Πόσες φορές δεν έχετε ακούσει αυτό το σύνθημα, άλλοτε καλοπροαίρετα και άλλοτε ως «καραμέλα» στο στόμα κρατικοδίαιτων συνδικαλιστών που φοβούνται μην τυχόν και χάσουν τα προνόμιά τους. Ένα παράδειγμα κρατικής εταιρίας σε ένα στρατηγικό τομέα της οικονομίας είναι τα ΕΛΤΑ (Ελληνικά Ταχυδρομεία) ο ρόλος των οποίων ήταν ιστορικά πολύ σημαντικός, απόδειξη - αν δεν το ξέρατε - ότι ήταν από τους πρώτους κρατικούς φορείς που ίδρυσε από το 1828 ο αείμνηστος Ιωάννης Καποδίστριας. Τα χρόνια πέρασαν, ο ανταγωνισμός από τις ιδιωτικές εταιρίες ταχυμεταφορών συνεχής και οξύς, όμως σε πείσμα των καιρών, άλλοι για λόγους ιστορικούς, άλλοι από συναισθηματικούς και άλλοι από κεκτημένη ταχύτητα, πολλοί συμπατριώτες μας εξακολουθούν να προτιμούν τα ΕΛΤΑ για τις αποστολές τους. Τι και αν οι περισσότεροι αγνοούν ότι το 100% των μετοχών του ΕΛΤΑ πέρασε στα πλαίσια του τρίτου μνημονίου στα χέρια του λεγόμενου Υπερταμείου που μας επέβαλαν οι δανειστές, γιατί κάποιοι θα διαπραγματεύονταν δήθεν καλύτερα; Παρόλα αυτά, υπάρχει ακόμα πελατεία για τα ΕΛΤΑ. Ως πότε όμως; Όταν συστηματικά τα τελευταία χρόνια, όταν έχεις συστημένο, οι διανομείς περνάνε από τη διεύθυνση παράδοσης σαν τους …κλέφτες, δεν χτυπάνε κουδούνι, δεν ανεβαίνουν σκάλα, αφήνουν ένα χαρτάκι «έχετε συστημένο», περάστε - και στηθείτε στην ουρά - τρις τάδε ώρες από τα γραφεία μας να το παραλάβετε και φεύγουν τρέχοντας! . Πολλοί εξ αυτών προφανώς συνδικαλιστές που με κάθε ευκαιρία φωνάζουν, «όχι στην ιδιωτικοποίηση»!