Δυο ζευγάρια και μια παρέα Γερμανών, αλλά και μερικοί Μυτιληνιοί, όπως και λίγοι ντόπιοι απ’ τον Σκουτάρο, συνέθεταν τη μεγάλη συγκριτικά για την εποχή πελατεία της παραλιακής ταβέρνας στην Άναξο. Κι αυτό ανήμερα του Αγίου Πνεύματος, γιατί όλες τις προηγούμενες μέρες, αραιά και πού, να κάθονταν τίποτε νεαροί για να τσιμπήσουν ελαφρά.

Τα ίδια και στον Άγιο Ισίδωρο και σ’ όλο το Πλωμάρι, αλλά και στο Μόλυβο, όλο αυτό το διάστημα, τα ίδια και χειρότερα και σε λιγότερο τουριστικές περιοχές του νησιού, όπου βγαίνει σιγά - σιγά ο πρώτος μήνας του καλοκαιριού, δίχως καν να βγαίνουν τα λειτουργικά έξοδα των ανοιχτών από καιρό καταστημάτων. 

Πού είναι άραγε οι ορδές των Ευρωπαίων που μετά τη διαφήμιση την οποία έτυχε το νησί, θα κατέκλυζαν τη Λέσβο; Πού είναι οι Αμερικανοί και όλοι όσοι άλλοι επηρεασμένοι απ’ τις διασημότητες που φιλοξένησε τούτος ο τόπος, με αφορμή το προσφυγικό, θα έρχονταν εδώ και για διακοπές;

Αυτό που κατάλαβα στις μικρές εξορμήσεις μου ανά τη Λέσβο, είναι πως κάποιοι εσκεμμένα ή όχι δημιούργησαν μεγάλες προσδοκίες για ανάκαμψη του τουρισμού, ακόμη κι από φέτος, αν και οι πιο συνετοί προβλέπουν την όποια άνοδο απ’ το επόμενο καλοκαίρι. Όσο για τώρα, ανάκαμψη, την πολυπόθητη τουριστική ανάπτυξη που χρόνια τώρα καρτερούν, δεν βλέπουν για ακόμη μια φορά, οι παραλίες και κυρίως οι επαγγελματίες του τουρισμού.

«Βγαίνει έτσι το μεροκάματο για ολόκληρο το χρόνο, για να θρέψεις οικογένεια και να σπουδάσεις παιδιά, αν περιμένεις μόνο τις Κυριακές να έρθουν οι γνωστοί σου απ’ τη Μυτιλήνη για να κάνουν μπάνιο και να φάνε;», αναρωτήθηκε φίλος επαγγελματίας, συμπληρώνοντας ότι «τελικά και το φετινό καλοκαίρι, θα περιμένουμε τον Αύγουστο για να δουλέψουμε ώστε να αντεπεξέλθουμε στις υποχρεώσεις μας. Για κέρδος ούτε λόγος να γίνεται».

Παλαιότερες εποχές μόλις έκλειναν τα Δημοτικά, ζωντάνευε όλη η λεσβιακή ύπαιθρος απ’ τους συντοπίτες της Αθήνας, της Θεσσαλονίκης και των άλλων μεγάλων πόλεων, που έσπευδαν στα πάτρια εδάφη για να περάσουν το καλοκαίρι τους. Κι έτσι όχι μόνο οι παραλίες αλλά ολάκερη η Λέσβος τονωνόταν απ’ τα παιδιά της, που είχαν να ξοδέψουν σε ούζα και μεζέδες. Σταδιακά τα τελευταία χρόνια λόγω κρίσης, ακόμη και αυτοί που θα υποστούν τα έξοδα της μετακίνησης, ακόμη και αυτοί που θα μείνουν στις πατρογονικές εστίες για περισσότερο απ’ ένα δεκαήμερο, δεν θα βγουν και δεν θα ξοδέψουν όσο παλιότερα, γιατί δεν έχουν αυτή τη δυνατότητα. Οπότε, με ή χωρίς τους πρωτευουσιάνους επισκέπτες, η κατάσταση ελάχιστα διαφοροποιείται.

Ίσως, προσδοκούν ορισμένοι άλλοι να δούμε ξανά τους Τούρκους τουρίστες, που τρία - τέσσερα χρόνια τώρα, πραγματικά βοήθησαν συγκεκριμένες περιοχές. Μάλιστα κάποιοι ξενοδόχοι έλεγαν πως έχουν ήδη κάποιες κρατήσεις για τις επόμενες μέρες. Σε τι έκταση όμως θα είναι το αναμενόμενο «κύμα» και πώς θα παλαντζάρει τις απώλειες απ’ τους Έλληνες και τους υπόλοιπους Ευρωπαίους, είναι πολύ νωρίς για να εκτιμηθεί.

Έτσι, η επωδός της όποιας απλοϊκής προσέγγισης επιχειρηθεί για το θέμα της τουριστικής κίνησης στη Λέσβο, δεν μπορεί παρά να είναι η ίδια και ίδια που δεκαετίες έχουμε συνηθίσει να λέμε: Μόνο τον Αύγουστο θα γεμίσουμε.
Όποιες και αν είναι οι αιτίες, δυστυχώς αυτό είναι το συμπέρασμα για μια περιοχή που θα μπορούσε ολοχρονίς να βούλιαζε από επισκέπτες, αλλά δεν καταφέρνει για περισσότερο από έντεκα μήνες το χρόνο να αποκαλείται τουριστική.

Λες και δεν το επιδίωξε ποτέ, λες και δεν το θέλει πραγματικά.

* Η Μαρίνα Πολλάτου είναι συνταξιούχος δημοσιογράφος.