Πάει καιρός που διάβασα σ’ ένα μικρό, αλλά θαυμάσιο τακτικό φυλλάδιο της Ιερής Μητρόπολης Πρεβέζης το παρακάτω κείμενο, με τον ίδιο ακριβώς τίτλο: «Πολιτικός γάμος και Ελευθέριος Βενιζέλος».
Ξέρω πως κάποιοι αναγνώστες ίσως με σχολιάσουν ή θυμώσουν με αυτή μου την αναφορά. Αυτό δε με ενοχλεί. Συνήθισα πλέον. Απλώς μεταφέρω κάτι που θαύμασα πως είπε κάποιο σημαίνων πρόσωπο χθες. Και με ειλικρίνεια καταθέτω για άλλη μία φορά, πως το αλάθητο δεν το διεκδίκησα ποτέ. Ούτε θεωρώ πως το διεκδίκησε κι ο αείμνηστος Έλληνας πολιτικός, ο αθάνατος Βενιζέλος (1864 - 1936). Σέβομαι την άποψη και την πράξη του οποιουδήποτε… Το αλάθητο το κατέχει ο Θεός και η Εκκλησία. Και στην προκειμένη περίπτωση η θέση του Βενιζέλου ταυτίζεται πλήρως με την άποψη της Εκκλησίας επί του ίδιου θέματος. Κι εγώ ως μέλος αυτής της Εκκλησίας και μάλιστα ποιμένας, αυτήν τη θέση πρεσβεύω και κηρύττω.
Το κείμενο, λοιπόν, είχε ως εξής:
«Μπορεί ένας Ορθόδοξος Χριστιανός να κάμει πολιτικό γάμο;
Ας ιδούμε πώς απάντησε στο ερώτημα ένας μεγάλος πολιτικός της νεωτέρας Ελλάδος, ο Ελευθέριος Βενιζέλος, το 1930:
«Ημπορεί κανείς να είναι Χριστιανός και να μη θέλη να κάμη ιεροτελεστία, αλλά δεν ημπορεί να είναι Ορθόδοξος, διότι η Ορθόδοξος Εκκλησία θεωρεί τον γάμον μυστήριον. Δεν ημπορείς, κύριε, να μου λέγης ότι είσαι Χριστιανός Ορθόδοξος, εφ’ όσον δεν δέχεσαι τα δόγματα της Ορθοδόξου Εκκλησίας.
Δεν λέγω, ότι είσαι υποχρεωμένος να κάμης δήλωσιν ενώπιον του ληξιάρχου, ότι είσαι Χριστιανός Ορθόδοξος, αλλ’ αφ’ ης στιγμής ομολογείς σαυτόν Ορθόδοξον Χριστιανόν, οφείλεις να τελέσης το μυστήριον του γάμου, διότι άλλως δεν ανήκεις πραγματικώς εις το ποίμνιον της Ορθοδόξου Εκκλησίας. Αλλά να μη μου λέγη κανείς ότι θέλει και Ορθόδοξος Χριστιανός να είναι, αλλά να μη κάμη τον γάμον με ιεροτελεστία […].
Ενώ είμαι πλήρως σύμφωνος υπέρ της ελευθερίας της συνειδήσεως, λέγω μόνον εις τον πολίτην να είναι και αυτός ειλικρινής. Του λέγω: Θέλεις την ελευθερίαν της συνειδήσεώς σου; Την έχεις. Αλλά μη μου λέγης, ότι είσαι Χριστιανός Ορθόδοξος, εφ’ όσον δεν αναγνωρίζεις και τα δόγματα και τα μυστήρια της Ορθοδόξου Εκκλησίας!»
Αν ένας πολιτικός είχε γνώμη τέτοιας κρυστάλλινης σαφήνειας, πόσο περισσότερο εμείς οι Χριστιανοί οφείλουμε να έχουμε την ίδια θέση επάνω στο τόσο σπουδαίο αυτό θέμα!
Λοιπόν. Κατάλαβέ το: Δεν μπορείς άλλος να είσαι ενώπιον των ανθρώπων, και άλλος ενώπιον του Θεού.
Αν πιστεύεις στο Χριστό, Τον ομολογείς.
Αν δεν θέλεις να Τον ομολογείς στην ζωή σου, με την ζωή σου, κάτι δεν πάει καλά με σένα! Ή μάλλον, συ δεν πας καλά! Τα λόγια, τα έργα, ο τρόπος της ζωής μας, πρέπει να είναι έκφραση του εσωτερικού μας κόσμου. Ή όχι;
Αυτό είπε ο Ελευθέριος Βενιζέλος, αυτό διάβασα, αυτό πιστεύω κι εγώ. Εσύ σκέψου, κρίνε κι αποφάσισε. Συμφώνησε ή απέρριψε. Είμαστε ελεύθεροι άνθρωποι, προσωπικότητες, κυρίως μέσα στο χώρο της Ορθόδοξης πίστης μας.

* Ο π. Αθανάσιος Γιουσμάς είναι εφημέριος Ιερού Ναού Αγίου Θεράποντα Μυτιλήνης, καθηγητής θεολόγος. Όλα τα προηγούμενα δημοσιευμένα στην εφημερίδα μας άρθρα του, μπορεί κάθε ενδιαφερόμενος να μελετήσει στην ηλεκτρονική διεύθυνση: www.apostoli.org