Ξεπέρασε κάθε προηγούμενο η συγκέντρωση των ΤΕΜΠΩΝ στην Μυτιλήνη με τον κόσμο να έχει κατακλίσει όχι μόνο την πλατεία Σαπφούς αλλά και την προκυμαία.

Μέσα από τις ομιλίες των εκπροσώπων των φορέων διατυπώθηκε το πάγιο αίτημα απόδοσης ευθυνών και απονομή δικαιοσύνης σε αυτή την υπόθεση, ενώ θίχτηκε για ακόμη μία φορά η κατάσταση στις συγκοινωνίες που όπως διατυπώθηκε ολοένα και χειροτερεύει.

Ζαφειρίου: Το οξυγόνο, το έχουμε κερδίσει με τους αγώνες μας και δεν το χαρίζουμε σε κανέναν

«Συναδέλφισσες, συνάδελφοι, του ιδιωτικού και δημόσιου τομέα

Μαθητές, φοιτητές, εκπαιδευτικοί, επαγγελματίες και καταστηματάρχες, γιατροί-δικηγόροι και επιστημονικοί φορείς, συνταξιούχοι και αγρότες,

Η σημερινή απεργιακή συγκέντρωση, δεν έχει προηγούμενο.

Συγκαταλέγεται αν όχι στη μεγαλύτερη, σε μία από τις μεγαλύτερες συγκεντρώσεις που έχει δει η πόλη μας, τις τελευταίες δεκαετίες.

Η συγκέντρωση στη Καλλονή, που είναι σε εξέλιξη αυτή την ώρα, είναι η μεγαλύτερη που έχει πραγματοποιηθεί ποτέ, αλλά όπως ενημερωνόμαστε, όλες οι συγκεντρώσεις στη χώρα, από την Αλεξανδρούπολη ως τις πόλεις της Κρήτης, από τα Ιόνια νησιά έως τις πόλεις των Δωδεκανήσων, από την Θεσσαλονίκη ως την Αθήνα και την Πάτρα, οι συγκεντρώσεις σε μαζικότητα και μαχητικότητα είναι συγκλονιστικές.

Σήμερα, όλο το νησί είναι στο πόδι, με δεκάδες χώρους δουλειάς να έχουν νεκρώσει, δεκάδες καταστήματα, γραφεία, υπηρεσίες κ.λ.π. να έχουν κατεβάσει ρολά, γιατί δεν αντέχουμε άλλο την κοροϊδία της κυβέρνησης και την προσπάθεια της να συγκαλύψει το έγκλημα στα Τέμπη.

Εδώ και δύο χρόνια, κάθε λίγο και λιγάκι, βλέπουν το φως της δημοσιότητας, νέα βίντεο, νέες συνομιλίες, νέα στοιχεία, αποκαλύπτοντας και επιβεβαιώνοντας με τον πιο τραγικό τρόπο, τις εγκληματικές ενέργειες που έκανε η κυβέρνηση και οι άνθρωποι της, για να μπαζώσουν τις ευθύνες τους.

Και δεν μπορούν με τίποτα να αποφύγουν, την οργή που προκαλεί το γεγονός ότι εν έτει 2023, δύο τραίνα ταξίδευαν στις ίδιες ράγες και τελικά συγκρούστηκαν επειδή κανένα σύστημα ασφαλείας δεν λειτουργούσε χρόνια τώρα, στερώντας τη ζωή 57 συνανθρώπων μας.

Ήταν το τραγικό αποτέλεσμα της πολιτικής της “απελευθέρωσης”, κατάτμησης και ιδιωτικοποίησης των σιδηροδρόμων, της υποχρηματοδότησης και υποστελέχωσής τους, του “ταΐσματος” των εργολάβων για συμβάσεις που δεν παρέδιδαν ποτέ. Πρόκειται για την πολιτική την οποία εφαρμόζει η κυβέρνηση Μητσοτάκη, συνεχίζοντας στα βήματα όλων των προηγούμενων κυβερνήσεων της ΝΔ, του ΠΑΣΟΚ και του ΣΥΡΙΖΑ, με βάση και τις κατευθύνσεις της ΕΕ που πιστά υπηρετούν.

Το σύνθημα “ή τα κέρδη τους ή οι ζωές μας”, που ακούστηκε από την πρώτη στιγμή και εξακολουθεί να ακούγεται δυνατά στις κινητοποιήσεις, η υπόσχεση που δώσαμε το 2023 αμέσως μετά το έγκλημα, η υπόσχεση που δώσαμε πέρυσι, η υπόσχεση που δώσαμε στα συλλαλητήρια στις 26 του Γενάρη, η υπόσχεση που δίνουμε ξανά σήμερα, πως «το έγκλημα αυτό δεν θα συγκαλυφθεί-όλων των νεκρών θα γίνουμε φωνή», θα ακούγεται μέχρι να τιμωρηθούν όλοι οι υπεύθυνοι.

Είναι πολύ σημαντικό να αναφέρουμε, ότι, η Πανελληνία Ομοσπονδία Σιδηροδρόμων πιάνοντας το νήμα από τις μεγαλειώδεις συγκεντρώσεις στις 26 του Γενάρη, αποφάσισε πρώτη να κηρύξει Απεργία, σήμερα 28 Φλεβάρη ανήμερα του εγκλήματος των Τεμπών.

Είναι μεγάλη παρακαταθήκη για τους αγώνες που έρχονται, η αλληλεγγύη και η συμπαράσταση που έδειξαν δεκάδες Εργατικά Κέντρα και Ομοσπονδίες που με την σειρά τους αποφάσισαν και κήρυξαν απεργία ανά Νομό και κλάδο, με εκατοντάδες Σωματεία του Ιδιωτικού και Δημόσιου Τομέα στη συνέχεια να παίρνουν αποφάσεις συμμετοχή στην απεργία και στις συγκεντρώσεις.

Σήμερα απεργούν και διαδηλώνουν οι σιδηροδρομικοί, που δύο χρόνια μετά το έγκλημα στα Τέμπη βλέπουν την κατάσταση στο «μια από τα ίδια». Με τους ίδιους κινδύνους να παραμονεύουν σε κάθε στροφή και τον φόβο ενός νέου δυστυχήματος - εγκλήματος μόνιμο επιβάτη στα δρομολόγια.

Με την απεργία τιμούν τους νεκρούς συναδέλφους τους στα Τέμπη και διεκδικούν προσλήψεις στον σιδηρόδρομο, χρηματοδότηση έργων υποδομής και αξιοπρεπείς συνθήκες δουλειάς, που συνδέονται άμεσα με την ασφάλεια.

Απεργούν ενάντια στην πολιτική της ιδιωτικοποίησης και της «απελευθέρωσης», την «τροχιά» δηλαδή που δοκιμάστηκε και οδήγησε τους δύο συρμούς να κινούνται στην ίδια ράγα.

Το πόρισμα εξάλλου που δόθηκε στη δημοσιότητα χθες, ανάμεσα στις χρόνιες ελλείψεις που υπήρχαν και συνεχίζουν να υπάρχουν στον σιδηρόδρομο, αναφέρει και το εξής συγκλονιστικό για τους εργαζόμενους: «ήταν άνθρωποι που δούλευαν πέρα των ανθρωπίνων αντοχών».  

Σήμερα απεργούν οι εργαζόμενοι στις κατασκευές και σε άλλους κλάδους, που μετρούν δεκάδες νεκρούς συναδέλφους τους κάθε χρόνο σε εργοδοτικά εγκλήματα. Απεργούν και διεκδικούν μέτρα υγείας και ασφάλειας, καλύτερες συνθήκες δουλειάς και μείωση του εργάσιμου χρόνου. Διαδηλώνουν ενάντια στο αντεργατικό πλαίσιο όλων των κυβερνήσεων και της ΕΕ, που εντατικοποιεί τη δουλειά, βαθαίνει την εκμετάλλευση και μετατρέπει σε παγίδα θανάτου το μεροκάματο.

Σήμερα απεργούν και διαδηλώνουν οι εργαζόμενοι στις αερομεταφορές, που εδώ και χρόνια προειδοποιούν για τα «Τέμπη του αέρα», εξαιτίας των ελλείψεων σε στοιχειώδη μέτρα ασφάλειας, σε προσωπικό και μέσα, ακόμα και στις κρίσιμες υποδομές της Αττικής, που ελέγχουν τον μισό ελληνικό εναέριο χώρο.

Διεκδικούν προσλήψεις και να μην προχωρήσει η ιδιωτικοποίηση της Υπηρεσίας Πολιτικής Αεροπορίας, να πάψει η καραμέλα των «δημοσιονομικών περιορισμών» να βάζει στο ζύγι την προστασία του λαού.

Σήμερα απεργούν οι υγειονομικοί, που έζησαν τα «Τέμπη της πανδημίας», με το ξεδοντιασμένο δημόσιο σύστημα Υγείας και σήμερα ζουν τη συνέχειά του σε «κανονικές» συνθήκες. Με τεράστιες ελλείψεις προσωπικού, με νοσοκομεία - χρέπια και εξαντλημένους εργαζόμενους. Αυτή η άθλια κατάσταση στην Υγεία κοστίζει χιλιάδες ζωές κάθε χρόνο που θα μπορούσαν να σωθούν από ένα σύγχρονο, δημόσιο και δωρεάν σύστημα Υγείας για όλους, με έμφαση στην Πρόληψη.

Σήμερα απεργούν και διαδηλώνουν δάσκαλοι και καθηγητές, οι εργαζόμενοι και αυτοαπασχολούμενοι γονείς χιλιάδων μαθητών σε όλη τη χώρα, που ζουν τις «κοιλάδες των Τεμπών» στα υποσυντήρητα και υποχρηματοδοτούμενα σχολεία, στους δήμους - ρουφήχτρες του λαϊκού εισοδήματος για να κάνουν έργα ανάπλασης για το κεφάλαιο και όχι έργα προστασίας του λαού από φυσικές καταστροφές. Διαδηλώνουν για σύγχρονα σχολεία για όλους, σύμφωνα με τις δυνατότητες που υπάρχουν σήμερα, αλλά συνθλίβονται στη μέγγενη των «αντοχών της οικονομίας».

Σήμερα απεργούν οι ναυτεργάτες, που μπροστά στη νέα τουριστική σεζόν βλέπουν για άλλη μια χρονιά τους εφοπλιστές να ετοιμάζονται για μεγάλο πανηγύρι στις δικές τους πλάτες, με τη στήριξη του κράτους, προειδοποιώντας για τους κινδύνους που ξεπροβάλλουν για την ασφάλεια, ακόμα και τη ζωή στη θάλασσα.

Αλλωστε, πριν από τα Τέμπη στον σιδηρόδρομο, ζήσαμε πολλές φορές τα «Τέμπη της θάλασσας», με το «Δύστος», το «Εξπρές Σάμινα», το «Norman Atlantic», το «Sea Diamond».

Διεκδικούμε, νέα-σύγχρονα-ασφαλή πλοία για τα νησιά μας και να πάρουν πίσω τα απαρχαιώμενα σαπιοκάραβα που μας φέρνουν, κάθε τρεις και λίγο, όπως το Πρέβελης που είναι πάνω από 40 ετών ή το καπετάν-Χρήστος που έχει κλείσει τα 55 χρόνια.

Σήμερα απεργούν όλοι οι συνάδελφοι μας, που επισκεφθήκαμε και μιλήσαμε όλες αυτές τις μέρες μέσα στους χώρους δουλειάς.

Χώροι δουλείας, στους οποίους πηγαίνουν οι εργάτριες και οι εργάτες, χωρίς να ξέρουν αν θα επιστρέψουν στα σπίτια τους σώοι και αβλαβείς, αφού τα μέτρα προστασίας είναι… είδος προς εξαφάνιση, σε μια σειρά κλάδους. 

Τα στοιχεία εξάλλου μιλάνε από μόνα τους.

Κάθε τρεις μέρες, ένας εργάτης χάνει τη ζωή του, για το μεροκάματο, ενώ δεκάδες είναι αυτοί που σακατεύονται και τραυματίζονται καθημερινά.

Συναδέλφισσες, συνάδελφοι,

Είμαστε κοντά στην αγωνία των συγγενών, να μην χαθεί η αλήθεια, να τιμωρηθούν όλοι όσοι έχουν ευθύνη. Θα είμαστε κυριολεκτικά μαζί μέχρι την τελική δικαίωση, μέχρι την πραγματική δικαίωση.

Μόνο που η δικαίωση δεν θα έρθει με ευχές.

Δικαίωση σημαίνει να τιμωρηθούν όχι μόνο οι φυσικοί, αλλά και οι ηθικοί αυτουργοί του εγκλήματος.

Δικαίωση σημαίνει να ανατραπούν οι αιτίες που οδήγησαν στα Τέμπη και οι οποίες είναι και σήμερα όλες εδώ, αποτελώντας «θερμοκήπιο» για τις επόμενες τραγωδίες.

Δικαίωση σημαίνει να τιμωρηθούν όσοι στήριξαν και υπηρέτησαν την πολιτική της απελευθέρωσης και της ιδιωτικοποίησης του σιδηρόδρομου.

Δικαίωση σημαίνει να συνεχιστεί ο αγώνας μέχρι να αποκτήσουμε ένα σιδηρόδρομο σύγχρονο και ασφαλή που θα υπηρετεί το λαό και δεν θα τον σκοτώνει, γιατί κάποιοι θέλουν να κερδίζουν από αυτόν.

Αυτοί είναι με τα κέρδη τους, εμείς είμαστε με τη ζωή.

Το οξυγόνο, το έχουμε κερδίσει με τους αγώνες μας και δεν το χαρίζουμε σε κανέναν.

Οι αγώνες μας, είναι αυτοί που δίνουν ανάσα, για να μπορούμε να αναπνεύσουμε, για φτάσουμε μέχρι το τέλος, γιατί εμείς… θα πάμε και θα βγει» είπε στην κεντρική ομιλία ο πρόεδρος του Παλλεσβιακού Εργατικού Κέντρου, Γιάννης Ζαφειρίου.