Τον Σεπτέμβριο του 2016 αποκαλύφθηκε επιγραφή αφιερωμένη στον αυτοκράτορα Αδριανό (117-138 μ.Χ.) ανάμεσα σε σωρό λίθων, κατά την διάρκεια εργασιών ανακαίνισης καταστήματος στην Αγορά της οδού Eρμού. Ανήκε προφανώς σε βωμό αφιερωμένο στον θεοποιημένο αυτοκράτορα, αλλά ό,τι απέμεινε είναι μόνο το κείμενο φθαρμένο.

Φωτ. Η νέα ανάθεση στον Αδριανό (117-138 μ.Χ.), Μυτιλήνη (φωτ. Α. Παυλέλλης)

Το κείμενο της επιγραφής, παρόμοιο με τα άλλα αφιερωμένα στον Αδριανό, όπως προκύπτει από την φωτογραφία, χαραγμένο με γράμματα σχετικά πρόχειρα, είναι το εξής:

               [Αὐ]το[κράτο]ρι, Καί-

               [σ]αρι Τραϊανῶ Ἁδρ[ι]-

               [α]νῶ, Σεβαστῶ, Ἐ-

               [λ]ευθερίω, Ὀλυμ-

               πίω, [σώ]τηρι καὶ κτίσ-

               τη. Χαριστήριον.

Απόδοση στη νέα ελληνική: Στον Αυτοκράτορα, Καίσαρα Τραϊανό Αδριανό, τον Σεβαστό (ενν. που λατρεύεται σαν θεός), τον Eλευθέριο, τον Ολύμπιο, τον σωτήρα και κτίστη (αναθέτουμε τον βωμό αυτόν) ως απόδειξη ευγνωμοσύνης.

Τότε λέγαμε ότι «η επιγραφή δεν είχε εντοπιστεί και δεν είχε παραδοθεί στην Υπηρεσία Αρχαιοτήτων του νησιού, την μόνη αρμόδια να διαφυλάττει τις αρχαιότητες ενός τόπου και να τις αναδεικνύει, έργο το οποίο εκτελεί με μεγάλη επιτυχία και παραδειγματικό ζήλο η Εφορεία Αρχαιοτήτων της Λέσβου, φέρνοντας το Μουσείο και τους θησαυρούς του κοντά στον πολίτη. Επομένως, το ίδιο συμφέρον θα πρέπει να εξαλείφεται μπροστά στην απαράμιλλη αξία κάθε καταλοίπου της αρχαιότητας, πόσο μάλλον μιας επιγραφής, η οποία αποτελεί ταυτόχρονα αρχαιολογικό, ιστορικό και γλωσσικό μνημείο. Αξίζει να ειπωθεί προς επίρρωσιν των ανωτέρω ότι στην Λέσβο σώζονται 25 επιγραφές, τιμητικές ή αναθηματικές στον Αδριανό, αριθμός που μπορεί να συγκριθεί μόνο με τις αντίστοιχες από την Αθήνα, γεγονός που πιστοποιεί την ιδιαίτερη σχέση του Αδριανού με τον τόπο ή αντίστροφα του τόπου με τον Αδριανό».

Τελικά η κοινή λογική επικράτησε και ο ενεπίγραφος λίθος εντοπίστηκε και παραδόθηκε στην Αρχαιολογική Υπηρεσία πριν από ένα χρόνο περίπου. Και όπως έγραψε ο αρχαιολόγος Στέφανος Ν. Κουμανούδης «Αγάπα το αρχαίον σου ως σεαυτόν» (βλ. Η Ελληνική Αρχαιολογία, Αθήνα 1984, 36).