Ο νέος πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ, κ. Ευάγ. Βενιζέλος, έχει αποδυθεί σε έναν τιτάνιο αγώνα ανατροπής των εξαιρετικά δυσοίωνων δημοσκοπικών ευρημάτων απήχησης του κόμματός του στο εκλογικό σώμα. Η προσπάθειά του αυτή είναι απολύτως κατανοητή και θεμιτή εντός του πλαισίου λειτουργίας και ανταγωνισμού των πολιτικών φορέων στην κοινοβουλευτική μας δημοκρατία.

Το εξοργιστικό, όμως, στην απόπειρα αυτή του πληθωρικού δημοσιολόγου από τη Θεσσαλονίκη είναι ότι εγκαλεί τη Ν.Δ. για καιροσκοπισμό και παλαιοκομματικές συμπεριφορές. Εάν είναι δυνατόν, ο αρχηγός τού ΠΑΣΟΚ, του κόμματος του «λεφτά υπάρχουν», να μετατρέπεται σε κήνσορα της πολιτικής ηθικής, προτρέποντας τα λοιπά κόμματα να μιλήσουν τη γλώσσα της «αλήθειας».

Το ΠΑΣΟΚ βιώνει στην παρούσα κρίσιμη πολιτική συγκυρία τα επίχειρα των διαχρονικά αμετροεπών πολιτικών του. Πολιτικών άμεσα συνυφασμένων με το λαϊκισμό που σα μόνο στόχο είχαν την υφαρπαγή των ψήφων των πολιτών και την, δι’ αυτής, εδραίωση στην εξουσία.

Δυστυχώς για τον κ. Βενιζέλο, οι Έλληνες έχουν και κρίση και μνήμη. Και ξέρουν πλέον πολύ καλά ποιος είναι ο πολιτικός φορέας που με την άφρονα και όλως ιδιοτελή σε ατομικό και κομματικό επίπεδο πολιτική του ευθύνεται ουσιαστικά για το σημερινό χάλι της χώρας.

Να θυμίσουμε στο σημείο αυτό τις συνεχείς απορρίψεις από την τότε ηγεσία τού ΠΑΣΟΚ των συνεχών εκκλήσεων του πρώην πρωθυπουργού κ. Κ. Καραμανλή για εθνική ενότητα στο πλαίσιο της αντιμετώπισης της επερχόμενης οικονομικής κρίσης. Βλέπεται, τότε, το μόνο που ενδιέφερε τον κ. Γ. Παπανδρέου και τους συν αυτώ ήταν η παντί τρόπω ανάρρηση στην εξουσία και η νομή της εξουσίας. Δυστυχώς τα αποτελέσματα αυτής της κοντόθωρης πολιτικής τακτικής τα βιώνει σήμερα όλος ο ελληνικός λαός.

Ο Αντώνης ο Σαμαράς, συνεπής με τις ιδεολογικές αξίες και αρχές της παρατάξεως του ριζοσπαστικού φιλελευθερισμού και αντιλαμβανόμενος την κρισιμότητα της κατάστασης, ουδέποτε μετήλθε, όπως αδίκως κατηγορείται, δημαγωγικών επιχειρημάτων. Ο μοναδικός γνώμονάς του είναι η πρόταση στο εκλογικό σώμα όλων αυτών των διαρθρωτικών και αναπτυξιακών μέτρων τα οποία θα οδηγήσουν τη χώρα ασφαλώς στην έξοδο από την κρίση, δημιουργώντας προοπτική και ελπίδα στους Έλληνες. Και για να επιτευχθεί αυτό, απαιτείται να προκύψει από τις επικείμενες εκλογές στιβαρή διακυβέρνηση στη βάση αυτοδυναμίας, όχι για την αυτοδυναμία ως αυτοσκοπό, αλλά για την αποφυγή κρίσιμων δυσλειτουργιών οι οποίες ουσιαστικά θα αποτελέσουν τροχοπέδη στην επιζητούμενη πανεθνική προσπάθεια εξόδου από την κρίση.