσει να έχει την πρωτοκαθεδρία, αν οι αυτοδιοικητικές δυνάμεις του ΠΑΣΟΚ παραμένουν ισχυρές και υπολογίσιμες και αν ο ΣΥΡΙΖΑ θα καταγράψει και άλλη υποχώρηση, δεδομένου ότι έτσι και αλλιώς, ακόμη και τότε που βρέθηκε στην κυβέρνηση, δεν είχε αξιοπρόσεκτη αυτοδιοικητική παρουσία, ούτε κατάφερε να αναδείξει αυτοδιοικητικά στελέχη που να κάνουν αισθητή την παρουσία τους στις τοπικές κοινωνίες. Οπως και να έχει πάντως, ήδη το εκτιμούσαμε από τούτο το βήμα εδώ και καιρό, οι συσχετισμοί μεταξύ των πολιτικών δυνάμεων και το νέο σκηνικό που θα προέκυπτε μετά τις πρόσφατες εκλογικές αναμετρήσεις, εκ των πραγμάτων θα διαμόρφωνε και το ανάλογο κλίμα εν όψει των αυτοδιοικητικών εκλογών, αφού πέρα από τις όποιες τοπικές ιδιομορφίες, που προφανώς έχουν τη σημασία και την αξία τους, το γενικότερο πολιτικό κλίμα επηρεάζει καταστάσεις χωρίς καμιά αμφιβολία.  

Τούτων δοθέντων λοιπόν οι «γαλάζιοι» υποψήφιοι των αυτοδιοικητικών εκλογών, εκ πρώτης όψεως, φαίνεται να έχουν σε πολλές περιοχές, μηδέ της Λέσβου εξαιρουμένης, ένα προβάδισμα εκμεταλλευόμενοι και τον ...αέρα της νίκης και της κυριαρχίας του κυβερνώντος κόμματος και σε τοπικό επίπεδο. Αλλά αυτός ο «αέρας» από μόνος του δεν αρκεί, γιατί στις τοπικές κοινωνίες παίζουν ρόλο και πολλοί άλλοι παράγοντες , όπως τα πρόσωπα και οι συνεργασίες που θα επιτευχθούν στη συγκρότηση των ψηφοδελτίων, που θα διεκδικήσουν τις αυτοδιοικητικές αρχές. Γιατί ναι μεν το μεγάλο κόμμα, όπως αναδείχτηκε από τις τελευταίες εκλογές είναι η ΝΔ και στη Λέσβο, και η κεντρική στήριξή της σε πρόσωπα που θα ηγηθούν αυτοδιοικητικών σχημάτων και στον τόπο μας προφανώς έχει τη «βαρύτητά» της, αλλά εξίσου σημαντικός παράγοντας είναι και οι συσχετισμοί και οι «τετελεσμένες» καταστάσεις που έχουν ήδη διαμορφωθεί και που δύσκολα ανατρέπονται το διάστημα που απομένει μέχρι τις αυτοδιοικητικές κάλπες, όταν ήδη υπάρχουν «δεσμεύσεις» και ο ενδοπαραταξιακός διχασμός είναι δεδομένος και έντονος. Παρόμοιες καταστάσεις λίγο πολύ υπάρχουν σε όλους τους κομματικούς χώρους, όπου οι συλλογικές αποφάσεις του παρελθόντος, που έπαιζαν καθοριστικό ρόλο στις επιλογές των κομμάτων, έχουν εκλείψει παντελώς και στη θέση τους υπάρχουν κυρίως οι προσωπικές φιλοδοξίες στελεχών πίσω από τις οποίες στοιχίζονται προφανώς όσοι συμφωνούν, όχι όμως και εκείνοι που διαφωνούν ή έχουν άλλες επιλογές. Και με δεδομένο ότι δεν υφίστανται πλέον οι συλλογικές διαδικασίες, όπως παλιότερα λειτουργούσαν στα κόμματα, με τα θετικά και τα αρνητικά τους φυσικά, ο καθένας κάνει ό,τι θέλει και πορεύεται όπως αυτός νομίζει και η στάση τους αυτή κρίνεται, δεδομένου ότι οι αυτοδιοικητικές εκλογές έχουν τη δική τους αυτονομία πέρα από τις όποιες κομματικές «γραμμές». Αλλωστε πάντοτε και επί των ημερών της παντοδυναμίας των κομματικών «γραμμών» η αυτοδιοίκηση ήταν πεδίο ευρύτερων συγκλίσεων και συνεργασιών κομμάτων και προσώπων με διαφορετικές πολιτικές προτιμήσεις, πολύ περισσότερο τώρα, που οι διαχωριστικές γραμμές στην κοινωνία έχουν αμβλυνθεί και το ζητούμενο είναι ικανά και με γνώσεις πρόσωπα που είναι σε θέση να διαχειριστούν αποτελεσματικά και με επάρκεια τις τοπικές υποθέσεις. Στα πλαίσια αυτά και μετά την εμφανή υποχώρηση των κομμάτων, ως πολιτικών συλλογικοτήτων, από τα τοπικά δρώμενα, όλο και πιο σύνηθες είναι το φαινόμενο που εμφανίστηκε με τη μορφή των ανεξάρτητων-εντός ή εκτός εισαγωγικών- αυτοδιοικητικών σχημάτων που όχι μόνο στον ...τύπο αλλά και επί της ουσίας επιδιώκουν την «πολυχρωμία» στη συγκρότηση των ψηφοδελτίων, επιδιώκοντας και στοχεύοντας να απευθυνθούν σε όλο το εκλογικό σώμα και στην τοπική κοινωνία και όχι μόνο στο όποιο κομματικό ακροατήριο. Και αυτή η εξέλιξη, ως τάση είναι μια κατάκτηση για την αυτοδιοίκηση, γιατί απελευθερώνει και ενεργοποιεί δυνάμεις, που είναι χρήσιμες και οι όποιες σε διαφορετική περίπτωση θα έμεναν στο περιθώριο.  

Η αλήθεια είναι ότι οι επικείμενες αυτοδιοικητικές αυτοδιοικητικές εκλογές, σε αντίθεση με τις προηγούμενες, διαφέρουν ως προς την πολιτική ατμόσφαιρα που πρόκειται να διεξαχθούν. Οι προηγούμενες έγιναν προς το τέλος μιας κυβερνητικής θητείας, με τον ΣΥΡΙΖΑ κυβέρνηση και να εκπνέει , όπως διαφαινόταν τότε και όπως επιβεβαιώθηκε λίγους μήνες μετά όταν τις έχασε από τη ΝΔ, ενώ οι ερχόμενες γίνονται με κυβέρνηση ΝΔ, που ξεκινά μια δεύτερη κυβερνητική θητεία και κυρίαρχη στο πολιτικό σκηνικό. Η δεύτερη ιδιοποιός διαφορά , αλλά πολύ σημαντική, είναι ότι οι έρχόμενες αυτοδιοικητικές εκλογές δεν θα γίνουν με το εκλογικό σύστημα της απλής αναλογικής που θέσπισε η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, αλλά με ενισχυμένη, όπου ο συνδυασμός που θα εκλέξει δήμαρχο ή περιφερειάρχη εξασφαλίζει και άνετη πλειοψηφία συμβούλων και δεν εξαρτάται από τις αντιπολιτευόμενες παρατάξεις για να πάρει αποφάσεις στα συμβούλια. Η κομβικής σημασίας αυτή αλλαγή δεδομένων, «υποχρεώνει» οι όποιες συγκλίσεις και συνεργασίες να γίνουν προεκλογικά, κατά τη συγκρότηση των αυτοδιοικητικών ψηφοδελτίων και όχι μετεκλογικά , όπως συνέβη στις προηγούμενες εκλογές, προκειμένου να υπάρχει πλειοψηφία στα όργανα και να μπορούν να παίρνονται αποφάσεις. Ετσι αν στις προηγούμενες εκλογές εμφανίστηκαν πολλά σχήματα να διεκδικούν τις αυτοδιοικητικές αρχές ή κάποιο ρόλο σε αυτές μετεκλογικά, αφού κάτι τέτοιο το πρόβλεπε και το νομοθετικό πλαίσιο, σε τούτες που έρχονται «όλα τα παίρνει» ο νικητής των εκλογών και οι ηττημένοι απλά αντιπολιτεύονται στα αυτοδιοικητικά όργανα. Γι αυτό ενώ στις προηγούμενες εκλογές είχαμε πληθώρα αυτοδιοικητικών σχημάτων, άλλων «ανεξάρτητων» και άλλων με τη στήριξη κομμάτων, αφού κάτι τέτοιο ευνοούσε και το εκλογικό σύστημα της απλής αναλογικής που θα γινόταν, τώρα και ενώ βρισκόμαστε μόλις 3 περίπου μήνες από τις κάλπες, υπάρχει μεγάλη δυστοκία και πάντως οι υποψηφιότητες, όπως φαίνεται, είναι περιορισμένες στο ελάχιστο, όπως μαρτυρά και η κινητικότητα που υπάρχει στη Λέσβο. Ενδεικτικό της εικόνας που υπάρχει στο νησί, αλλά απ΄ ότι πληροφορούμαστε παρόμοια φαίνεται και σε πολλές άλλες περιοχές, είναι ότι ακόμη και πολιτικές δυνάμεις που τα τελευταία τουλάχιστον χρόνια είχαν μια οργανωμένη παρουσία και συμμετοχή στα αυτοδιοικητικά δρώμενα, αδυνατούν να συγκροτήσουν ψηφοδέλτια και αυτή η εξέλιξη είναι «δείγμα γραφής» των δυσκολιών που υπάρχουν.Δεν είναι τυχαίο ότι 45 μέρες πριν «κλείσουν» τα ψηφοδέλτια- αυτά ως γνωστόν θα πρέπει να κατατεθούν στα Πρωτοδικεία μέχρι 31 Αυγούστου- στην Περιφέρεια Βορείου Αιγαίου μόνο ο νυν περιφερειάρχης Κώστας Μουτζούρης έχει καταθέσει, πέρα από την απόφασή του να ξαναδιεκδικήσει την Περιφερειακή αρχή, λίστα υποψηφίων περιφερειακών συμβούλων από όλες τις περιφερειακές ενότητες, ενώ μόλις προχθές ανακοίνωσε και το ΚΚΕ την Αγλαϊα Κυρίτση για υποψήφια. 

Το κυβερνών κόμμα, έχοντας ως προτεραιότητα τις εθνικές εκλογές, παρέπεμπε τις όποιες αποφάσεις για τις αυτοδιοικητικές μετά από αυτές, μόλις χθες Παρασκευή ανακοίνωσε την υποψηφιότητα του Αλκιβιάδη Στεφανή στην Περιφέρεια, προμηνύοντας μια ανάλογη με τις προηγούμενες περιφερειακές εκλογές αναμέτρηση, με διχασμένο το «γαλάζιο» στρατόπεδο, αφού στελέχη του χώρου θα βρίσκονται και στα δυο ψηφοδέλτια. Ωστόσο πέραν των τριών αυτών υποψηφιοτήτων, δεν φαίνεται προς το παρών στον ορίζοντα κάποια άλλη, ειδικά μετά την αποχώρηση του Σταμάτη Μαλέλη, που για άλλη μια φορά άφησε εκτεθειμένο έναν κόσμο που έβλεπε θετικά την υποψηφιότητά του. Σύμφωνα με έγκυρες πληροφορίες το ΠΑΣΟΚ είναι αλήθεια ότι ...ψάχνεται, αναζητώντας υποψήφιο περιφερειάρχη, δεδομένου ότι σε επίπεδο περιφέρειας Βορείου Αιγαίου στις πρόσφατες εθνικές εκλογές αναδείχτηκε δεύτερο κόμμα, έχοντας μάλιστα εκλέξει και δυο βουλευτές σε Λέσβο και Χίο που δεν διέθετε τα προηγούμενα χρόνια. Σε τηλεδιαβούλευση που έγινε μεταξύ τοπικών στελεχών και της κεντρικής διοίκησης του κόμματος κατατέθηκαν προτάσεις για πρόσωπα, αλλά ...καπνός δεν βγήκε, αν και δεν αποκλείεται κάποια «έκπληξη» την υστάτη ώρα. Οσο για τον ΣΥΡΙΖΑ αυτός φαίνεται να περνά δύσκολες ώρες και θα είναι μεγάλη έκπληξη αν τελικά κατεβάσει δικό του ψηφοδέλτιο στην Περιφέρεια, μετά την αισθητή υποχώρηση που υπέστη, χάνοντας και τους δυο βουλευτές που κατείχε σε Λέσβο και Χίο. Αλλωστε ο χώρος της αυτοδιοίκησης δεν ήταν ποτέ, όπως ήδη έχουμε επισημάνει, το ισχυρό του πεδίο δράσης του. Σε ότι αφορά τέλος τους δυο δήμους, αυτό που είναι εμφανές είναι η διάσπαση του κυβερνώντος κόμματος που εκ των πραγμάτων ανακατεύει την «τράπουλα» και αλλάζει τις ισορροπίες στο εκλογικό σώμα, όπου κυρίαρχο ρόλο πέρα από τους επικεφαλής θα παίξουν και οι συγκλίσεις και συνεργασίες που θα επιτευχθούν, αλλά και τα πρόσωπα που θα στελεχώσουν τα δημοτικά ψηφοδέλτια. Στο δήμο Μυτιλήνης δεδομένη είναι η υποψηφιότητα του νυν δημάρχου Στρ. Κύτελη έχοντας τη στήριξη του κυβερνώντος κόμματος, αλλά διευρύνοντας το ψηφοδέλτιο του με νέα πρόσωπα από όλους τους πολιτικούς χώρους, προκειμένου να εμφανίσει μια νέα ομάδα που θα διεκδικήσει το Δήμο. Υποψηφιότητα εδώ και καιρό έχει εκδηλώσει και ο Παν. Χριστόφας, χωρίς ωστόσο να έχει παρουσιάσει και πρόσωπα που συντάσσονται μαζί του πέρα από κάποιες διαρροές. Στη «μάχη» διεκδίκησης του δήμου μπήκε από χθες και ο νυν αντιπεριφερειάρχης Λέσβου Παν. Κουφέλος, επιβεβαιώνοντας τη διάσπαση και τη διάσταση απόψεων που υπάρχει μεταξύ των «γαλάζιων» στελεχών. Διάσταση απόψεων και προσανατολισμών υπάρχει και στο χώρο του ΠΑΣΟΚ και του ΣΥΡΙΖΑ, όπου οι οριστικές αποφάσεις με ποιον θα πάνε και ποιον θα αφήσουν θα παίξουν το ρόλο τους! Τέλος στο Δήμο Δυτ. Λέσβου , από πρώτη ματιά φαίνεται ότι ο νυν δήμαρχος Ταξ. Βέρρος έχει ένα προβάδισμα και αυτό προκύπτει και από το γεγονός ότι είναι ο μόνος που έχει ανακοινώσει σειρά ονομάτων από πολλά χωριά, που θα στελεχώσουν το «πολύχρωμο όπως φαίνεται ψηφοδέλτιο του, έχοντας πρόσωπα από όλους τους χώρους, κυρίως όμως από το χώρο της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ- που δεν αποκλείεται να τον στηρίξει και επίσημα. Από εκεί και πέρα έχει δημοσιοποιηθεί η υποψηφιότητα του Απ. Αλατζά και υπάρχει κατ αρχήν η στήριξη της παράταξης Χήρα, ενώ προχθές και το ΚΚΕ ανακοίνωσε την υποψηφιότητα του Γιάννη Συκά που θα ξαναδιεκδικήσει το δήμο. Με αυτά και με κείνα οδεύουμε προς την τελική ευθεία των αυτοδιοικητικών εκλογών με πολλούς ωστόσο ακόμη αστάθμητους παράγοντες, που δεν επιτρέπουν να βγάλουμε ασφαλή συμπεράσματα για το τι μέλλει γενέσθαι όταν ανοίξουν οι κάλπες στις αρχές Οκτωβρίου. Θα επανέλθουμε...