Αποφύγαμε τη χρεωκοπία, και τώρα...

Τούτη η προεκλογική περίοδος είχε διαφορετική και ιστορική σημασία γιατί προσωρινά αποφύγαμε τη χρεωκοπία της χώρας με χρεωκοπημένους τους πολίτες, ενώ είμαστε υπό τεχνική και συμβουλευτική επιτήρηση των εταίρων μας, και η κυβέρνηση σωτηρίας έχει υπογράψει για αρκετά χρόνια συμφωνίες για δανειακή μνημονιακή σύμβαση, της οποίας τις υποχρεώσεις δεν μπορεί να αθετήσουν οι αρχηγοί τού δικομματισμού (που και οι δυο έχουν υπογράψει), έστω και εάν ο ένας μετά τις εκλογές ήθελε να έχει αυτοδύναμη Ελλάδα και ο άλλος αυτοδυναμία! Οι πολιτικές ιδεολογίες και οι πολιτικές διαφορετικότητες των κομμάτων εξουσίας σήμερα κηδεμονεύονται ουσιαστικά από τις μνημονιακές τους δεσμεύσεις και επομένως η διαχωριστική γραμμή στον πολιτικό λόγο δεν υπάρχει.

Είναι επίσης γνωστό ότι μετά από τις εκλογές άρχισε αγώνας επιβίωσης πάλι, γιατί ο εξαθλιωμένος λαός έχει να αντιμετωπίσει ένα δύσκολο δρόμο, έναν πραγματικό «Γολγοθά» για τους πολίτες, όπως προεκλογικά έλεγε πρωτοκλασάτο στέλεχος της Ν.Δ., ο οποίος μάλιστα, θέλοντας να δείξει τη μετεκλογική σοβαρότητα της κατάστασης, έλεγε ότι κάθε ψήφος προς αυτόν είναι ένα σταυρός που πρέπει να σηκώσει μετά τις εκλογές αυτός και η παράταξή του.

Tα κόμματα εξουσίας σε προεκλογικές περιόδους κάνουν εξαγγελίες και, χωρίς να το σκέπτονται, λένε λόγια σαν τα παραμύθια. Ότι θα υπογράψουν με το λαό αρκετά κοινωνικά συμβόλαια, ενώ παράλληλα θα κάνουν επανίδρυση του κράτους, αναφέροντας επίσης και σπουδαίες δομικές λειτουργικές και κοινωνικές αλλαγές στο κράτος, που δυστυχώς μέχρι και σήμερα, μετά από 40 χρόνια μεταπολίτευσης, δεν έκαναν αυτοί που είχαν τη διακυβέρνηση της χώρας.

Είναι εντυπωσιακό ότι στην προεκλογική περίοδο πάντα λέγονται υπερβολές και ψεύτικες υποσχέσεις, σχεδόν απραγματοποίητες, που σήμερα έχουν κάνει τους θυμωμένους πολίτες πιο δύσπιστους - γιατί και οι πολίτες έχασαν το ρουσφέτι από αυτό το προεκλογικό αλισβερίσι μεταξύ πολίτη και πολιτικού. Με αυτό τον τρόπο, έφτιαχναν αυτοί οι ίδιοι το τερατούργημα του δυσκίνητου πελατειακού κράτους, το οποίο οι ίδιοι θέλουν τώρα να το αλλάξουν και να το φτιάξουν από την αρχή.

Προσπαθούσαν προεκλογικά, σχεδόν με τα παλαιοκομματικά προγράμματα των υποσχέσεων και με τα «θα» και «αν» και «εάν». Προσπαθώντας, όποια προγράμματα αναδόμησης και ανάπτυξης και με όποιο ρητορικό λόγο και εάν τα εξάγγελλαν, αντί να πείθουν το λαό, το θύμωναν περισσότερο, αφού δεν μπορεί να ανταποκριθεί ο λαός σε αυτή την παράλογη και σκληρή λιτότητα, στα έξοδα της καθημερινότητας για επιβίωση. Η υπομονή του κόσμου έχει πια εξαντληθεί.

Παρακολουθούσαμε λοιπόν ότι μετά την κοινοβουλευτική κόπωση της τελευταίας διετίας και τις μάχες που έδωσαν για τη σωτηρία της χώρας, προσπαθούσαν πλέον μόνο με λόγια - μα πολλά λόγια - και προγράμματα πρωτοποριακά, ταχύρρυθμα, βραχυπρόθεσμα ή μακροπρόθεσμα, κοστολογημένα με μοντέρνο ευρωπαϊκό προσανατολισμό, με θεωρητικολογία υποσχέσεων, με σχεδιασμούς και υποομάδες αυτών των σχεδιασμών, και λόγια δυσνόητα που δεν καταλαβαίνουν οι πολίτες, με συγκεκριμένες δύσκολες ενέργειες και με αποκρατικοποιήσεις και με τα λεγόμενα οικονομικά ισοδύναμα, να δώσουν λύσεις στο μέλλον, ενώ το παρόν θα θυσιάζεται και οι πολίτες θα είναι φτωχοί. Ίσως αυτές οι ενέργειες να γίνονταν αποδεκτές για το μέλλον και για ένα λαό που δεν είναι στα όρια της εξαθλίωσης, όπως είμαστε εμείς, αλλά σήμερα, που το 23% του εργατικού δυναμικού είναι άνεργοι και 3.000.000 στα όρια της φτώχειας, ο λαός δεν έχει αλλά όρια αντοχής και δεν μπορεί να κάνει άλλες θυσίες για την πατρίδα.

Τα άμεσα αποτελέσματα της μετεκλογικής αβεβαιότητας, όπως προεκλογικά έλεγαν, είναι εκ των γεγονότων μακροπρόθεσμα, γιατί χρειάζονται μεταρρυθμίσεις, διαθρωτικές αλλαγές και δημοσιονομική πειθαρχία, που δυστυχώς δεν έχουμε κάνει στα πλαίσια της ευρωπαϊκής μας θέσης, ούτε πριν από τα μνημόνια, αλλά ούτε και μετά τα μνημόνια, και για αυτό οι εταίροι δανειστές μάς θεωρούν αναξιόπιστους. Ο λαός θέλει και διεκδικεί πλέον άμεσες λύσεις. Δεν μπορεί ο κόσμος να κάνει άλλη υπομονή όταν αμέσως μετά τις εκλογές πρέπει να εφαρμοστούν άλλα σκληρά μέτρα περικοπών μισθών και συντάξεων, που σχεδόν πλησιάζουν το 50%, καθώς και αρκετοί φόροι.