«Οι Οικολόγοι ΠΡΑΣΙΝΟΙ και το Ευρωπαϊκό Πράσινο Κόμμα στεκόμαστε σταθερά δίπλα σε όλους όσους σώζουν ή βοηθούν να σωθούν ζωές στο Αιγαίο και σε όλη τη Μεσόγειο. Γιατί το να σώζεις ζωές δεν είναι έγκλημα, να ΜΗΝ σώζεις ζωές, ενώ μπορείς, είναι. Η ποινικοποίηση της αλληλεγγύης και της ανθρωπιστικής δράσης δεν μπορεί να γίνει αποδεκτή» αναφέρει σε δελτίο Τύπου συντονιστής του τομέα Μετανάστευσης και Ασύλου των Οικολόγων ΠΡΑΣΙΝΩΝ, Μιχάλης Μπάκας, τονίζοντας στο εισαγωγικό σημείωμα του κειμένου ότι το  2022 έφυγε για την χώρα μας με διώξεις ενάντια σε υπερασπιστές των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και το 2023 ξεκινά με τη δίκη κατά εθελοντών και εργαζομένων σε οργάνωση διάσωσης προσφύγων και μεταναστών στο Αιγαίο.

 «Την ώρα που η ελληνική κυβέρνηση εκτίθεται διεθνώς για τις εκατοντάδες καταγγελίες για επαναπροωθήσεις προσφύγων και μεταναστών από την χώρα μας, το 2022 έκλεισε με την απαγγελία κατηγοριών για τη «συγκρότηση εγκληματικής οργάνωσης με σκοπό τη διευκόλυνση της παράνομης εισόδου και παραμονής στην Ελλάδα πολιτών τρίτων χωρών» σε εκπροσώπους οργανώσεων που πολλάκις έχουν ενημερώσει δημόσια τις αρχές για την ανάγκη προστασίας προσφύγων και μεταναστών που έφτασαν στη χώρα μας. Σε καμία περίπτωση δεν μπορούμε να πιστέψουμε ότι οι διώξεις αυτές έχουν τιμωρητικό χαρακτήρα για ανθρώπους που «ενοχλούν» την κυβερνητική γραμμή και είμαστε σίγουροι ότι η αλήθεια θα λάμψει στη δικαιοσύνη», αναφέρει ακολούθως.

 Αύριο 10 Ιανουαρίου, θα εκδικαστεί στη Μυτιλήνη η υπόθεση για τις κατηγορίες, οι οποίες έχουν απαγγελθεί από την Ελληνική Δικαιοσύνη κατά 24 εργαζόμενων σε Μη Κυβερνητική Οργάνωση, που δραστηριοποιείτο στη Λέσβο το 2018. «Ελπίζουμε αυτή τη φορά επιτέλους η δίκη να διεξαχθεί και να αποδοθεί δικαιοσύνη.  Ελπίζουμε επίσης σε αντίθεση με την προηγούμενη δίκη αυτή τη φορά να δοθεί άδεια για να εισέλθει στη χώρα και να υπερασπιστεί τον εαυτό της, η μια εκ των κατηγορουμένων, η Σύρια πρόσφυγας Sarah Mardini. Η Sarah είχε γίνει γνωστή παγκοσμίως το 2015, όταν είχε φτάσει με την αδελφή της στη Λέσβο, και ως πρόσφυγες βοήθησαν στη διάσωση 18 ναυαγών, όταν το σκάφος που επέβαιναν έπαθε βλάβη. Εκείνες ως δεινές κολυμβήτριες, που προετοιμάζονταν για τους Ολυμπιακούς αγώνες, βοήθησαν τους άλλους ναυαγούς που δεν ήξεραν να κολυμπούν» τονίζει και προσθέτει καταλήγοντας: «Οι εργαζόμενοι σε ανθρωπιστικές οργανώσεις όπως έτερος κατηγορούμενος, ο Ιρλανδός Sean Binder, που έβαλαν τη ζωή τους σε κίνδυνο υπό ακραίες συνθήκες για να σώσουν τις ζωές των πιο ευάλωτων ανθρώπων, θα πρέπει να αναγνωρίζονται στην Ευρώπη ως πρότυπο αλληλεγγύης. Αντίθετα, αυτό που βλέπουμε δυστυχώς είναι να ποινικοποιείται η ανθρωπιστική βοήθεια σε μια προσπάθεια να αποθαρρυνθεί η σωτήρια φροντίδα για μετανάστες και πρόσφυγες στα εξωτερικά σύνορα της ΕΕ».