Διαδρομή 36
Βόρεια της Άντισσας 2

Την περιοχή αυτή που ανήκει στην Αρχαία Άντισσα χαρακτηρίζουν ακρωτήρια και λόφοι που οριοθετούν κάμπους και διαρρέονται από ποτάμια-χειμάρρους. Αυτά τα ρέματα δημιουργούν χαραγές στο ηφαιστειακό υπόστρωμα, δρόμους και περάσματα στους αρχαίους καιρούς, καλοφυλαγμένα από οχυρά και λιθόστρωτα ανάμεσα στους οικισμούς του βυζαντινούς με στάσεις σε χριστιανικά ιερά και ισκιωμένους τόπους. Εδώ η ζωή δένεται με τα πέτρινα απομεινάρια των απολιθωμένων δένδρων, καθώς και του πρώτου θηλαστικού αυτής της εποχής, ενός ελέφαντα που η κάτω γνάθος βρέθηκε στην πέτρα ένα πάνω από τα Λάψαρνα.
Θέσεις όπου κατοίκησαν πρόγονοι της Χαλκοκρατίας καταλαμβάνουν όλα σχεδόν τα υψώματα της παραλιακής ζώνης, αρχίζοντας από τον Πόχη και καταλήγοντας στο Ανεμοβούνι. Και καταμεσής στο κάλυμμα των ηφαιστειακών αυτός ο όγκος των ασβεστόλιθων που φιλοξενεί τον τεράστιο Σπήλιο, φαντάζει σαρακοφαγωμένος από τα φουρνέλα του Λατομείου. Φταίνε αυτοί που ξεπούλησαν αυτό το μοναδικό φαράγγι που το ποτάμι δημιούργησε μέσα στους γεωλογικούς χρόνους, για να βρει το αδέλφι του που κατηφορίζει από την Άντισσα.







*axiotismakis.blogspot.com