Ο 52χρονος Αλβανός Agolli Bujar είναι ο πρώτος μετανάστης που βάζει υποψηφιότητα σε εκλογική διαδικασία στη Λέσβο. Μετά την ψήφιση του νόμου που δίνει τη δυνατότητα και στους μετανάστες να συμμετέχουν και να ψηφίζουν στις εκλογές, ο 52χρονος - ο οποίος είναι και πρόεδρος του Συλλόγου Αλβανών Μεταναστών στη Λέσβο - είναι υποψήφιος με το ψηφοδέλτιο του Παντελή Πατερέλλη για το δήμο της Λέσβου.

Ζει στην Ελλάδα εδώ και 12 χρόνια μαζί με την οικογένειά του. Είναι πατέρας τριών παιδιών και εργάζεται στις οικοδομές. Την πρόταση να ασχοληθεί με τις δημοτικές εκλογές την είδε, όπως λέει, και ως πρόκληση για να μπορέσει να προβάλει τα προβλήματα των Αλβανών μεταναστών που ζουν στο νησί. «Αν εκλεγώ, θα μπορώ να ασχοληθώ με τα προβλήματα των συμπατριωτών μου και, γιατί όχι, να βρίσκουμε και λύσεις για καλύτερες συνθήκες ζωής στην πόλη.»

Χωρίς ενημέρωση…
Το εκλογικό σώμα των συμπατριωτών του στο οποίο απευθύνεται, είναι μόλις 19 άτομα, παρ’ ότι στο νησί όπως λέει ζουν πάνω από 3.000 Αλβανοί υπήκοοι. Και αυτό λόγω της ελλιπούς ενημέρωσης. «Δεν ενημερώθηκε ο κόσμος για να πάνε έγκαιρα να γραφτούν στους εκλογικούς καταλόγους. Στις 30 Αυγούστου που έληξε η προθεσμία, οι περισσότεροι βρίσκονταν σε διακοπές. Αν υπήρχε ενημέρωση, θα ήταν πολύ περισσότεροι εκείνοι που θα ψήφιζαν.»
Η γραφειοκρατία και τα προβλήματα που συναντούν οι μετανάστες στις υπηρεσίες είναι- όπως ο ίδιος λέει - και το μεγαλύτερο πρόβλημα που αντιμετωπίζουν στην Ελλάδα.
Ένα άλλο ζήτημα που έθεσε, είναι η έλλειψη σχολείων όπου να μπορούν τα παιδιά των μεταναστών να διδάσκονται και τη μητρική τους γλώσσα. «Πηγαίνουν τα παιδιά μας στα ελληνικά σχολεία αλλά δε γνωρίζουν την αλβανική γλώσσα. Έστω και ιδιωτικά σχολεία αν υπήρχαν, θα ήταν καλό για εμάς», αναφέρει χαρακτηριστικά.
Ο ίδιος, πάντως, δηλώνει Μυτιληνιός. «Αν με ρωτήσουν από πού είμαι, λέω Μυτιληνιός. Εδώ ζω, εδώ δουλεύω, εδώ μεγαλώνω τα παιδιά μου. Τα παιδιά μου μεγαλώνουν σαν Ελληνόπουλα», τονίζει χαρακτηριστικά.

Κρίση και Αστυνομία
Η οικονομική κρίση στην Ελλάδα έχει, όπως λέει, πλήξει πρώτα απ’ όλους τους μετανάστες. «Δεν υπάρχουν δουλειές όπως πριν, είναι δύσκολη η κατάσταση, πολλοί είναι εκείνοι που έχουν φύγει και έχουν γυρίσει στην Αλβανία. Εγώ θα ήταν το τελευταίο που θα έκανα, αφού έχουμε μάθει πλέον τη ζωή εδώ.»
Ένα άλλο πρόβλημα που θέτει επίσης, είναι η αντιμετώπιση των Αλβανών μεταναστών από την Αστυνομία. «Αν κάποιος έχει κάνει μια παράνομη πράξη, εμείς είμαστε πρώτοι που θα βοηθούσαμε την Αστυνομία για να τον πιάσει και να τιμωρηθεί. Όμως γίνονται έλεγχοι μέσα σε σπίτια μέσα στα μεσάνυχτα, αναστατώνουν οικογένειες, κάνουν έλεγχο σε ανήλικα παιδιά. Και αυτό είναι άσχημο. Δεν είναι όλοι οι άνθρωποι ίδιοι. Είμαστε ίσως η μόνη χώρα των Βαλκανίων που στους πολίτες της η Αστυνομία στην Ελλάδα δείχνει τέτοια συμπεριφορά.»