Ο κόπος πολύς. Ο αγώνας πολύχρονος. Το άγχος στο απόγειο. Η κρίση απρόσωπη. Το αποτέλεσμα στο τζάμι.

* Το γέλιο αυθόρμητο, η χαρά ανείπωτη, η δικαίωση πλήρης, το δάκρυ της χαλάρωσης, φώτισαν τα πρόσωπα των επιτυχόντων.

* Ένα κόμπιασμα στο στήθος, μια τζούρα χαράς και δυο λύπης, ναι μεν αλλά, για όσους περίμεναν το κάτι παραπάνω.

* Ο λυγμός της απογοήτευσης, η υποψία του λάθους, ο πόνος της αποτυχίας, η ντροπή του κοινωνικού σχολιασμού για όσους πάλεψαν αλλά απέτυχαν.

* Το γέλιο τής τάχατες αδιαφορίας, οι μεγαλοστομίες για την επόμενη πορεία, η κρυφή ζήλεια της επιτυχίας των «ούφο», το μαρσάρισμα της φυγής απ’ την πικρή πραγματικότητα για όσους περίμεναν το θαύμα χωρίς κόπο.

Τα βασικά συναισθήματα και οι πρώτες αντιδράσεις με την ανακοίνωση των αποτελεσμάτων των πανελλαδικών εξετάσεων. Και μετά τι; Ακούγονται φωνές διάφορες. Απ’ τη μια: Τι να τα κάνεις τα εικοσάρια, στην Ελλάδα που ζούμε άλλοι πάνε μπροστά. Αν δεν έχεις μπάρμπα στην Κορώνη... Τα κατάφερες; Πέρασες; Καλώς ήρθες στο κλαμπ της ανεργίας. Απ’ την άλλη: Δε χάλασε ο κόσμος. Κανένας δε χάνεται. Πιο πολλά κερδίζουν όσοι δε σπουδάζουν. Έτσι μόλις σβήσουν τα φώτα της επιτυχίας, το μυαλό θολώνει, η απογοήτευση έρχεται, τα όνειρα ψαλιδίζονται και για να γίνει λίγο ομαλότερη η προσγείωση στην ελληνική πραγματικότητα, μένει να απολαύσεις τη φοιτητική σου ζωή.

Φίλε νέε που πέτυχες απόλυτα το στόχο σου, κλείσε τα αυτιά σου στους κήρυκες της απαισιοδοξίας. Ανανέωσε τις δυνάμεις σου, φουλάρισε τις μηχανές σου, κατέκτησε τις γνώσεις, νιώσε τη χαρά της επιτυχίας στον καινούργιο στίβο που σε λίγο θα ριχτείς. Μη σπαταλήσεις τα τάλαντά σου. Κάν’ το για σένα και μόνο για σένα. Ή μάλλον και για μας. Για όλους μας. Για την Ελλάδα μας. Τέτοιοι άνθρωποι θα μπορέσουν να αλλάξουν κατεστημένες νοοτροπίες. Οι πρώτοι των πρώτων είτε μείνουν εδώ είτε φύγουν έξω, θα ηγηθούν μελλοντικά της προσπάθειας να ξεκολλήσει το τραίνο, να μπει ξανά στις ράγες του, να πάρει την ανηφόρα.

Φίλε και φίλη που ήθελες το κάτι παραπάνω. Μην το βάζεις κάτω. Δε δίνουν μονοσήμαντα οι σχολές αξία στους επιτυχόντες, αλλά και η ποιότητα των επιτυχόντων στις σχολές. Δώσε τον καλύτερό σου εαυτό στον αγώνα που θα ξεκινήσεις σε λίγο και σύντομα θα διαπιστώσεις ότι κάθε σχολή, κάθε τομέας επιστήμης και τεχνολογίας έχει τις δικές του προκλήσεις που μπορούν να γεμίσουν το «είναι» σου, να κεντρίσουν το ενδιαφέρον σου, να πετύχεις για σένα αλλά και για όλους μας.

Κι εσείς παιδιά που προσπαθήσατε αλλά δεν τα καταφέρατε, πιστέψτε ότι πράγματι κανένας σαν κι εσάς δε χάνεται. Ο δρόμος για την Ιθάκη έχει τη μεγαλύτερη αξία απ’ την ίδια την Ιθάκη. Και σεις το δρόμο αυτό τον διαβήκατε. Κι αν δε βρήκατε την Ιθάκη που προσδοκούσατε, να είστε σίγουροι ότι Ιθάκες υπάρχουν πολλές και σίγουρα θα βρεθεί και η δική σας. Όλοι εσείς που ξέρετε να αγωνίζεστε, συνεχίστε με πίστη στον εαυτό σας τον αγώνα της ζωής. Μαζί με σας θα βρεθούν και άλλοι που σήμερα χαίρονται την επιτυχία αλλά την Ιθάκη που είχαν στο νου τους δεν την βρήκαν. Οι αγώνες, που δώσατε και που θα ακολουθήσουν, ανοίγουν τους ορίζοντές σας, ξεδιαλύνουν την κρίση σας, κάνουν τις προσωπικές σας αποφάσεις ορθότερες, δημιουργούν πολίτες με άποψη που τόσο έχει ανάγκη η χώρα μας. Κι αν κάποιοι έρθουν στιγμές που νιώσετε να σας κατακλύζει η απογοήτευση της αποτυχίας και το μάταιο των προσπαθειών σας, μην το βάλετε κάτω. Η ζωή έχει πολλά μονοπάτια. Πορευτείτε με το όπλο των αγώνων σας και θα συναντήσετε το θήραμα και της δικής σας επιτυχίας.

Όσο για τα παιδιά που δεν προσπάθησαν, που παρασύρθηκαν απ’ τα ηδύποτα της εφηβείας, που νόμισαν ότι τα καλά και οι επιτυχίες έρχονται και χωρίς κόπο, που προτίμησαν την καλοπέραση του «σήμερα» αδιαφορώντας για το «αύριο», αυτά τα παιδιά βρίσκονται ήδη στο κρίσιμο σταυροδρόμι. Ποτέ δεν είναι αργά για προσπάθεια, για κόπο, για επιτυχίες. Όχι κατ’ ανάγκη στα γράμματα, μα στη ζωή. Η ζωή δίνει πολλές ευκαιρίες, αρκεί να θελήσεις να πολεμήσεις γι’ αυτές. Αν μείνεις στη μέθη των ηδύποτων της εφηβείας, κινδυνεύεις να γίνεις το θύμα. Από έκπτωση σε έκπτωση. Στην αρχή ως δική σου επιλογή, μα στη συνέχεια ως βίαιη επιβολή. Να μην ορίζεις το εαυτό σου, να μην ορίζεις το κορμί σου. Τέτοια σταυροδρόμια εμφανίζονται στο δρόμο όλων, μα αρχίζουν συνήθως σε φάση αποτυχίας. Αυτά τα παιδιά χρειάζονται περισσότερο την έγνοια μας. Αυτών των παιδιών η επιστροφή και η επιτυχία στη ζωή, είναι νίκη της κοινωνίας μας.