Το δρόμο της επιστροφής στην πατρίδα τους παίρνουν αρκετοί αλλοδαποί οικονομικοί μετανάστες που έμεναν χρόνια στο νησί. Αυτό, ως αποτέλεσμα της οικονομικής κρίσης, αφού οι περισσότεροι δεν μπορούν πλέον να καλύψουν τα έξοδα για την ασφάλισή τους που είναι απαραίτητη για ν’ ανανεωθεί η άδεια παραμονής. Σύμφωνα με τις εκτιμήσεις των υπευθύνων της Διεύθυνσης Αλλοδαπών της Αποκεντρωμένης Διοίκησης Αιγαίου, ο αριθμός των ατόμων που επέστρεψαν στη χώρα καταγωγής τους, κυμαίνεται στο 15%.

Σύμφωνα με τα στοιχεία της Τμήματος Αδειών, το Νοέμβριο του 2013 οι ενεργοί φάκελοι αλλοδαπών στη Λέσβο ήταν 3.363, όταν το 2011 ήταν 4.300. Σημειώνεται ότι ο κάθε φάκελος αντιστοιχεί σε ένα άτομο και σύμφωνα με την προϊσταμένη της Διεύθυνσης Αλλοδαπών, Ευστρατία Κακαρώνη, και τον προϊστάμενο του Τμήματος Αδειών, Παναγιώτη Παπουτσή, η διαφορά αυτή δείχνει κατά προσέγγιση το πόσο έχει μειωθεί ο αριθμός των ανθρώπων αυτών. Βέβαια θέλησαν να κάνουν ξεκάθαρο ότι η διαφορά δεν αποδεικνύει τον πραγματικό πληθυσμό αλλοδαπών που κατοικούν στο νησί, δεδομένου ότι μπορεί να υπάρχουν κι άλλοι των οποίων η άδεια παραμονής να έχει λήξει και να παραμένουν στο νησί, ή σε κάποιο άλλο μέρος της χώρας.

Παράλληλα θα πρέπει να σημειωθεί ότι αρκετοί των οποίων η άδεια ανανέωσης δεν εγκρίθηκε αλλά μένουν χρόνια στη χώρα, έχουν προσφύγει στη Δικαιοσύνη προκειμένου να μπορέσουν να παραμείνουν εδώ.

«Κατά κύριο λόγο φεύγουν εκείνοι που μένουν μόνοι τους στο νησί και που οι οικογένειές τους είναι πίσω στη χώρα τους. Από την άλλη, εκείνοι που τα παιδιά τους έχουν μεγαλώσει στην Ελλάδα, είναι δύσκολο να γυρίσουν πίσω», εξηγεί ο κ. Παπουτσής.

Αυτοί που μένουν
Ο Ραμαντάν Σπαχόλι, από την Αλβανία, ζει για 12 χρόνια στην Ελλάδα με την οικογένειά του. Ο 56χρονος άνδρας δούλευε κυρίως σε οικοδομές, όμως λόγω της κρίσης και δεδομένου ότι ο συγκεκριμένος κλάδος αντιμετωπίζει σοβαρά προβλήματα, σήμερα δεν μπορεί να βρει δουλειά. Παρ’ όλα αυτά, κάθε πρωί βρίσκεται στην Πλατεία Κυπρίων Πατριωτών και περιμένει μήπως και κάποιος τον πάρει για ένα μεροκάματο. Όπως είπε, έχει ένα παιδί που σπουδάζει στη Θεσσαλονίκη και του μένουν άλλα δύο χρόνια περίπου για να πάρει το πτυχίο του.

Ο κ. Ραμαντάν Σπαχόλι

«Δε γίνεται να σηκωθούμε και να φύγουμε, πρέπει να μείνουμε εδώ για το παιδί. Όταν τελειώσει, θα δούμε τι θα κάνουμε», είπε χαρακτηριστικά. Τόνισε παράλληλα ότι η ζωή έχει γίνει πολύ δύσκολη τα τελευταία χρόνια και συμπλήρωσε ότι τους περισσότερους λογαριασμούς τούς πληρώνει εκπρόθεσμα. «Υπάρχουν εβδομάδες που μπορεί να κάνω μόνο ένα μεροκάματο, αλλά το παλεύουμε, δεν τα παρατάμε.» Όπως επισημαίνει, έχει να συντηρήσει δύο σπίτια, εκείνο του γιου του στη Θεσσαλονίκη και αυτό στη Μυτιλήνη.

Εκτός όμως από τα πάγια έξοδα, αγοράζει από την τσέπη του και τα εργόσημα, προκειμένου έτσι να συμπληρώνει τον απαραίτητο αριθμό για την ασφάλισή του η οποία παίζει σημαντικό ρόλο για την παραμονή του στη χώρα. Όπως είπε ο ίδιος, έχει αρκετούς γνωστούς που γύρισαν πίσω. Βέβαια οι περισσότεροι από αυτούς είχαν στην πατρίδα τους γυναίκα και παιδιά και δεδομένου ότι είχαν περιοριστεί οι δουλειές στη Λέσβο και τα έξοδα έτρεχαν, αποφάσισαν να επιστρέψουν και πάλι εκεί. Από την άλλη, ο ίδιος σκέφτεται ότι έχει ένα παιδί να σπουδάσει, ένα παιδί που ουσιαστικά έχει μεγαλώσει στην Ελλάδα και θα είναι δύσκολο γι’ αυτό να γυρίσει στην Αλβανία, όπου η κουλτούρα και ο τρόπος ζωής είναι διαφορετικά.
 
Κι αυτοί που φεύγουν
Ο Μεξί Κιουνέρ, που μένει στη Μυτιλήνη εδώ και αρκετό καιρό, πρόκειται να γυρίσει σε λίγους μήνες στην Αλβανία. Όπως είπε στο «Ε», εκεί βρίσκεται το σπίτι και η οικογένειά του, ενώ ο ίδιος έχει απογοητευτεί από το γεγονός ότι δεν υπάρχουν δουλειές στο νησί. Το ίδιο θα κάνει και ο Μίξι Σκουχίμ, που ήρθε στην Ελλάδα πριν από 12 χρόνια και ζει στη Λέσβο τα πέντε τελευταία. Πριν από δύο χρόνια και βλέποντας την κατάσταση, έστειλε τη γυναίκα και τα παιδιά του, που ήταν ακόμη μικρά, πίσω στην πατρίδα, ενώ εκείνος πρόκειται να κάνει το ίδιο σε λίγους μήνες.