Παράλληλα με τη Λέσβο που καμαρώνει, χαίρεται, πανηγυρίζει, γεμίζει τις καφετέριες για να δει τα ματς της Καλλονής, υπάρχει ακόμη μία. Αυτή η Λέσβος που ζει στο λεκανοπέδιο Αττικής και το Σάββατο έδειξε να αδιαφορεί, γυρνώντας την πλάτη επιδεικτικά στην ομάδα του νησιού, στον αγώνα της με τον ΠΑΣ Γιάννινα. Κι όμως, μόνο αν αυτή η άλλη μία Λέσβος που ζει στην Αθήνα ενεργοποιηθεί και στηρίξει σθεναρά την ΑΕΛΚ, μπορεί να κερδηθεί το στοίχημα. Το αναπτυξιακό στοίχημα που μπήκε για όλο το νησί μέσα απ’ την άνοδο της ΑΕΛΚ στη Super League και που είναι στο χέρι των Λέσβιων της Αττικής να βοηθήσουν, ενισχύοντας με την παρουσία τους την ομάδα όλη την κρίσιμη περίοδο που ακολουθεί, έως ότου δηλαδή παίξει στην έδρα της στη Μυτιλήνη. Επιτέλους, ο γίγαντας που κοιμάται, οι φίλαθλοι της Αθήνας, πρέπει να ξυπνήσει, γιατί είναι δεδομένο πως η στήριξη στην ομάδα ισοδυναμεί με στήριξη στο νησί, στον τόπο.

Ο σαββατιάτικος ποδοσφαιρικός αγώνας ανάμεσα στην ομάδα της Λέσβου και στην ομάδα των Ιωαννίνων είχε ως τυπικά γηπεδούχο την Καλλονή, πλην όμως διεξήχθη σε ουδέτερο γήπεδο λόγω του γεγονότος ότι οι εργασίες στο γήπεδο της Μυτιλήνης που θα το καταστήσουν αποδεκτό για τη διεξαγωγή αγώνων Α΄ Εθνικής, δεν έχουν ως γνωστόν καν ξεκινήσει. Τι φταίει, όμως, όταν μια ομάδα από τη Λέσβο βρίσκεται για πρώτη φορά στα σαλόνια της μεγάλης ποδοσφαιρικής κατηγορίας, μια ομάδα που παίζει κατά γενική ομολογία πολύ καλό ποδόσφαιρο, αγωνίζεται μια «βολική» μέρα και ώρα στο πιο γνωστό και εύκολα προσβάσιμο γήπεδο του λεκανοπεδίου Αττικής και οι θεατές είναι κατά τους τηλεσχολιαστές λιγότεροι από 1.000, ενώ κατά τους υπευθύνους της ομάδας τα εισιτήρια που εκδόθηκαν δεν ξεπέρασαν τα 400;

Και αυτό όταν βάσει των στοιχείων που μας δόθηκαν απ’ την ΑΕΛΚ, για να μπορέσει η ομάδα να αντιμετωπίσει τα έξοδα του γηπέδου, ο ελάχιστος αριθμός εισιτηρίων που πρέπει να κοπούν είναι 2.500.

Η άλλη Λέσβος…
Όλοι μας κατά καιρούς έχουμε επικαλεστεί το γεγονός ότι στο λεκανοπέδιο κατοικεί άλλη μία Λέσβος, με συμπατριώτες μας που αναγκάστηκαν μεν από τη ζωή να ζήσουν μακριά από το νησί μας, ποτέ όμως δεν έπαψαν να το σκέφτονται και να το αγαπούν. Ενισχυτικά, πάμπολλα συντοπίτικα σωματεία, λιγότερο ή περισσότερο δραστήρια, συντηρούν και δυναμώνουν την επαφή με τη γενέτειρα, ενώ είναι αρκετά σημαντικός και ο συντονισμός της δράσης τους από τη δραστήρια Ομοσπονδία Λεσβιακών Συλλόγων Αττικής (ΟΛΣΑ).

Είναι λοιπόν αρκετά περίεργο το γεγονός ότι η άνοδος μιας λεσβιακής ομάδας στη Super League, που αντικειμενικά προβάλλει το νησί και δημιουργεί αισθήματα υπερηφάνειας στους απανταχού Λέσβιους, δε συνοδεύεται - τουλάχιστον τώρα στην αρχή - από αυξημένη παρουσία και συμπαράσταση των συντοπιτών στην Αττική.

Το γεγονός ότι ο πρώτος αγώνας της ομάδας, τον οποίο και πάλι ως τυπικά γηπεδούχος τον έδωσε στην Αθήνα, ήταν εναντίον του πρωταθλητή Ολυμπιακού συνέβαλε στο να μη φανεί η μειωμένη παρουσία. Όμως προχθές το θέμα αναδείχθηκε πέρα από κάθε αμφιβολία και μας οδήγησε στο να αναζητήσουμε τα αίτια.

Είναι άραγε θέμα αδιαφορίας των Μυτιληνιών της Αθήνας; Μήπως είναι μύθος το ισχυρό δέσιμο με τη γενέτειρα και τις δραστηριότητές της; Είναι μήπως θέμα ελλιπούς επικοινωνιακής πολιτικής των ανθρώπων της ομάδας; Φταίνε μήπως και τα μέσα επικοινωνίας της Λέσβου που δεν έχουν αναδείξει αρκετά το θέμα και δεν προσπάθησαν να κινητοποιήσουν επαρκώς τους Λέσβιους της διασποράς, για ένα θέμα που εξ αντικειμένου μπορεί να βοηθήσει το νησί και την προβολή του;

Για τα ερωτήματα αυτά απευθυνθήκαμε σε ανθρώπους εδώ και στην Αθήνα, που η γνώμη τους για το θέμα έχει, πιστεύουμε, αυξημένη βαρύτητα, όπως μιλήσαμε και με ανθρώπους της ομάδας. Όλες οι απόψεις είχαν ενδιαφέρον, αφού αναδείκνυαν έναν κοινό παρονομαστή. Ότι ανεξάρτητα από τα αίτια της πρώτης αυτής εικόνας, όλοι συμφωνούν πως η επιτυχία της ομάδας μόνο καλό μπορεί να κάνει στη Λέσβο και ότι τελικά είναι θέμα χρόνου, με συστηματική δουλειά από όλες τις πλευρές, αυτή η προσπάθεια να αγκαλιαστεί από όλους τους Λέσβιους, όπου και αν κατοικούν.


Παναγιώτης Μυριτζής, οικονομολόγος, πρόεδρος «Επικοινωνία Αιγαίου Α.Ε.»
«Να ξυπνήσει ο κοιμώμενος γίγαντας»

«Η άνοδος της ομάδας μας στη μεγάλη κατηγορία είναι νομίζω γεγονός τεράστιας σημασίας για το νησί μας, που υπερβαίνει ένα απλό αθλητικό θέμα. Με αυτή την οπτική αντιμετωπίσαμε το ζήτημα από την πρώτη στιγμή μέσα από το “Εμπρός” και πιστεύουμε ότι αν και ήδη η επιτυχία είναι μεγάλη, μια περαιτέρω καλή πορεία της ομάδας, που από τη μέχρι τώρα παρουσία της φαίνεται πολύ πιθανή, μπορεί να έχει κι άλλες ευεργετικές επιδράσεις στην προβολή του νησιού μας και όχι μόνο.

Για μένα προσωπικά, ήταν μεγάλη η συγκίνηση στην πρώτη αγωνιστική, όπου κατά την τηλεοπτική μετάδοση του παιχνιδιού με τον πρωταθλητή Ολυμπιακό συνειδητοποίησα ότι εκατοντάδες χιλιάδες τηλεθεατών άκουγαν τους σχολιαστές επί δύο ώρες να μιλούν για την ομάδα “της ωραίας Λέσβου” ή “του φημισμένου για τις ομορφιές και τα προϊόντα του νησιού της Λέσβου”.

Όσον αφορά στο ερώτημά σας για το τι έφταιξε ως τώρα που οι συντοπίτες μας στην Αττική δε φάνηκαν να συγκινούνται από την πορεία της ομάδας και να σπεύδουν να της συμπαρασταθούν, νομίζω ότι δεν πρέπει να βιαστούμε να βγάζουμε αρνητικά συμπεράσματα. Η πορεία της ομάδας στην άνοδο από τις μικρότερες κατηγορίες στη Super League, ήταν κάπως “απότομη” και ο κόσμος της Λέσβου άργησε να συνειδητοποιήσει το μέγεθος της επιτυχίας για το νησί μας.

Μην ξεχνάτε ότι και στη Μυτιλήνη υπήρξε μια υστέρηση τα δυο προηγούμενα χρόνια, όπου μόλις στις τελευταίες αγωνιστικές της περασμένης σαιζόν γέμισε πραγματικά το γήπεδο. Στην υστέρηση αυτή ασφαλώς είχε παίξει το ρόλο της και κάποια υπόγεια δράση ορισμένων συμπλεγματικών - πάντα υπάρχουν τέτοιοι - που αισθάνθηκαν ότι η επιτυχία αυτή υπερβαίνει αυτούς και τη μιζέρια τους, ή και κάποιων που προσπάθησαν να καλλιεργήσουν αντιπαλότητα με το άλλο ιστορικό σωματείο του νησιού μας, τον Αιολικό.

Ασφαλώς τέτοιες πρακτικές μπορεί να διαχύθηκαν και εκτός Λέσβου, όπως όμως η ίδια η ζωή και η επιτυχία της ομάδας τις απομόνωσε στο νησί, είναι νομίζω θέμα χρόνου να τις απομονώσει και οπουδήποτε αλλού κατοικούν Λέσβιοι.

Απλά πιστεύω ότι οι Μυτιληνιοί της Αθήνας, λόγω και της απόστασης, άργησαν κι αυτοί - όπως κι εμείς άλλωστε μέχρι πρότινος, που ζήσαμε την πορεία της ομάδας από πιο κοντά - να συνειδητοποιήσουν τι σημαίνει η επιτυχία της ομάδας μας για το αγαπημένο μας νησί και πολύ σύντομα θα βρεθούν κοντά της, με ό,τι αυτό συνεπάγεται.

Είναι μάλιστα και θέμα των ανθρώπων της ομάδας, ίσως και προσωπικά του προέδρου της, Νίκου Μιχαλάκη, να επιδιώξουν την απευθείας επαφή με τους εκπροσώπους των Λέσβιων της Αθήνας, που θα κινητοποιήσει τους συντοπίτες μας· ή, για να το πω κι αλλιώς, θα “ξυπνήσει τον κοιμώμενο γίγαντα” που είναι οι Λέσβιοι της διασποράς, για να αξιοποιήσουμε όλοι μαζί με τον καλύτερο τρόπο, την ευκαιρία αυτή για το νησί μας.»


Στράτος Σεφτελής, υπεύθυνος Τύπου τής ΠΑΕ ΑΕΛ Καλλονής:
«Ως πότε θα αντέχει ένας άνθρωπος να σηκώνει το φορτίο;»

Σύμφωνα με τον υπεύθυνο Τύπου της ομάδας, Στράτο Σεφτελή, στον αγώνα του προηγούμενου Σαββάτου κόπηκαν 850 εισιτήρια, εκ των οποίων τα 510 ήταν Γιαννιωτών.

Οπότε, όπως συνέχισε ο κ. Σεφτελής σχολιάζοντας την προσέλευση, «ήταν κάτω από 400 οι φίλαθλοι της ΑΕΛΚ. Μιλάμε δηλαδή για μια εικόνα με την οποία δεν μπορεί κανείς μας να αισθάνεται άνετα, αφού μας πληγώνει συναισθηματικά και ματώνει την ομάδα οικονομικά.

Στο ερώτημα γιατί συνέβη αυτό, γιατί δεν υπήρξε ενδιαφέρον απ’ τους Μυτιληνιούς της Αθήνας, θεωρώ πως πρέπει να αναζητήσουμε την εξήγηση στα χαρακτηριστικά μας ως Μυτιληνιών. Γιατί υπάρχουν θετικά στοιχεία, υπάρχουν και αρνητικά, όπως για παράδειγμα ότι ο Μυτιληνιός έχει μάθει να τα περιμένει όλα έτοιμα, το τραπέζι στρωμένο. Χαίρεται, πανηγυρίζει, καυχιέται στους γείτονές του στην Αθήνα για την ομάδα απ’ το ιδιαίτερο νησί του, αλλά όταν έρθει η στιγμή που πρέπει να συμμετάσχει, δε διαθέτει δυο ώρες απ’ το χρόνο του και 15 ευρώ για αυτήν την ομάδα.

Είναι διαπιστωμένο, αποτελεί μέρος της νοοτροπίας μας, πως ο Μυτιληνιός είναι δύσκολο να εμπιστευτεί και να αγκαλιάσει ό,τι το καινούργιο. Στέκεται με επιφύλαξη, διστακτικός μέχρι να το γνωρίσει. Αυτό ως ένα βαθμό μάς βοήθησε να κρατήσουμε την ταυτότητά μας, αλλά εν προκειμένω στο θέμα της Καλλονής, η ομάδα δεν μπορεί παρά να το εισπράττει αρνητικά. Μια ομάδα που αποτέλεσε την ευχάριστη έκπληξη του Πρωταθλήματος και μετά το περσινό θαύμα της ανόδου, κάνει τώρα το δεύτερο, να βρίσκεται στη δεύτερη θέση της κατάταξης μετά τον Ολυμπιακό.

Όλη αυτή όμως η κατάσταση έχει κόστος ψυχικό και οικονομικό, κόστος που το τραβάει ένας άνθρωπος, ο πρόεδρος, Νίκος Μιχαλάκης. Ερωτώ λοιπόν, ως πότε θα αντέχει ένας άνθρωπος να σηκώνει όλο αυτό το φορτίο;

Υπάρχει και ημερομηνία λήξης. Για αυτό, σ’ όποιον αναρωτιέται τι θέλει η ομάδα, τι πρέπει να κάνουμε για να μπορούμε να καμαρώνουμε για αυτήν, απαντώ πως το μίνιμουμ που μπορεί να κάνει ο κάθε φίλαθλος, είναι να είναι κοντά της και να δίνει κάθε δυο βδομάδες 15 ευρώ για τον αγώνα. Αν θέλουμε να κινείται μια ολόκληρη τοπική οικονομία, οφείλουμε να κρατήσουμε την ομάδα στην κατηγορία. Άλλωστε πρόκειται για μια ατμομηχανή, οικονομική μηχανή, μικρή μεν, αλλά ικανή να κινητοποιήσει την τοπική οικονομία. Θα κάνουμε τα πάντα να το δούμε αυτό στην πράξη, μαζί με τον κόσμο της Λέσβου. Όπως και με την άλλη Λέσβο που ζει στην Αττική και φτάνει τις 70.000 ανθρώπων.».


Χριστόδουλος Τσακιρέλλης, πρόεδρος ΟΛΣΑ:
«Ο κόσμος να είναι και έμπρακτα κοντά στην ομάδα»

Εν μέρει στις καλοκαιρινές διακοπές που τώρα τελειώνουν, εν μέρει και στην οικονομική κρίση, αποδίδει ο πρόεδρος της Ομοσπονδίας Λεσβιακών Συλλόγων Αττικής (ΟΛΣΑ), Χριστόδουλος Τσακιρέλλης, τις άδειες θύρες τού ΟΑΚΑ.

«Ως ΟΛΣΑ έχουμε πρωτοστατήσει στη δημιουργία Συνδέσμου Αττικής και καταβάλλουμε κάθε δυνατή προσπάθεια ώστε να είμαστε δίπλα στην ομάδα. Θεωρώ ότι τώρα που επιστρέφουν τα μέλη μας απ’ τις διακοπές στο νησί, θα αλλάξει η εικόνα του προηγούμενου Σαββάτου, που σε ένα βαθμό οφείλεται και στην οικονομική κρίση. Ο κόσμος είναι κοντά στην ομάδα και τον καλούμε να τη στηρίξει και έμπρακτα, στηρίζοντας έτσι την προοπτική ανάπτυξης που δίνει στον τόπο μας.»


Σταύρος Βαλτάς, πρόεδρος Συλλόγου Καλλονιατών Αθήνας:
«Πάνε στο γήπεδο μόνο οι Καλλονιάτες…»

«Αυτοί που πάνε στο γήπεδο, και στη Λέσβο, και στην Αθήνα, είναι οι Καλλονιάτες κι όχι οι Μυτιληνιοί. Σε απόδειξη του ισχυρισμού μου, σας καταθέτω το επιχείρημα ότι ενώ έχουν δημιουργηθεί σύνδεσμοι φιλάθλων στην Αθήνα, ακόμη και στη Μελβούρνη, δεν υπάρχει ακόμη στη Μυτιλήνη. Οι Μυτιληνιοί δεν αγαπάνε ακόμη την ομάδα, για αυτό και δεν τη λένε Καλλονή, αλλά μόνο ΑΕΛΚ. Είναι δε τέτοια η σύγχυση, που προχθές άκουγα μετάδοση από ραδιοφωνικό σταθμό που μια ονόμαζε την ομάδα Αιολικό, μια ομάδα της Μυτιλήνης, μια Καλλονή, μια ομάδα της Λέσβου. Ούτε τα Σκόπια τόσα ονόματα…», ανέφερε ο νέος πρόεδρος του Συλλόγου Καλλονιατών Αθήνας, Σταύρος Βαλτάς, που εδώ και λίγο καιρό διαδέχθηκε το Χρήστο Τραγέλλη, προσθέτοντας ότι «το θέμα είναι ποιοι θα σταθούν στο πλευρό της ομάδας και θα την αγκαλιάσουν. Εμείς οι Καλλονιάτες θα είμαστε και θα κάνουμε ό,τι είναι δυνατόν να τη στηρίξουμε.»


Στράτος Καλογήρου, πρόεδρος της προσωρινής Διοικούσας Επιτροπής Συνδέσμου Φιλάθλων και Φίλων Αττικής τής ΑΕΛΚ:
«Η ομάδα πετάει και μας θέλει δίπλα της»

Ο δρ. Στράτος Καλογήρου είναι ο πρόεδρος της προσωρινής Διοικούσας Επιτροπής του Συνδέσμου Φιλάθλων και Φίλων Αττικής τής ΑΕΛΚ, που συγκροτήθηκε τον Ιούνιο και τώρα οδεύει στη σύνταξη καταστατικού. Ο Σύνδεσμος στεγάζεται στο φιλόξενο χώρο που της έχει παραχωρήσει ο Σύλλογος των Καλλονιατών Αττικής και ξεκίνησε με 70 ιδρυτικά μέλη. Ο κ. Καλογήρου, χαρακτηρίζοντας απογοητευτική τη συμμετοχή στον αγώνα του Σαββάτου, την απέδωσε κυρίως στην κρίση και στις διακοπές. Προτείνει δε στην ομάδα να εκδώσει και φοιτητικά εισιτήρια και ενδεχομένως να επανεξετάσει τη γενική είσοδο, ώστε απ’ τα 15 να μειωθεί στα 10 ευρώ.

«Απ’ την πλευρά μας, είμαστε δίπλα στην ομάδα και ακόμη και για τον αγώνα προχθές, πήραμε 100 εισιτήρια να διαθέσουμε. Είμαστε στην αρχή σειράς ενεργειών με τις οποίες θα επιδιώξουμε να φέρουμε όλους τους Λέσβιους της Αττικής στο πλευρό τής ΑΕΛΚ. Ως πρώτο βήμα αυτής της προσπάθειας είναι επιστολή που στείλαμε σήμερα (σ.σ. χθες) σ’ όλους τους Συλλόγους των συντοπιτών, καλώντας τους να στηρίξουν ένθερμα την ομάδα μας», ανέφερε ο κ. Καλογήρου, σημειώνοντας ότι η ομάδα πετάει και μας θέλει δίπλα της.

Η επιστολή του Συνδέσμου έχει ως εξής:

«Αγαπητοί Λέσβιοι, κάτοικοι της Αττικής,
Το καμάρι της Λέσβου μας, η Αθλητική Ένωση Λεκανοπεδίου Καλλονής, διαπρέπει στους αγωνιστικούς χώρους της Α΄ Εθνικής Ποδοσφαίρου (Super League). Ωστόσο η παρουσία του φίλαθλου κόσμου της Λέσβου στους δύο πρώτους αγώνες με Ολυμπιακό και ΠΑΣ Γιάννινα, δεν ήτο η αναμενόμενη.
Σας ενημερώνουμε ότι ο νεοϊδρυθέντας Σύνδεσμος Φιλάθλων & Φίλων Αττικής της ΑΕΛ Καλλονής υποστηρίζει ήδη με θερμή παρουσία στα γήπεδα την αγαπημένη μας ομάδα.
Σας καλούμε να γραφτείτε στο Σύνδεσμο (Σπύρου Δοντά 10, Στάση Μετρό Φιξ, στα ιδιόκτητα γραφεία του Συλλόγου Καλλονιατών Λέσβου που ευγενικά μας συστέγασε), για να βοηθήσουμε μαζί την ομάδα.
Σας περιμένουμε ΟΛΟΥΣ στον επόμενο αγώνα με τον Απόλλωνα στη ΡΙΖΟΥΠΟΛΗ.»