Το πόρισμα του Εθνικού Οργανισμού Διερεύνησης Αεροπορικών και Σιδηροδρομικών Ατυχημάτων και Ασφάλειας των Μεταφορών, που βγήκε προχτες στη δημοσιότητα, πέρα από το γεγονός ότι αποτελεί μια σαφή βάση με στοιχεία για τα αίτια του θανατηφόρου δυστυχήματος και για τα λάθη και τις παραλείψεις που επιχειρησιακά ακολουθήθηκαν στον τόπο της σύγκρουσης είναι μια καλή αρχή για να ξεκινήσει ένας ουσιαστικός διάλογος και για ότι συνέβη στα Τέμπη, αλλά και τι πρέπει να γίνει ώστε να μη ξανασυμβεί στο μέλλον παρόμοιο δυστύχημα. Είναι χρήσιμο ότι ένας τέτοιος ανεξάρτητος φορέας έρχεται με την εγκυρότητά του να τονίσει και τις χρόνιες παθογένιες του ελληνικού κράτους, που συνέβαλαν και αυτές στο μοιραίο δυστύχημα. Είναι θετικό ότι το πόρισμα «απάντησε» και στα όσα τερατώδη υποστήριξαν ακόμη και σοβαροί άνθρωποι στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, των οποίων το κίνητρο δεν φαίνεται να ήταν η αναζήτηση της αλήθειας, αλλά η εργαλειοποίηση της τραγωδίας για τους δικούς τους λόγους.

Η αλήθεια, πάντως, αποτυπώνεται στις σελίδες του πορίσματος που δείχνει ανάγλυφα τη σύγχρονη ελληνική πραγματικότητα, με τις κραυγαλέες παθογένειες της. Το πόρισμα μιλά για μια αλυσίδα λαθών. Από την περιβόητη σύμβαση 717 που η υλοποίησή της καθυστέρησε αδικαιολόγητα από το 2016, για έναν ΟΣΕ που λειτουργούσε ανεξέλεγκτα εγείροντας εύλογα ερωτήματα γι αυτό, και με τους Ιταλούς της Τραινοσέ να καταλογιζονται και σε αυτούς ευθύνες. Το ανησυχητικό ωστόσο, που ...εξέπεμψε το πόρισμα είναι η εικόνα γενικού μπάχαλου που επικρατούσε στο μαζικό αυτό μέσο μεταφοράς που φαίνεται ότι από τύχη δεν έχουμε ή δεν είχαμε θρηνήσει άλλα Τέμπη. Και αυτή η διαπίστωση πραγματικά είναι τραγική!

Και εδώ έρχεται η τεράστια ευθύνη της κυβέρνησης. Προφανώς δεν είναι άμοιρες ευθυνών και οι κυβερνήσεις που προηγήθηκαν της σημερινής, γιατί οι «παθογένειες» αυτές είναι διαχρονικές. Ωστόσο η αλήθεια είναι ότι το πολιτικό κόστος βαραίνει κάθε φορά αυτόν που όταν γίνεται η «στραβή», πολύ περισσότερο αν αυτή συνοδεύεται και με αθώα θύματα, ασκεί εξουσία. Και η κυβέρνηση του Κ. Μητσοτάκη έχει ένα επιπλέον βάρος που της καταλογίζεται και δεν μπορεί να αποφύγει: Δεν έκανε πολλά πράγματα τα τελευταία δύο χρόνια και μετά το δυστύχημα στα Τέμπη, ενώ η ασφάλεια του σιδηροδρόμου ήταν από τις βασικές εξαγγελίες της το 2019! Η κυβέρνηση οφείλει έστω και τώρα κάτι να κάνει για την χαμένη τιμή του ελληνικού κράτους. Το «ποτέ ξανά» που έσπευσε να πει μετά τα Τέμπη ο έλληνας πρωθυπουργός και που ενδεχομένως αυτό να το άκουσε με ικανοποίηση η ελληνική κοινωνία όταν προσήλθε μετά λίγους μήνες στις κάλπες προσδοκώντας ότι κάτι επιτέλους θα γίνει , σήμερα πλέον δεν αρκεί ως υπόσχεση , γιατί τα «δείγματα γραφής» τα δυο αυτά χρόνια κάθε άλλο παρά επιβεβαιώνουν αυτή τη δέσμευση. Γι αυτο πέρα από τι λέει και κάνει η αντιπολίτευση με την «εργαλειοποίηση» της τραγωδίας των Τεμπών , το πρόβλημα είναι τι (δεν) κάνει η κυβέρνηση για να διορθώσει τα πράγματα και να εκπέμψει ασφάλεια, που σήμερα δεν είναι καθόλου δεδομένη.