Αποφασίσατε να αποκτήσετε ένα κατοικίδιο ζωάκι που να μη λερώνει, να είναι χαριτωμένο, να είναι γλυκό και αυτό που επιλέξατε είναι ένα κουνέλι! Και όμως ναι, τα κουνέλια έχουν γίνει σήμερα από τα πιο συμπαθή κατοικίδια. Η επιλογή ενός σωστού κουνελιού για το σπίτι σας είναι μια πολύ ενδιαφέρουσα απόφαση. Σήμερα έχουν καταγραφεί περισσότερες από 40 αναγνωρισμένες φυλές κουνελιών. Πολλές από τις φυλές έχουν μεγάλη ποικιλία σε διαστάσεις, τριχώματος και χρώματος.
Τα κουνέλια είναι μικρά θηλαστικά που ανήκουν στην οικογένεια των λαγοειδών και εντοπίζονται σε πολλά σημεία του κόσμου. Γενικά, τα κουνέλια ζουν για περίπου τέσσερα - δέκα έτη. Το μήκος του σώματός τους φτάνει από 40 μέχρι 50 εκατοστά, έχουν κοντή ουρά, οι τρίχες του δέρματος είναι παχιές με διάφορα χρώματα, αυτιά μακριά και πόδια με νύχια. Το γνωστό σε όλους μας οικιακό κουνέλι προέρχεται από το άγριο κουνέλι, το οποίο συνήθισε να εκτρέφεται και να ζει σε κλειστό χώρο. Γενικά, το οικόσιτο κουνέλι είναι περισσότερο παχύσαρκο από το αγριοκούνελο. Η γονιμότητα του οικόσιτου κουνελιού διαρκεί περισσότερο από του άγριου, με τον εντυπωσιακό αριθμό των επτά - δέκα γεννήσεων το χρόνο. Η πρώτη καταγραφή της επαφής του ανθρώπου με τον Ευρωπαϊκό Λαγό ή το απλό κουνέλι γίνεται από τους Φοίνικες πριν από το 1.000 π.Χ..

Τα κουνέλια μπορούν να εκπαιδευτούν ώστε να χρησιμοποιούν την άμμο που υπάρχει για γάτες για τις ανάγκες τους. Τα κουνέλια είναι πραγματικά πολύ εκπαιδεύσιμα ζώα, αλλά χρειάζεται λίγη υπομονή, ειδικά όταν πρόκειται για την εκπαίδευση των βασικών τους αναγκών. Χρήσιμο είναι ένα μπολάκι με άμμο για γάτες μέσα στο κλουβί, έτσι ώστε να εκπαιδευτεί την ώρα του φαγητού να κάνει την ανάγκη του, κάτι πολύ συνηθισμένο στα κουνέλια. Τα κουνέλια ανήκουν στο βασικό επίπεδο της τροφικής αλυσίδας και συνεπώς από τη φύση τους φοβούνται όταν κάποιος πάει να τα σηκώσει από το έδαφος. Λατρεύουν, όμως, να τα χαϊδεύουν στο κεφάλι και γενικά τους αρέσουν πολύ τα χάδια, όμως δεν τους αρέσει καθόλου να αγγίζετε στην κοιλιακή χώρα γιατί γαργαλιούνται. Τα κουνέλια δεν είναι μοναχικά, αντιθέτως είναι ζώα παιχνιδιάρικα, κοινωνικά, πολύ δραστήρια και εξαιρετικά περίεργα, για το λόγο αυτό χρειάζονται μια μεγάλη ποικιλία από παιχνίδια για να ασχολούνται, να μην κάνουν ζημιές και να μην πλήττουν. Θέλουν απίστευτη προσοχή και πρέπει να είναι μακριά από καλώδια ή μικρά κομμάτια που μπορεί να καταπιούν.
Τα κατοικίδια κουνέλια μπορούν να ζήσουν για αρκετά χρόνια και να έχουν μια καλή υγεία αν η διατροφή τους είναι πλήρης και ισορροπημένη, δηλαδή να αποτελείται από ξηρά τροφή, φρέσκα λαχανικά, φρούτα και άχυρο. Τα φρέσκα λαχανικά και φρούτα δεν πρέπει να περιλαμβάνονται στη διατροφή μέχρι το κουνέλι σας να συμπληρώσει την ηλικία των τεσσάρων μηνών. Αυτό πρέπει να το τηρείτε αυστηρά γιατί το πεπτικό τους σύστημα δεν είναι έτοιμο να χωνέψει αυτό το είδος τροφής. Μέχρι την ηλικία των τεσσάρων μηνών μπορεί να τρέφεται μόνο με ξηρά τροφή και άχυρο. Αργότερα, σταδιακά αρχίζουμε να αυξάνουμε τα λαχανικά, να μειώνουμε την ξηρά τροφή, χωρίς όμως ποτέ να τη διακόψουμε εντελώς. Τόσο τα λαχανικά όσο και η ξηρά τροφή πρέπει να χορηγούνται σε συγκεκριμένες ποσότητες κάθε μέρα, ανάλογα με το μέγεθος, το φύλο και την ηλικία του κουνελιού. Το άχυρο πρέπει πάντα να υπάρχει στο κλουβί, όπως επίσης πρέπει να υπάρχει πάντα και φρέσκο νερό. Τα φρούτα πρέπει να χορηγούνται καθημερινά σε καθορισμένες ποσότητες και επιλεκτικά, γιατί τα κουνέλια είναι επιρρεπή στο διαβήτη. Τα γλυκά φυσικά απαγορεύονται εντελώς, όπως και στα περισσότερα ζώα. Τέλος, απαγορεύονται και όλα τα προϊόντα και τα παραπροϊόντα κρέατος.

Όσοι έχετε στο σπίτι ένα κουνέλι για κατοικίδιο, θα πρέπει να το πηγαίνετε στον κτηνίατρο για τακτικές κτηνιατρικές εξετάσεις για τη διασφάλιση της υγείας του, όπως άλλωστε γίνεται και με όλα τα κατοικίδια ζώα. Πρέπει να εμβολιάζονται κάθε χρόνο. Σε γενικές γραμμές τα κουνέλια είναι από τα ζώα εκείνα που δεν έχουν να αντιμετωπίσουν πολλές ασθένειες. Το κακό, όμως, είναι ότι αυτές οι λίγες που τα προσβάλλουν είναι στην πλειοψηφία τους θανατηφόρες, αν δεν αντιμετωπιστούν σωστά. Η πιο συνηθισμένη παθολογική κατάσταση που όλα τα κουνέλια κάποια στιγμή αντιμετωπίζουν είναι η διάρροια. Η διάρροια μπορεί να προκληθεί από κακή διατροφή, αλλαγή στη διατροφή, δηλητηρίαση, στρες και από κάποιες πιο σοβαρές παθολογικές καταστάσεις, οι οποίες αντιμετωπίζονται μόνο με τη βοήθεια και την επέμβαση κτηνιάτρου. Μια άλλη παθολογική κατάσταση είναι τα προβλήματα του πεπτικού συστήματος. Προκαλούνται συχνά, όταν στην έξοδο του στομάχου μαζεύονται υλικά όπως τρίχες ή άλλα δύσπεπτα στοιχεία (το ροκανίδι, που αναφέρθηκε παραπάνω), γι’ αυτό το άχυρο είναι το πιο σημαντικό στοιχείο στη διατροφή τους. Σε αυτή την περίπτωση ο κτηνίατρος είναι ο ειδικός που μπορεί να δώσει την κατάλληλη φαρμακευτική αγωγή. Επίσης τα κουνέλια μπορούν να προσβληθούν από δερματικές παθήσεις, μύκητες ή άλλα παράσιτα. Ακόμη, παρουσιάζουν προβλήματα στα δόντια, στα πόδια, καθώς και αναπνευστικές παθήσεις. Τα κουνέλια δεν μπορούν να μεταδώσουν καμμία ασθένεια στον άνθρωπο. Τα κατοικίδια κουνέλια πρέπει να τα στειρώνουμε αφενός για να μην αναπαράγονται και αφετέρου για λόγους ψυχολογικής και σωματικής υγείας. Τα κουνέλια πρέπει να στειρώνονται στην ηλικία των τρεισήμισι έως έξι μηνών. Η στείρωση βοηθά στο να μειώνεται η επιθετικότητα και η τάση τού να μασούν ό,τι βρίσκουν. Και φυσικά, αν το κουνέλι σας έχει στειρωθεί, δε θα χρειάζεται να ανησυχείτε για την αναπαραγωγική του διάθεση.

* Η Μαρία Πέρρου και ο Γιώργος Παλαιολόγος είναι κτηνίατροι του Κτηνιατρικού Κέντρου.