Ισχυρές δόσεις αφόρητης δυσοσμίας εισέπραξαν όλο το προηγούμενο διάστημα οι κάτοικοι και οι επισκέπτες του Μακρύ Γιαλού. Και πώς να γινόταν διαφορετικά, αφού παρά την αύξηση της θερμοκρασίας, συνέχιζαν να πέφτουν στην περιοχή, όπως και όλη τη χειμερινή περίοδο, τα λύματα απ’ τους Χάλικες, περιοχή που δε διαθέτει ακόμη συνδεδεμένο με το βιολογικό αποχετευτικό δίκτυο. Η ΔΕΥΑΛ, που κάθε χρόνο τέλη Απριλίου με αρχές Μαΐου «κατευθύνει» τα απόβλητα της προαναφερόμενης περιοχής στο βιολογικό, δε ρίσκαρε να μεταφέρει και τους τόνους απ’ το βρόχινο νερό μέχρι τον Καρά Τεπέ, επιβαρύνοντας τη μονάδα. Μόλις πριν από λίγες μέρες, η «πηγή» της δυσοσμίας σταμάτησε να πέφτει στη θάλασσα δίπλα στη μαρίνα, οπότε και αναμένεται μέσα στο επόμενο διάστημα να υποχωρήσει η επικρατούσα μυρωδιά.

Το Νοέμβριο του 2011, με αφορμή παρέμβαση του Μάκη Αξιώτη, το θέμα της έντονης δυσοσμίας στην περιοχή του Μακρύ Γιαλού απασχόλησε τις σελίδες τού «Ε». Τότε, με τα στοιχεία που μας είχε δώσει η προϊσταμένη της Τεχνικής Υπηρεσίας τής ΔΕΥΑΛ, Δέσποινα Μπώκου, είχαμε εξαγάγει το συμπέρασμα πως τα τελευταία χρόνια έχει σταματήσει η «παθογένεια» του παρελθόντος. Δηλαδή να συνδέουν τις αποχετεύσεις των σπιτιών τους ασυνείδητοι δημότες μέσα στο δίκτυο των όμβριων υδάτων, με αποτέλεσμα μαζί με τα βρόχινα νερά να καταλήγουν στη θάλασσα.

Σύμφωνα με τη ΔΕΥΑΛ, το πρόβλημα της δυσοσμίας δημιουργείται απ’ το γεγονός ότι υπάρχουν ακόμη πολύ μεγάλες σε έκταση περιοχές χωρίς καθόλου δίκτυα αποχέτευσης, των οποίων τα λύματα καταλήγουν δίπλα απ’ τη μαρίνα. Έως ότου λοιπόν η περιοχή απ’ την οδό Οικονόμου Τάξη και μέχρι το τέλος των Χαλίκων αποκτήσει βιολογικό, ο Μακρύς Γιαλός θα δέχεται τους περισσότερους μήνες του χρόνου τα απόβλητά τους, με ό,τι αυτό σημαίνει.

Πολλές βροχές
Απ’ το 2005 και μετά, σταδιακά ολοκληρώθηκαν τα δίκτυα αποχέτευσης έως την περιοχή της Ακαδημίας, στην Ελευθερίου Βενιζέλου και στη Βοστάνη έως το Νοσοκομείο, ενώ μένουν ολόκληρες περιοχές όπου δεν έχουν προχωρήσει τα συγκεκριμένα έργα. Τα τμήματα που απομένουν χωρίς δίκτυα, αφορούν στην περιοχή απ’ την Οικονόμου Τάξη μέχρι και όλους τους Χάλικες, αλλά και σε άλλα σημεία της πόλης (π.χ. Λαγκάδα), που όμως κατευθύνονται σε άλλες εξόδους προς τη θάλασσα, κι όχι στο Μακρύ Γιαλό.

«Κάθε χρόνο, μόλις σταματήσουν οι βροχές και αυξηθούν οι θερμοκρασίες, η ΔΕΥΑΛ, αφού δεν υπάρχουν τα βρόχινα νερά να επιβαρύνουν το βιολογικό, συνδέει στην περιοχή πάνω απ’ το γήπεδο, στη συμβολή των οδών Βοστάνη και Μητροπολίτη Ιακώβου, το δίκτυο ομβρίων απ’ τους Χάλικες και το πάνω τμήμα της Χρυσομαλλούσας με το δίκτυο αποχέτευσης που καταλήγει στο βιολογικό», ανέφερε ο πρόεδρος της ΔΕΥΑΛ, Σωτήρης Μαρινάτος, προσθέτοντας πως με τον τρόπο αυτό, ουσιαστικά «κλείνει» η έξοδος προς τη θάλασσα του Μακρύ Γιαλού και έτσι τα λύματα δεν πέφτουν δίπλα στη μαρίνα, αλλά πάνε για επεξεργασία.

«Φέτος, εξ αιτίας των βροχών, ήταν αδύνατο να συνδέσουμε το δίκτυο των ομβρίων με το δίκτυο της αποχέτευσης, γιατί μαζί με τα απόβλητα θα έφταναν στο βιολογικό και τεράστιες ποσότητες βρόχινου νερού», τόνισε ο κ. Μαρινάτος, υποστηρίζοντας όμως πως ήδη έχει γίνει αυτή η σύνδεση και είναι ζήτημα ημερών να εκλείψει εντελώς η δυσοσμία της περιοχής.

Θυμίζουμε πως η «κάλυψη» της πόλης της Μυτιλήνης σε αποχετευτικά δίκτυα δεν ξεπερνά το 75% του συνόλου της, και δύσκολα, δεδομένης και της οικονομικής στενότητας που αντιμετωπίζει η ΔΕΥΑΛ, θα γίνουν άμεσα νέα έργα, ώστε επιτέλους να ολοκληρωθούν σε όλη την πόλη τα αποχετευτικά δίκτυα.