Αργά προχθές το βράδυ δια εκπομπής του τηλεοπτικού σταθμού «Τηλεόραση Μυτιλήνης», ο Μητροπολίτης Μυτιλήνης, Ιάκωβος επέλεξε να απαντήσει στα όσα τόσο καιρό έχουν διαδραματιστεί σχετικά με την απομάκρυνση του Αρχιμανδρίτη Κυρίλλου Συκή από τη Μητρόπολη Μυτιλήνης.

Δύο μήνες μετά την απόφαση του Μητροπολίτη, με την κοινή γνώμη του νησιού να έχει διχασθεί και πολλούς πολίτες να έχουν σκανδαλισθεί από την ενέργεια του Μητροπολίτη και τα όσα αυτή προκάλεσε, ο κ. Ιάκωβος έδωσε στη δημοσιότητα την επιστολή που έστειλε στον Οικουμενικό Πατριάρχη σχετικά με την αποπομπή Κυρίλλου.

Για την ιστορία, η επιστολή αυτή, σύμφωνα με ασφαλείς πληροφορίες, δεν έχει παραληφθεί επίσημα από τον Οικουμενικό Πατριάρχη, αφού ως είθισται, εστάλη σε αυτόν μέσω της Ιεράς Συνόδου της Εκκλησίας της Ελλάδας. Και αυτή δεν έχει ακόμα συνεδριάσει προκειμένου να την προωθήσει στο Φανάρι!

Η επιστολή του Μητροπολίτη δεν είναι παρά ξαναγραμμένα τα όσα περιέχονται στην ανώνυμη επιστολή που εστάλη στο Φανάρι από το ταχυδρομείο του Πλωμαρίου, από ανώνυμους που εμφανίστηκαν ως ιερείς της Μητρόπολης Μυτιλήνης.

Επιστολή η οποία χαρακτηρίσθηκε «απαράδεκτη» από τον Οικουμενικό Πατριάρχη. Μοιάζει επίσης όσον αφορά στο περιεχόμενο της, με το περιεχόμενο της «απόλυσης» του π. Κυρίλλου από τη μοναστική κοινότητα της Μονής Υψηλού, που υπογράφεται από τον Ηγούμενο της Μονής, Ραφαήλ Ιωσηφέλλη, και τους Μοναχούς Πρόχωρο και Νεόφυτο. Τούτο δείχνει αν όχι τον συγγραφέα και των τριών επιστολών, τουλάχιστον τον άνθρωπο από τον οποίο εκπορεύτηκαν.

Χαρακτηρισμοί
Στην επιστολή λοιπόν του Μητροπολίτη στον Οικουμενικό Πατριάρχη, αποδίδονται στον π. Κύριλλο σειρά απαξιωτικών χαρακτηρισμών: «Η μεγάλη του, όμως, υπεροψία, ο άστατος χαρακτήρας του, η αχαριστία του, η ανυπακοή του, το κλίμα της προσωπολατρίας πού συνεχώς καλλιεργεί, η αναίδεια του, η απαξιωτική συμπεριφορά στο πρόσωπό μας (σ.σ. εννοεί το πρόσωπο του Μητροπολίτη), η υποκρισία του, οι πάσης φύσεως θεατρινισμοί του, το αχαλίνωτο της γλώσσας του και γενικά η αήθης συμπεριφορά του δημιούργησαν πάμπολλα προβλήματα και σε εμάς προσωπικά και σε αρκετούς κληρικούς αλλά και σε πολλούς πιστούς μας, πού όχι λίγο τούς κατασκανδάλισε», αναφέρεται μεταξύ άλλων στην επιστολή. Χαρακτηρισμοί που φυσικά δεν αποτελούν αποδείξεις του πώς απομακρύνει ένας Μητροπολίτης τον στενότερο επί εικοσαετία συνεργάτη του.

Ως αποδείξεις αναφέρονται άλλα «γεγονότα».
Η περίοδος της διακονίας του π. Κυρίλλου στην Αγιάσο, θέση από την οποία απομακρύνθηκε όταν κατήγγειλε συγγενή του Μητροπολίτη Μυτιλήνης για οικονομικές ατασθαλίες. Μάλιστα για το γεγονός είχε υπάρξει και γραπτή καταγγελία της Επιτροπής του προσκυνήματος, η οποία ούτε καν πρωτοκολλήθηκε στη Μητρόπολη.

Ο Αρχιμανδρίτης τότε απομακρύνθηκε από το Προσκύνημα, ενώ ο συγγενής του Μητροπολίτη τοποθετήθηκε σε άλλη θέση. Το παραπάνω γεγονός που είχε δει το φως της δημοσιότητας στα προ 20ετίας Μέσα Ενημέρωσης χωρίς να διαψευστεί από το Μητροπολίτη Μυτιλήνης, παρουσιάζεται σήμερα ως «διενέξεις με τούς ιερείς του Προσκυνήματος, ζημιές σε σπίτι όπου διέμενε, δημιουργία οπαδών, οι οποίοι στη συνέχεια τούς έστρεψε εναντίον μας».

Επίσης γίνεται αναφορά στα γεγονότα του 1994 όταν και πολίτες του Πλωμαρίου ξεσηκώθηκαν εναντίον της απομάκρυνσης του π. Κυρίλλου από την Πλαγιά. «Εκείνος, όμως, δέν ήθελε να υπακούσει. Γι’ αυτό ξεσηκώνει εναντίον μας ανθρώπους από το Πλωμάρι, έρχονται στον Μητροπολιτικό Ναό όπου χοροστατούσαμε στον τελευταίο κατανυκτικό Εσπερινό, εισέρχονται μέσα στο Ναό και αρχίζουν τις φωνές και τούς προπηλακισμούς, με αποτέλεσμα να χρειαστεί αστυνομική δύναμη, για να μας προστατέψει».

Τα λείψανα…
Ιδιαίτερη σημασία έχει η αναφορά στα λείψανα του Αγίου Νικολάου, που ο ερχομός τους αποδίδεται στον π. Κύριλλο Συκή. Όταν είναι γνωστό ότι η άφιξη τους στο Πλωμάρι δυο φορές, ήταν αποτέλεσμα ενεργειών αντίστοιχα των πρώην και νυν Αρχιερατικών Επιτρόπων Πλωμαρίου, π. Στρατή Μανωλέλλη και Ευσταθίου Μεταξή. Μάλιστα τη δεύτερη φορά, ο ίδιος ο Μητροπολίτης ήταν παρών! Κατά τα άλλα στην επιστολή προς τον Πατριάρχη, ο π. Κύριλλος «έφερνε εικόνες και ιερά λείψανα, λέγοντας ψευδώς ότι έρχονται από το Άγιον Όρος».

Σε άλλο σημείο της επιστολής, ο Μητροπολίτης κατηγορεί τον π. Κύριλλο ότι «λάμβανε χρήματα από τούς πιστούς γιά τήν ανέγερση εξωκκλησιών, χωρίς ποτέ νά προβεί στήν ανέγερσή τους, τό δέ στόμα του ήταν πάντοτε απύλωτο». Το γεγονός αν μη τι άλλο πρόκειται για καταγγελία ποινικού αδικήματος την οποία ο Μητροπολίτης ο ίδιος πρέπει να οδηγήσει στην Εισαγγελία. Σε αντίθετη περίπτωση, ο κ. Ιάκωβος ή συγκαλύπτει τον Αρχιμανδρίτη ή τον συκοφαντεί.

Επίσης στην επιστολή γίνεται αναφορά στην ταφή λαϊκού στο χώρο του Μετοχίου του Προφήτη Ηλία (τη μέρα της ταφής ο Αρχιμανδρίτης Κύριλλος απουσίαζε στο Άγιο Όρος, παρών δε στην τελετή ήταν ο Αρχιερατικός Επίτροπος Μυτιλήνης, π. Γρηγόριος Δουμούζης) χωρίς την άδεια αρχών και Μητροπολίτη.

Φυσικά καλό θα ήταν επί τη ευκαιρία, να δημοσιοποιηθεί η λίστα των λαϊκών που έχουν ταφεί τα τελευταία χρόνια στα Μοναστήρια της Λέσβου μαζί με τις σχετικές άδειες. Με πρώτη αυτή του πατέρα του Ηγουμένου της Μονής Υψηλού, που ετάφη στη Μονή όπου ηγουμενεύει ο γιος του.

Τέλος, ο Μητροπολίτης κάνει αναφορά στην «κοινωνικά κολάσιμη συμπεριφορά του Αρχιμανδρίτη, όταν αθέλητα βέβαια προκάλεσε ατύχημα με το αυτοκίνητο του αλλά ηθελημένα εγκατέλειψε το θύμα. Ανεξάρτητα του πόσο αληθές είναι το γεγονός που καταγγέλλει ο Μητροπολίτης, γιατί αυτό το συμβάν του 1992 δεν τον εμπόδισε να τον έχει επί 20ετία στενό του συνεργάτη ορίζοντας τον υπεύθυνο των πλέον σημαντικών θέσεων της Μητρόπολης;

Αλήθεια γιατί…
Στην επιστολή του Μητροπολίτη δεν υπάρχει έστω και μια αναφορά στο γνωστό έργο του π. Κύριλλου και στην απήχηση που αυτό είχε στους πιστούς της Μητρόπολης. Με το να τη δώσει στη δημοσιότητα, ο Μητροπολίτης δεν ανέτρεψε το αρνητικό και διχαστικό κλίμα που δημιούργησε με τις πράξεις του, ενώ πολλοί λένε πως η επιστολή επιβλήθηκε από συνεργάτες του Μητροπολίτη, που θέλουν να σκανδαλίζεται η Εκκλησία της Μυτιλήνης ώστε να συνεχίσουν να συνδιοικούν σε αυτήν για δικούς τους λόγους.

Πάντως ας σημειώσουμε εδώ ότι ο π. Κύριλλος είναι τοποθετημένος στη Μητρόπολη Διδυμοτείχου, ενώ υπηρετεί την Εκκλησία από το Φανάρι, όπου ο Οικουμενικός Πατριάρχης πρόσφατα τον τοποθέτησε σε κρίσιμη εκκλησιαστικά θέση.

Ενώ η παρουσία του παρά τον Πατριάρχη στη ιστορική Θεία Λειτουργία στη Μονή Σουμελά στις 15 Αυγούστου, δείχνει πως η επιστολή του Μητροπολίτη μάλλον δεν έπεισε τον Οικουμενικό Πατριάρχη και τουλάχιστον δεν επηρέασε τη σχέση του με τον π. Κύριλλο Συκή.