Τάξη, σιωπή, υπακοή... <br>στα κόμματα σαν ο «αρχηγός λαλήσει»

01/07/2012 - 05:56
Όλοι οι βουλευτές είναι σύμφωνοι σαν θιχθούν τα προσωπικά τους συμφέροντα και ειδικότερα ο κλάδος τους. Πολιτικός σήμερα σημαίνει το καλύτερο επάγγελμα: Ούτε άγχη, ούτε παρουσίες στη Βουλή.
Όλοι οι βουλευτές είναι σύμφωνοι σαν θιχθούν τα προσωπικά τους συμφέροντα και ειδικότερα ο κλάδος τους. Πολιτικός σήμερα σημαίνει το καλύτερο επάγγελμα: Ούτε άγχη, ούτε παρουσίες στη Βουλή. Το άγρυπνο μάτι του κομματικού αρχηγού εποπτεύει, καραδοκεί για την έκφραση κριτικής και στοχοποιεί. Τα αποτελέσματα επί της οθόνης όταν θίγεται το φιλότιμο «έμπειρων» στελεχών.
Αν παρακολουθήσει κανείς τις προεκλογικές τηλεμαχίες θα διακρίνει με ευκολία πως κάποιοι μιλούν ως μελλοντική κυβέρνηση και κάποιοι προσπαθούν να δικαιολογήσουν την ως τώρα πολιτική τους. Το ΠΑΣΟΚ συζητά από θέση ισχύος - ελέω δημοσκοπήσεων - και η Ν.Δ. μετρά τις απώλειές της ένεκα της εσωκομματικής φαγωμάρας. Οι ψηφοφόροι περιμένουν στη γωνία και οι αρχηγοί δηλώνουν περίτρανα πως αυτοί έχουν την εξουσία να καθαιρούν τον οποιονδήποτε.
Όμως, ας το δούμε αυτό από κοντά. Η αφαίρεση προσώπων από τη λίστα υποψηφίων, που σύμφωνα με τον πρωθυπουργό «εκρίθησαν συνολικά για το έργο και την πορεία τους ως υπουργοί», και η επιβεβαίωση ότι τα κόμματα είναι κατ’ εξοχήν αρχηγικά, αποδυναμώνει την ισχύ του ψηφοφόρου που ελπίζει πως μπορεί να επηρεάσει δραστικά και προς κάποια άλλη κατεύθυνση τις εξελίξεις. Τα κόμματα στην Ελλάδα είναι αρχηγικά και το είδαμε αυτό και στην άλλη πλευρά, με τον αποκλεισμό Σημίτη. Δεν υπολογίζεται η γνώμη του πολίτη-ψηφοφόρου ούτε οι όποιες επιλογές γίνονται με γνώμονα τη θέληση της βάσης, και αυτό αποδεικνύεται περίτρανα από τις μέχρι τώρα στρατηγικές. Όταν παρακολουθήσει κανείς με προσοχή τους βουλευτές που βγαίνουν στα διάφορα τηλεοπτικά κανάλια, διαπιστώνει με σαφήνεια το πόσο υποτελείς είναι απέναντι στον αρχηγό του κόμματος και πόσο δισταγμό φανερώνουν σαν ερωτώνται για τους διάφορους «δελφίνους», κάνοντας πως δε γνωρίζουν και δεν έχουν τίποτα να προσθέσουν. Οι βουλευτές αυτοί εικάζουν πως όλα ανάγονται στη σφαίρα των δημοσιογραφικών φαντασιακών σεναρίων, πως όλα έχουν στόχο να πλήξουν ευθέως τη δυναμική του κόμματος και πως λίγο πριν τις εκλογές η «βάση» θα συσπειρωθεί προκειμένου να διαφυλαχθεί η ενότητα του κόμματος.
Ο τηλεθεατής-ψηφοφόρος, όμως, εύκολα συμπεραίνει πως όλα γίνονται για τη συμπερίληψη στη λίστα και την επανεκλογή, που σημαίνει κάμποσες χιλιάδες ευρώ μηνιαίως. Γιατί πολιτικός σήμερα σημαίνει το καλύτερο επάγγελμα. Ούτε άγχη, ούτε παρουσίες στη Βουλή - και αυτό το αποδεικνύουν τα άδεια έδρανα - ρουσφέτια, συναλλαγή και γενικότερα εύκολο κέρδος. Η πειθώ που χρησιμοποιούν οι βουλευτές είναι απροκάλυπτα καινοφανής, όταν δε διστάζουν και πάλι να υποσχεθούν, μη έχοντας υλοποιήσει ούτε καν τα μισά από όσα πρέσβευαν.
Οι τηλεμαχίες, όμως, αποδεικνύουν και κάτι άλλο: ότι όλοι τους είναι σύμφωνοι σα θιχθούν τα προσωπικά τους συμφέροντα και ειδικότερα ο κλάδος τους. Η συνολική αυτή καταδίκη και για τους βουλευτές και απαξίωση για τα κόμματα δε γίνεται, λοιπόν, χωρίς αφορμή. Τα κόμματα ως αρχηγικά πατούν σε διαδικασίες που μόνο δημοκρατικές δεν είναι. Έτσι, με ευκολία καρατομούνται βουλευτές ή μέλη που τόλμησαν να προβούν δημοσίως σε κριτική ή να προτείνουν διαφορετικό χειρισμό της κατάστασης. Με συνοπτικές διαδικασίες και στο όνομα της «εσωκομματικής ομόνοιας», στελέχη που προσέφεραν επί χρόνια στην εκάστοτε παράταξη, εκδιώκονται χωρίς περιστροφές από το «σοφό πρόεδρο» του κόμματος. Τάξη, σιωπή και υπακοή χαρακτηρίζουν σχεδόν όλα τα κόμματα του κοινοβουλίου.
Παρ’ όλα αυτά, οι ψηφοφόροι θα πράξουν για μια ακόμη φορά το καθήκον τους, μη γνωρίζοντας πως με αυτό τον τρόπο διαιωνίζουν και ανακυκλώνουν μια νοσηρή κατάσταση. Και μιλάμε για τη νοοτροπία που δε λέει να αλλάξει. Τα τείχη των πολιτικών ιδεολογιών μπορεί να έχουν καταρρεύσει, η τεχνητή πόλωση και διαχωρισμός όμως καλά κρατούν. Έχουν διαχρονική ισχύ και εγκλωβίζουν τους πολίτες στη λογική «αφού δεν κάνει ο ένας, βάλε τον άλλο και τούμπαλιν!» Και άντε πάλι από την αρχή, τα ίδια λάθη και αδιέξοδα. Αν συμπεραίνει κάτι κανείς από τις προεκλογικές τηλεμαχίες είναι μόνο μια αόριστη υπόσχεση πως «αυτήν τη φορά τα πράγματα θα πάνε καλύτερα». Αν εξάγεται κάτι από τις νέες πολιτικές αντιπαραθέσεις επί της οθόνης, δεν είναι τίποτε άλλο παρά μια προσχηματική διαφωνία για την άσκηση πολιτικών από τα κόμματα. Γιατί στην ουσία του θέματος, που αφορά την ελεύθερη γνώμη και κριτική στις όποιες πρακτικές των κομμάτων που ανήκουν οι ομιλητές, δεν αναφέρεται κανείς. Αρχηγού άγρυπνο μάτι, εποπτεύει, παρατηρεί και στοχοποιεί. Και επειδή όλοι τους κατά βάθος συμφωνούν πως υπάρχει ασφυκτικός έλεγχος, μία στις τρεις λέξεις που ξεστομίζουν αναφέρεται «στον πρόεδρο του κόμματος και τις αποφάσεις του». Ας κάνουν και αλλιώς…
Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.

Γενική Ροή Ειδήσεων

PROUDLY POWERED BY CJ web | Copyright © 2017 {emprosnet.gr}
Made with love and a lot of coffee by CJ web, Creative web Journey