Μια ακόμη εκτός έδρας ισοπαλία χωρίς γκολ πήρε η Καλλονή, σκορ που τείνει να γίνει το αγαπημένο της. Αυτό το αποτέλεσμα με βάση τις ευκαιρίες που είχε, την αδικεί κατάφορα.

Στη δύσκολη έδρα της Ριζούπολης η ομάδα της Καλλονής απέδειξε με την αγωνιστική της εικόνα ότι η Σούπερ Λίγκα μπορεί να είναι ακόμη πιο κοντά αν συνεχίσει να παίρνει με τους δύσκολους αντιπάλους τα αποτελέσματα που θέλει. Ο Απόλλων Σμ. θα πρέπει να αισθάνεται τυχερός και ευχαριστημένος που μπόρεσε και πήρε το βαθμό της ισοπαλίας, αφού αν μια ομάδα μπορούσε να νικήσει, αυτή ήταν μόνο η ομάδα της Λέσβου με βάση την αριθμητική υπεροχή και την αρχοντιά που επέδειξε στον αγωνιστικό χώρο του γηπέδου της Ριζούπολης.

Ασφαλώς και το στείρο 0-0 αδικεί την ομάδα του Τεννέ, αλλά δε θα πρέπει να παραλείψουμε ότι στην έδρα αυτή άλλες ομάδες που έχουν τον ίδιο στόχο, ηττήθηκαν. Άρα και ο βαθμός που κατακτήθηκε είναι πολύτιμος έτσι όπως εξελίσσονται τα πράγματα, στο πιο ενδιαφέρον Πρωτάθλημα στην ιστορία της Β΄ Εθνικής.

Το καπέλο στην Καλλονή έβγαλαν και οι αντίπαλοι, μιλώντας στο τέλος για την καλύτερη ομάδα που πέρασε από τη Ριζούπολη, που είχε όλα αυτά που χρειάζεται ένα σύνολο για να αγωνιστεί και να αποκτήσει βαθμό ή βαθμούς. Η χθεσινή πάντως ισοπαλία ήταν η 11η στο Πρωτάθλημα, όσες είναι και οι μέχρι τώρα νίκες της.

Τον είχε διαβάσει
Πολύ σωστά είχε στήσει την ομάδα του ο Αθηναίος τεχνικός, με νέα πρόσωπα το Νίκο Γάλα στη δεξιά πλευρά της άμυνας, το Μιχάλη Κριπιντίρη ως αμυντικό χαφ, το Μαρσέλο λίγο πιο μπροστά με στήριγμα το Σιλιγαρδάκη και δένοντας πιο πολύ το κέντρο με κινητήριους μοχλούς Ντιμπαλά, Κάντζι και Μανούσο, χωρίς όμως τον τιμωρημένο Λεοζίνιο. Με τον τρόπο αυτό ο τεχνικός της Καλλονής εγκλώβισε τα ατού του αντιπάλου, οι οποίοι βρήκαν απροσπέλαστο τοίχος, με αποτέλεσμα οι παίκτες του Βοσνιάδη να μην εντοπίζουν διαδρόμους ανοικτούς και να μην ανησυχήσουν τον γκολκίπερ Σιδεράκη.

Απεναντίας, ο Κάντζι ήταν αυτός που με το «καλησπέρα» στο παιχνίδι δοκίμασε στο 3΄ ένα σουτ, το οποίο χτύπησε σε αμυντικό και κατέληξε κόρνερ. Το ίδιο πήγε να συμβεί και στο 26΄, με τον Ντιμπαλά αυτήν τη φορά, αλλά το πλασέ ήταν χλιαρό για να ανησυχήσει το Γουμάγια. Μέχρι το ημίχρονο ήταν παιχνίδι κέντρου, με την μπάλα στην κατοχή των φιλοξενουμένων αλλά χωρίς τη μεγάλη φάση.

Μπορούσε στο τέλος…
Ο έλεγχος δεν ξέφυγε ούτε στην επανάληψη από τους παίκτες του Τεννέ, οι οποίοι ακολουθούσαν πιστά τις εντολές του και έδειχναν πιο δραστήριοι να χτυπήσουν στην κόντρα. Η είσοδος του Σερφά στη θέση του Ντιμπαλά έδεσε πιο πολύ την αμυντική γραμμή, ώστε να διαφυλαχθεί το ισόπαλο αποτέλεσμα. Ο Γαλλοαλγερινός αμυντικός πρωταγωνίστησε σε δύο φάσεις, όπου λίγο έλειψε να χρισθεί και σκόρερ.

Στο 80΄, σουτ από το δραστήριο Κάντζι πέρασε λίγο έξω από το δοκάρι και πέντε λεπτά μετά, ο Μαρσέλο με κατά μέτωπο ατομική ενέργεια πήγε να πλασάρει το Γουμάγια, ο οποίος έκανε έξοδο και απομάκρυνε την μπάλα, αυτή κατέληξε στο πόδι τού Σερφά, που την βρήκε και την έστειλε ελάχιστα έξω από το δοκάρι του Απόλλωνα, ίσως στην πιο κλασσική ευκαιρία των Λέσβιων να πάρουν στο τέλος τη νίκη.

Το τελευταίο σφύριγμα του διαιτητή Πασχάλη από την Ήπειρο βρήκε ικανοποιημένους τους ανθρώπους της Καλλονής για το βαθμό που κατακτήθηκε, όμως το αποτέλεσμα ίσως λίγο τους απογοήτευσε, αφού η τύχη που στο ποδόσφαιρο χρειάζεται, ούτε αυτήν τη φορά έδωσε χέρι βοήθειας.

Οι συνθέσεις των ομάδων
ΑΠΟΛΛΩΝ ΣΜ.: Γουμάγιας, Χατζηζήσης, Διαμάντης, Δεληζήσης, Ιασωνίδης, Ρόβας, Κατσίκης (57΄ Καραμαλίκης), Καμαρά, Μανιάς, Φαινόλα, Τσιλιγκίρης
ΑΕΛΚ: Σιδεράκης, Κώτσιος, Λαμπρόπουλος, Αναστασιάδης, Κριπιντίρης (61΄ Γκόβας), Γάλας, Μαρσέλο, Σιλιγαρδάκης, Μανούσος (86΄ Μανουσάκης), Ντιμπαλά (72΄ Σερφά), Κάντζι