Το τελευταίο διάστημα στη γειτονική χώρα, μέσα στον απόηχο του αγώνα μεταξύ κυβέρνησης και Ενόπλων Δυνάμεων, δημοσιεύεται πληθώρα κειμένων στον ηλεκτρονικό και γραπτό Τύπο, αναφορικά με την προσπάθεια του Στρατού στο παρελθόν (2003) να σχεδιάσει την ανατροπή της ισλαμικής κυβέρνησης, τα οποία εντέχνως γίνονται πρωτοσέλιδα και αναπαράγονται από τον ξένο Τύπο και ιδιαίτερα από τον ελληνικό, χωρίς εμβάθυνση και σωστή αξιολόγηση.
Βρισκόμαστε στον Ιούλιο του 1997, έχει σχηματιστεί κυβέρνηση Τσιλέρ - Ερμπακάν, οι κινήσεις του Πατριάρχη των ισλαμιστών στην Τουρκία Ερμπακάν έχουν ανησυχήσει το κατεστημένο (ισλαμική εκπαίδευση, άνοιγμα σε ισλαμικές χώρες, προσπάθεια άλωσης του κρατικού μηχανισμού κ.λπ.).
Το τουρκικό Γενικό Επιτελείο συντάσσει και υπογράφει με το ΥΠΕΣ το περίφημο πρωτόκολλο EMASYA 7 (Πρωτόκολλο Βοηθείας Ασφάλειας και Τάξης - Emniyet Asayiş Yardımlaşma). Από πλευράς Επιτελείου, το υπογράφει ο επικεφαλής των επιχειρήσεων, αντιστράτηγος Çetin Doğan και από το νούμερο 7 προκύπτει ότι και στο παρελθόν με άλλες κυβερνήσεις είχαν υπογραφεί παρόμοια πρωτόκολλα.
Κεντρική ιδέα του πρωτοκόλλου ήταν η εμπλοκή στρατιωτικών δυνάμεων για αντιμετώπιση εκτάκτων καταστάσεων, κατόπιν αιτήματος του νομάρχη. Στη συνέχεια, το Επιτελείο προετοίμασε δυνάμεις με ετοιμότητα 24 ωρών για εφαρμογή του σχεδίου.
Μεταφερόμαστε στον Αύγουστο του 2002. Στην αρχηγία των Ενόπλων Δυνάμεων, το σκληροπυρηνικό Κιβρίκογλου διαδέχεται ο μετριοπαθής Οζκιόκ, στις 3 Νοεμβρίου του ίδιου έτους το κόμμα του Ερντογάν Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης (ΑΚP) με μεγάλη πλειοψηφία έρχεται στην εξουσία. Με τις κρίσεις του Αυγούστου 2002 διοικητής 1ης Στρατιάς αναλαμβάνει ο συντάκτης του πρωτοκόλλου EMASYA, στρατηγός Τσετίν Ντογάν. Ο σχεδιασμός των στρατιωτικών ασκήσεων γίνεται από τα μέσα του προηγούμενου έτους για το επόμενο, είναι συνήθης πρακτική σε όλους τους στρατούς του ΝΑΤΟ να σχεδιάζονται και να εκτελούνται ασκήσεις επί χάρτου για εφαρμογή σχεδίων (με ή χωρίς υπολογιστές),αλλά και σχεδίασης αντιμετώπισης εκτάκτων καταστάσεων στα μετόπισθεν, που προκύπτουν από εχθρικές ενέργειες.
Τα σεμινάρια σχεδίων στον τουρκικό στρατό διεξάγονται σε επίπεδο Στρατιάς, όπου ο διοικητής με βάση τις επιχειρησιακές οδηγίες του αρχηγού των Ενόπλων Δυνάμεων σχεδιάζει και εκτελεί επιχειρήσεις στη Ζώνη Ευθύνης του .
Η πλειοψηφία της κυβέρνησης του Ερντογάν είχε τρομάξει τους στρατηγούς και στην άσκηση σχεδίων 5-7 Μαρ 2003 στην 1η Στρατιά, με τις οδηγίες του διοικητή στρατηγού Τσετίν Ντογάν και φυσικά με την έγκριση του Επιτελείου (μέσα από την έγκριση της άσκησης, που είναι μια χρονοβόρα διαδικασία), συντάσσεται ή τίθεται προς συζήτηση το περίφημο σχέδιο Balyoz («Βαριοπούλα») για αντιμετώπιση έκτακτης κατάστασης στα μετόπισθεν της Στρατιάς (ευρεία περιοχή Κωνσταντινούπολης), αλλά με τελικό στόχο την ανατροπή της νόμιμης κυβέρνησης, που ακόμη βρίσκεται στην εξουσία.
Το ενδιαφέρον από ελληνικής πλευράς είναι ότι προς αντιμετώπιση του εσωτερικού εχθρού (κυβέρνηση Ερντογάν) προτείνεται από το διοικητή της Στρατιάς να εξετασθεί η περίπτωση δημιουργίας με τη χώρα μας κρίσης χαμηλής έντασης, η οποία με τη βοήθεια των Μ.Μ.Ε. θα σφυρηλατήσει την εθνική ενότητα και θα διευκολύνει την εφαρμογή του σχεδίου.
Συμφωνά με τις διαρροές στα Μ.Μ.Ε., προτάθηκαν:
Α. Με τη χρήση αεροπορικών και ναυτικών δυνάμεων δημιουργία μεθοριακών επεισοδίων.
Β. Από το διοικητή Στρατιάς προτάθηκε να εξετασθεί η δυνατότητα κατάληψης του Βορείου Έβρου (βορείως Ερυθροποτάμου).
Η διαρροή του παραπάνω σχεδίου έγινε σε μια ιδιαίτερη δύσκολη στιγμή για τον πρωθυπουργό της Τουρκίας. Το Συνταγματικό Δικαστήριο έκρινε ως αντισυνταγματικό το νόμο με τον οποίο οι στρατιωτικοί για αδικήματα εκτός εσωτερικού κανονισμού θα δικάζονταν στα πολιτικά δικαστήρια - επισημαίνεται ότι αριθμός εν ενεργεία στελεχών βρίσκονται υπόδικοι στο πλαίσιο της δίκης Εργκενεκόν.
Το ίδιο δικαστήριο απαγόρευσε τη λειτουργία του κουρδικού κόμματος (DTP) και παράλληλα, με συνεχείς εφόδους και τη σύλληψη στελεχών του νέου κουρδικού κόμματος (BDP), απομακρύνθηκε η περίπτωση ειρηνικής επίλυσης του Κουρδικού προβλήματος, που θα έδινε ψήφους στο κυβερνών κόμμα. Τούτο εξηγεί και την έμφαση που δίνουν τα μέσα ενημέρωσης που πρόσκεινται στη κυβέρνηση, με συνεχή δημοσιεύματα, για την εμπλοκή του Στρατού στην πολιτική.
Μόνη διέξοδος για τον Τούρκο πρωθυπουργό αποτελεί μέσω δημοψηφίσματος η τροποποίηση του αναχρονιστικού Τουρκικού Συντάγματος, η οποία θα θέσει τέρμα στις υπερεξουσίες των δικαστικών, θα δυσκολέψει το κλείσιμο των πολιτικών κομμάτων και θα απαλείψει το περιβόητο άρθρο 35 του εσωτερικού κανονισμού των Ενόπλων Δυνάμεων, που δίνει τη δυνατότητα επέμβασης στην πολιτική όταν κινδυνεύει η Δημοκρατία.
Από ελληνικής πλευράς, απαιτεί ιδιαίτερη προσοχή η ευκολία με την οποία οι Τούρκοι στρατηγοί χρησιμοποιούν τις σχέσεις με τη χώρα μας ως αντίβαρο στα εσωτερικά τους σχέδια για διατήρηση της ηγεμονίας των. Στην προσπάθεια αυτή έχουν συνοδοιπόρους το δικαστικό και διπλωματικό κατεστημένο και μέρος των πολιτικών κομμάτων, τα οποία αδυνατούν να προβάλουν μια αξιόπιστη εναλλακτική πρόταση και να νικήσουν στις εκλογές.
Η κατάσταση αυτή πρέπει να αξιολογηθεί από μέρους μας σε συνδυασμό με το πραγματικό γεγονός ότι, παρά το Δόγμα του νοσταλγού της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας υπ.ΕΞ. Νταβούτογλου για «μηδέν προβλήματα με τους γείτονες», η Τουρκία προχώρησε σε εξομάλυνση των σχέσεών της με όλους τους γείτονες πλην της χώρας μας. Τούτο, δε, φαίνεται και από τις θέσεις της Τουρκίας σε Κυπριακό, Ελληνοτουρκικές σχέσεις, Χάλκη κ.λπ..
Ευλόγως προκύπτει το ερώτημα. Ποια πολιτική θα πρέπει να ακολουθήσει η χώρα μας; Η απάντηση δεν είναι δυνατόν να δοθεί στο παρόν άρθρο, διότι αποτελεί συνδυασμό πολλών παραγόντων και απαιτεί συνεισφορά πολλών αρμοδίων υπηρεσιών.
Ένα είναι σίγουρο. Η όποια επίλυση των προβλημάτων με την Τουρκία περνάει μέσα από την εγκαθίδρυση στη γειτονική χώρα πραγματικής Δημοκρατίας.

* Ο Στρατής Χαραλάμπους είναι Μυτιληνιός, ταξίαρχος του Στρατού Ξηράς εν αποστρατεία.