Η επανεκλογή του νυν περιφερειάρχη Κώστα Μουτζούρη, μετά τη νίκη του στις αυτοδιοικητικές εκλογές, ήταν από την αρχή ένα πιθανό ενδεχόμενο, που φαίνεται να ενισχύθηκε από τις λάθος κινήσεις του κύριου αντιπάλου του, ή για να είμαστε πιο ακριβείς του κυβερνώντος κόμματος, που στήριζε την υποψηφιότητα Στεφανή. Κινήσεις που ξεκινούν από την μεγάλη χρονική καθυστέρηση στην ανακοίνωση της επιλογής του στρατηγού, που έδωσε τη δυνατότητα στον κ. Μουτζούρη να δεσμεύσει πρόσωπα του χώρου και να προκαταλάβει τη στήριξή τους, την ώρα που η ΝΔ «έπαιζε»... καθυστέρηση και έστελνε θολά μηνύματα για το τι τελικά θα στηρίξει. Η υποψηφιότητα Στεφανή αποδείχτηκε μια καλή επιλογή, που μπορεί να μη δικαιώθηκε, αλλά εκ του αποτελέσματος φάνηκε ότι θα μπορούσε να ήταν και νικηφόρα, αν δεν υπήρχε σε τέτοιο βαθμό ο διχασμός στο «γαλάζιο» στρατόπεδο, που επιδεινώθηκε ακόμη περαιτέρω από τα διαδραματιζόμενα στη δημοτική αρχή Μυτιλήνης τον τελευταίο καιρό. Η εξέλιξη αυτή στο χρονικό διάστημα που συνέβη, έπληξε την υποψηφιότητα Στεφανή που μόλις είχε ανακοινωθεί και εκ των πραγμάτων τη δυσκόλεψε. Ωστόσο αυτό που κατά τη γνώμη μας αποδείχτηκε «βούτυρο στο ψωμί» του κ. Μουτζούρη ήταν η τακτική του κυβερνώντος κόμματος και κυρίως των κυβερνητικών στελεχών. Η ολιγόωρη επίσκεψη του ίδιου του πρωθυπουργού στη Μυτιλήνη και μάλιστα δύο φορές προερχόμενος από συναντήσεις με ομολόγους στο εξωτερικό , προκειμένου να στηρίξει την υποψηφιότητα Στεφανή και η συχνή παρουσία τόσων υπουργών και κυβερνητικών στελεχών στη Μυτιλήνη και στα άλλα νησιά λειτούργησαν τελικά σε βάρος της υποψηφιότητας του στρατηγού. Γιατί την ώρα , που ειδικά στο δεύτερο γύρο, η προσέλκυση ψηφοφόρων από τους άλλους , πέραν του κυβερνώντος κόμματος , χώρους ήταν το ζητούμενο οι ενέργειες αυτές λειτούργησαν τελικά αποτρεπτικά, στέλνωντας μαζικά τους ψηφοφόρους αυτούς στην κάλπη του Κ. Μουτζούρη. Ηταν κραυγαλέο επικοινωνιακά λάθος, αφού λειτούργησε αντισυσπειρωτικά στον εκλεκτό του κυβερνώντος κόμματος, που εκμεταλλεύτηκε άριστα ο νυν περιφερειάρχης γι αυτό και το τελικό αποτέλεσμα. Η τακτική αυτή εξέπεμπε αλαζονεία, γιατί υποτιμήθηκε το γεγονός ότι το κυβερνών κόμμα ναι μεν είναι κυρίαρχο στο νησί και στην Περιφέρεια, αλλά για να εκλεγεί ο υποψήφιος του έπρεπε να απευθυνθεί στους άλλους χώρους και όχι να προκαλέσει αντικυβερνητικά «σύνδρομα», όπως τελικά έγινε. Αλήθεια αυτήν την απλή παραδοχή ήταν τόσο δύσκολο να κατανοήσουν οι... επικοινωνιολόγοι της κυβερνητικής πλευράς και έκαναν το ένα λάθος μετά το άλλο;