Αφελείς (;) απορίες

01/07/2012 - 05:56
Απ’ τη μια τα χαράτσια, απ’ την άλλη μειώσεις μισθών και συντάξεων. Και να φτάνουν στο σημείο νέοι άνθρωποι να στραπατσάρουν την αξιοπρέπειά τους, τα όνειρά τους στο μετερίζι της επιβίωσης. Έρχεται η εφεδρεία, βασιλεύει η ανεργία.
ΑΡΘΡΟ

Απ’ τη μια τα χαράτσια, απ’ την άλλη μειώσεις μισθών και συντάξεων. Και να φτάνουν στο σημείο νέοι άνθρωποι να στραπατσάρουν την αξιοπρέπειά τους, τα όνειρά τους στο μετερίζι της επιβίωσης. Έρχεται η εφεδρεία, βασιλεύει η ανεργία, και πάνω απ’ όλα να κινδυνεύεις να πάθεις εγκεφαλικό απ’ τις καταιγιστικές αναλύσεις των «πρωινάδικων» και τις αλληλοσυγκρουόμενες δηλώσεις των πολιτικών.
Προσπαθείς να αποκρυπτογραφήσεις αυτές τις δηλώσεις και να τις αναλύσεις και παθαίνεις εμπλοκή.
- Τα μέτρα μάς τα επιβάλλουν ή τα παίρνουμε από μόνοι μας, γιατί αυτό είναι το σωστό και συμφέρον; Αν τα παίρνουμε μόνοι μας. γιατί δεν τα εξήγγειλε η κυβέρνηση με τις προγραμματικές της δηλώσεις ή πριν ένα χρόνο ή πριν λίγους μήνες; Αν μας τα επιβάλλουν χωρίς εμείς να τα θέλουμε, τότε έχουμε «υποταχθεί» χωρίς να χύσουμε σταγόνα αίμα. Τότε έχουν δίκιο όσοι κατεβαίνουν στους δρόμους όχι απλά για να διαμαρτυρηθούν, αλλά για να αντιδράσουν «ένοπλα».
- Η κυβέρνηση επιζητά συναίνεση ή επιδιώκει συνενοχή; Αν επιζητά συναίνεση, πώς είναι δυνατόν να αποδίδει σχεδόν ολοκληρωτικά τις ευθύνες για την κατάσταση που βρισκόμαστε, στην κυβέρνηση Καραμανλή (που διόγκωσε το πρόβλημα) και να αφήνει στο απυρόβλητο αυτούς που το δημιούργησαν; Πώς είναι δυνατό να κατηγορεί ότι αυτοί, απ’ τους οποίους ζητά συνεργασία, «δραπέτευσαν μπροστά στα προβλήματα», όταν η παράταξή της και ο τώρα πρωθυπουργός αρνήθηκαν να συνεργαστούν (άνοιξη του 2009) στο να ληφθούν μέτρα για την οικονομία και επομένως, για να μπορέσει να τα λάβει μια κυβέρνηση, έπρεπε να νομιμοποιηθεί εξαγγέλλοντάς τα και ζητώντας έγκριση απ’ το λαό (αντί να κραυγάζει ότι λεφτά υπάρχουν);

- Με ποια λογική ο κ. Σαμαράς το μόνο για το οποίο ενδιαφέρεται είναι οι εκλογές και μάλιστα «νίκη με αυτοδυναμία»; Αν η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, που ελέγχει τα περισσότερα συνδικάτα, δεν μπορεί να περάσει τα μέτρα και να κυβερνήσει, θα μπορέσει ο ίδιος; Και αν ακόμα τα μέτρα ψηφιστούν απ’ τη Βουλή και μετά γίνουν εκλογές και γίνει πρωθυπουργός ο κ. Σαμαράς, θα μπορέσει να τα εφαρμόσει; Μήπως δε βλέπει - έστω στον ύπνο του - τι θα γίνεται στην Αθήνα; Ξέχασε τα σύγχρονα «Δεκεμβριανά»; Ή μήπως θα πάρει πίσω τα μέτρα; Θα δώσει στα ταξί και στα φορτηγά ό,τι ζητούν; Θα αυξήσει τους μισθούς και τις συντάξεις; Θα καταργήσει τον «Καλλικράτη»; Θα ακυρώσει τα χαράτσια;
- Γιατί ο κ. Σαμαράς μάς λέει μόνο ότι θα επαναδιαπραγματευτεί το «Μνημόνιο» και δε μας λέει ακριβώς τι θα κάνει αν δε δεχτούν οι «εισβολείς» μας; Γιατί δεν πάει τώρα σε συνεργασία με την κυβέρνηση (που θέλει και επεδίωξε κάπως και αυτή επαναδιαπραγμάτευση) να στηθούν από κοινού απέναντι στην τρόικα (και το διεθνές κατεστημένο εν τέλει) με πολύ περισσότερες πιθανότητες να εισακουστούν και να φωνάξουν - αν χρειαστεί - μαζί το «Ίτε παίδες Ελλήνων», ή πιο απλά «αέρα»;

- Γιατί τα κόμματα της Αριστεράς μάς λένε μόνο ότι πρέπει να φύγουμε απ’ το μνημόνιο και δε μας λένε ακριβώς και λεπτομερώς τι θα συμβεί για μας, τον απλό λαό την επόμενη μέρα; Και φυσικά ο απλός λαός δε βρίσκεται στην κατάσταση του ‘50. Θα υπάρχουν μισθοί και συντάξεις; Θα υπάρχουν - οι όποιες υπάρχουν σήμερα - ιδιωτικές επιχειρήσεις; Τα λίγα ευρώ που έχει ο κάθε νοικοκύρης στην τράπεζα για μια ώρα ανάγκης, θα εξακολουθήσουν να υπάρχουν; Καύσιμα και φάρμακα θα έχουμε; Μήπως ονειρεύονται τους νέους, αντί να κατεβαίνουν σε διαδηλώσεις με κόκκινες σημαίες, να τις στήσουν στο αλέτρι και το δρεπάνι;
- Γιατί τα άλλα μικρά κόμματα δε μας ξεκαθαρίζουν με ποιο τρόπο θα μπορέσουν να βοηθήσουν τον τόπο και τον κόσμο παίζοντας σε δυο ταμπλώ και προσπαθώντας να ακροβατούν ανάμεσα στα δύο μεγάλα, μη τυχόν και ταυτιστούν με κάποιο απ’ αυτά; Νοιάζει τον κόσμο αν θα μπουν ή όχι στη Βουλή όταν βρισκόμαστε σ’ αυτήν την οικτρή κατάσταση; Ή μήπως επειδή αποσκίρτησαν - για προσωπικούς λόγους - απ’ τα μεγάλα, νομίζουν ότι διαγράφηκε το προσωπικό τους κοντέρ και ξεκινάν απ’ το μηδέν;
Μας δουλεύουν όλοι τους, μου φαίνεται. Έφαγαν, ήπιαν, φούσκωσαν, (κάποιοι παραπάνω), τους πήρε ο ύπνος και τώρα που (τους) ξύπνησαν, ο ένας τα ρίχνει στον άλλον - τάχατες -, αλλά το λογαριασμό σε μας.

* Ο Στρατής Νικέλλης είναι χημικός, πρώην διευθυντής του Λυκείου Πολιχνίτου.

Γενική Ροή Ειδήσεων

PROUDLY POWERED BY CJ web | Copyright © 2017 {emprosnet.gr}
Made with love and a lot of coffee by CJ web, Creative web Journey