Η τελευταία διαδικτυακή συνεδρίαση του Δημοτικού συμβουλίου Μυτιλήνης, που μάλιστα είχε τη δυνατότητα να παρακολουθήσει live και όποιος επιθυμούσε, με θέμα το μεταναστευτικό εν όψει της δημιουργίας του νέου ΚΥΤ, ανέδειξε πολλά ζητήματα και για την ωριμότητα και επάρκεια του συγκεκριμένου οργάνου να διαχειριστεί και να αποφασίσει για ένα μείζονος σημασίας ζήτημα για το νησί μας, αλλά και για τις παθογένειες που αναδείχτηκαν από την όλη συζήτηση. Η συνεδρίαση προκλήθηκε από 11 συμβούλους της αντιπολίτευσης, με αίτημα την ενημέρωση, αλλά και απόφαση για τις εξελίξεις σε σχέση με το νέο ΚΥΤ. Το τελικό αποτέλεσμα κατά τη ψηφοφορία επί του ψηφίσματος που παρουσίασε η δημοτική αρχή, μετά από τη συζήτηση που προηγήθηκε, για τους γνώστες των παρασκηνιακών διεργασιών που έγιναν εν όψει της συνεδρίασης, δεν έκρυβε εκπλήξεις! Το 16 υπέρ της νέας δομής, έναντι των 15 που ψήφισαν «όχι», όπως και η αποχή από την ψηφοφορία του Κ. Φραγκόπουλου, ήταν αναμενόμενα, δοθέντων των δημόσιων τοποθετήσεων, ή των διαρροών που προηγήθηκαν, για τη στάση που θα είχαν οι 32 δημοτικοί σύμβουλοι. Μάλιστα το εντυπωσιακό είναι ότι παρά το γεγονός ότι στη συζήτηση πήρε μέρος και απάντησε εκτενώς στα ερωτήματα που του τέθηκαν ο αρμόδιος υπουργός Μετανάστευσης, κάνοντας αναλυτική και εμπεριστατωμένη ενημέρωση γύρω από τις εξελίξεις του μεταναστευτικού και του νέου ΚΥΤ, δεν υπήρξε καμιά διαφοροποίηση ή μεταστροφή από τους υποτίθεται «προβληματισμένους» για τα διαδραματιζόμενα, που ζητούσαν ενημέρωση και σαφείς απαντήσεις. Και όμως, κατά γενική ομολογία, οι απαντήσεις και η ενημέρωση Μηταράκη ξεκαθάριζαν τις προθέσεις της κυβέρνησης στην κατεύθυνση της εξομάλυνσης του προβλήματος, αν αυτό ήταν το πραγματικό ζητούμενο και όχι η άρνηση για την άρνηση και η αντιπολίτευση για την αντιπολίτευση στην κυβέρνηση και στη δημοτική αρχή.

Ούτε όμως και η «αιχμή» Μηταράκη, ότι πάντα υπάρχει στο τραπέζι η παραμονή της προσωρινής δομής στο Μαυροβούνι, αφού και αυτή με τις παρεμβάσεις που έγιναν και γίνονται στο χώρο πληροί τις προϋποθέσεις για μετατροπή της σε μόνιμο κέντρο υποδοχής, σε περίπτωση που δεν προχωρήσει η δημιουργία του νέου ΚΥΤ, δεν φαίνεται να ...κλόνισαν κανέναν από τους αντιδρώντες σε αυτό, αν και το δίλημμα αυτό είναι υπαρκτό και κανείς σοβαρός και υπεύθυνος παράγοντας δεν μπορεί να παραβλέψει την κρίσιμη αυτή ώρα. Ήταν φανερό ότι απέναντι στην «κοινή λογική» των επιχειρημάτων, υπήρχε ένα μπλοκ ετερόκλητων δυνάμεων και προσώπων, που η κάθε παράταξη και τα επιμέρους πρόσωπα του ...δράματος, είχαν τους δικούς λόγους να αντιδρούν, είτε από ιδεοληψία, είτε από αντιπολιτευτική εμμονή, είτε από τοπικιστική «λογική», είτε και από προσωπική ιδιοτέλεια και εκδικητική μανία -όλα αυτά αποδίδουν ξεχωριστά και «ερμηνεύουν» τη στάση όλων του «όχι»- που δεν είχε στόχο να διαβουλευτεί στο κορυφαίο δημοκρατικό όργανο του δήμου τι πρέπει να γίνει και με ποιούς όρους και προϋποθέσεις, προκειμένου να μπει τάξη στο μεταναστευτικό, αλλά να επιβάλει την άποψη του, αδιαφορώντας για τις όποιες συνέπειες. Πολύ φοβόμαστε ότι ο πραγματικός στόχος των «εμπνευστών» αυτής της κίνησης δεν ήταν αυτό καθ’ αυτό το μεταναστευτικό και οι εξελίξεις για το νέο ΚΥΤ. Αυτό κατά τη γνώμη μας ήταν το «όχημα», αλλά η «επίδειξη δύναμης» για να πληγεί η δημοτική αρχή, τώρα που αντιμετωπίζει και θέμα συνοχής, αλλά και όλες εκείνες οι δυνάμεις που συναινούν στο να βρεθεί επιτέλους λύση για να πάψει το μεταναστευτικό να αποτελεί το μείζον θέμα του νησιού μας. Και ως πολιτική κίνηση ασφαλώς και έχει την αξία της στο πολιτικό «παιχνίδι» μεταξύ διαφορετικών παρατάξεων, όταν όμως διακυβεύεται η αντιμετώπιση ενός τόσο σοβαρού για τον τόπο μας προβλήματος, τότε τα πράγματα παίρνουν άλλη διάσταση και αυτό είναι το «επικίνδυνο». Είναι φανερό ότι επειδή η αλλαγή πλεύσης της δημοτικής αρχής, μετά τα γεγονότα του εμπρησμού της Μόριας, ενόχλησε τους μόνιμους αρνητές μιας ρεαλιστικής λύσης, προφανώς σε συνεργασία και σε συνεννόηση με την κυβέρνηση, επιχείρησαν εκμεταλλευόμενοι ενδοπαραταξιακές κόντρες στην παράταξη Κύτελη και όχι μόνο, να ανατρέψουν τις ισορροπίες στο δημοτικό συμβούλιο, κερδίζοντας τις εντυπώσεις!

Εντυπώσεις, που μπορεί να είναι πρόσκαιρες, -αν και η όποια απόφαση είναι απλά γνωμοδοτική και δε δεσμεύει καμιά κυβέρνηση για τις περαιτέρω ενέργειες της- αλλά θα έχουν λόγο να τις επικαλούνται σε κάθε ευκαιρία, υποστηρίζοντας ότι το δημοτικό συμβούλιο δεν συναινεί, όπως κατά κόρον έλεγαν και όλον αυτό τον καιρό, παραπέμποντας στην προηγούμενη απόφαση του οργάνου, περί καμιάς νέας δομής στη Μυτιλήνη, πριν ένα περίπου χρόνο, όταν τα τότε δεδομένα ήταν εντελώς διαφορετικά. Η επιχείρηση επιβολής του «όχι» στο νέο ΚΥΤ, δεν πέρασε οριακά στο δημοτικό συμβούλιο, παρά την μεθοδευμένη και καλά σχεδιασμένη κίνηση των «εμπνευστών» της, γι’ αυτό και ωρύονται και λασπολογούν μέσω των μέσων κοινωνικής δικτύωσης. Ωστόσο το γεγονός ότι το όργανο διχάστηκε στη μέση, θα πρέπει να προβληματίσει κυρίως τη δημοτική αρχή, αφού από τη δική της παράταξη κυρίως είναι οι «απώλειες», πάνω στις οποίες «επένδυσαν» οι αντιπολιτευόμενες εκείνες παρατάξεις για να κάνουν το ...σαματά τους! Το αποτέλεσμα της ψηφοφορίας επίσης δείχνει ότι πέρα από το διχασμό του δημοτικού συμβουλίου, υπάρχει διχασμός και στην κοινή γνώμη για το ποια είναι η καλύτερη λύση που οδηγεί στην ομαλότητα και στην εκτόνωση της κατάστασης με το μεταναστευτικό. Και εδώ φαίνεται ότι απέναντι στο «όχι σε όλα», που με ευκολία λέγεται και που ικανοποιεί ένα ακροατήριο που δεν μπαίνει στον κόπο να δει με ρεαλιστική προσέγγιση πως αυτό το «όχι» μπορεί και να επιτευχθεί, το «ναι», σε κινήσεις που οδηγούν σε μια ασφαλή και ελεγχόμενη διαχείριση του προβλήματος δεν έχει επαρκώς πείσει την κοινή γνώμη, η οποία περιμένει να δει απτά αποτελέσματα που να αποσυμφορούν το νησί, δημιουργώντας βάσιμες προσδοκίες ότι σε σύντομο χρόνο τα πράγματα θα βελτιωθούν και η τάξη θα κυριαρχήσει. Και αυτή την αλλαγή κλίματος, οφείλει να την πάρει πάνω της η κυβέρνηση, υλοποιώντας τις δεσμεύσεις που ανέλαβε πριν μερικούς μήνες, κερδίζοντας την εμπιστοσύνη της κοινής γνώμης, που ναι μεν είδε κάτι να γίνεται στην αρχή, αλλά στην πορεία -ενδεχομένως και λόγω των περιοριστικών μέτρων για την πανδημία- η συνέχεια δεν ήταν ίδια. Και η δημοτική αρχή οφείλει να μπει μπροστά και να απαιτήσει από την κυβέρνηση και το αρμόδιο υπουργείο ένα συγκεκριμένο σχέδιο ενεργειών με σαφές χρονοδιάγραμμα και με σταδιακά βήματα, που να μην ξεπερνά το 2021, όπως άλλωστε λέει και η ίδια.

Μετά λοιπόν τη συζήτηση και την απόφαση του δημοτικού συμβουλίου, πέρα από τις όποιες εντυπώσεις που η κάθε πλευρά επιχειρεί να αναδείξει, το κρίσιμο ζήτημα και η ουσία είναι να μη «παγώσουν» τα πράγματα, γιατί αυτό θα σημαίνει ότι διαιωνίζεται η υφιστάμενη κατάσταση, αλλά να δρομολογηθούν εκείνες οι ενέργειες ώστε το επόμενο διάστημα να έχουμε μια άλλη τάξη πραγμάτων με το μεταναστευτικό στο νησί μας. Αυτό επιθυμεί κατά βάση η τοπική κοινωνία και γι’ αυτό θα κριθούν και οι τοπικοί άρχοντες, όταν έρθει η ώρα της κρίσης! Ας μην αμφιβάλλει κανείς γι’ αυτό.