Μόλις πριν από μερικά χρόνια προσπαθούσα να καταλάβω πώς στο Β΄ παγκόσμιο πόλεμο οι άνθρωποι είχαν αποκτηνωθεί, πώς οι ναζί πήραν στις εκλογές τού 1933 πάνω από 17,8 εκατομμύρια ψήφους, δηλ. 43,9% του γερμανικού λαού! Πώς οι άνθρωποι αποκτηνώθηκαν κι επί χούντας στην Ελλάδα; Και όλα γι’ αυτούς ήταν καλά και η χώρα σε διαρκή «ανάπτυξη», χωρίς να βλέπουν την καταστολή της δημοκρατίας, τη λογοκρισία, τα βασανιστήρια, τις εξορίες, τη βία...

Κι ενώ βαδίζουμε στην εξαθλίωση, στην κατάργηση της εθνικής ανεξαρτησίας, στο ξεπούλημα των πάντων, στην επιβολή καταστροφικών μέτρων και επέκταση του δανεισμού, όπως γίνεται κάθε φορά, κάποιοι θα λένε μετά πως δεν το ξέρανε... Γιατί δε βλέπουν τα όρνια της πλουτοκρατίας να γυροφέρνουν πάνω από το μισοσαπισμένο κορμί μας. Δε βλέπουν τον εξευτελισμό, τις αυτοκτονίες, το πετσοκόψιμο μισθών και συντάξεων, για να σωθούν οι τράπεζες. Δε βλέπουν την καταστολή, την άθλια κατάσταση στην παιδεία, στην υγεία, στη δικαιοσύνη. Δε βλέπουν τους αστέγους, τα συσσίτια, τη μετανάστευση, τις αθλιότητες της παπαδοκρατίας και τα οικονομικά σκάνδαλα. Δε βλέπουν τα αισχρά, ξεπουλημένα μέσα μαζικής εξαπάτησης, που ανέλαβαν ολιγοπωλιακά τη στήριξη του συστήματος και της πολιτικής νομενκλατούρας, με αντάλλαγμα την εξυπηρέτηση των δικών τους συμφερόντων. Η χώρα δέχεται αλλεπάλληλες ληστρικές επιθέσεις!

Ο πολιτισμός μας, για τον οποίο νιώθαμε περήφανοι, ο αντιρρατσισμός κι αντιφασισμός του λαού αυτού, καταρρέουν! Η χώρα γίνεται ανοιχτά πλέον προτεκτοράτο της κεφαλαιοκρατίας, διοικούμενο από την τρόικα. Έχουμε μπροστά μας το φαινόμενο ενός λαού που πιστεύει στους Νεφελίμ, στις καλές νεράιδες και τα ξωτικά! Ένα λαό χωρίς αξίες, θρησκόληπτο, με αποβλακωμένους πολίτες, που παίρνουν καθημερινά τη δόση τους από το τηλεοπτικό... βαποράκι του θανάτου! Ενώ χρειάζεται μαζική ψυχοθεραπεία, ονειρεύεται «ανάπτυξη» της οικονομίας, επενδύσεις, ανεμογεννήτριες, αναδιαπραγμάτευση και «κάθαρση» του πολιτικού συστήματος, σφυρίζοντας αδιάφορα για την πείνα και την εξαθλίωση του διπλανού μας! Ξανά βολέματα με τους ημετέρους και τα χτυπήματα κάτω από τη μέση. Κι ενώ δεν μπορούν να πουν πως δεν τα ξέρανε όλα αυτά, ψηφίσανε «επαναδιαπραγμάτευση», ψηφίσανε νεοναζί και ξεπεσμένους πολιτικάντηδες... Οι πολίτες εκφράστηκαν μέσα από τις εκλογές. Ανεξάρτητα από το τι ψήφισαν, θα διαπιστώσουν ότι δεν μπορούν να εξασφαλίσουν ούτε τη διατροφή, τη στέγη, τα φάρμακα... Και έρχονται βροχή τα νέα έκτακτα μέτρα, τα νέα χρέη, οι νέες περικοπές, ο νέος βρόγχος του μνημονίου, οι νέοι τοκογλύφοι, η νέα εξαθλίωση, η οικονομική ανέχεια... Το μαχαίρι φτάνει στο κόκκαλο! Η πείνα κι η εξαθλίωση έχουν τα επακόλουθά τους. Ο απογοητευμένος και εξαθλιωμένος πολίτης θα στραφεί αναγκαστικά σ’ αυτόν που θα του δώσει έστω λίγο ψωμί για να ταΐσει τα παιδιά του. Είναι τυχαίο άραγε πως η καταστροφή αυτής της χώρας είναι συγκρίσιμη με πραγματικό πόλεμο;

Κι αν μερικοί γρινιάζουν και σχολιάζουν αρνητικά τους βουλευτές, ας τους θυμίσουμε πως στις πρόσφατες εκλογές αυτούς θέλησε ο κόσμος για εκπροσώπους τους. Αν θέλουν να κάνουν κριτική, ας την κάνουν σε αυτούς που ψήφισαν αυτούς τους βουλευτές και τα κόμματά τους. Κανείς όμως δεν μπορεί να πει ότι παραπλανήθηκε, ότι δεν ήξερε, ότι δεν ήταν πληροφορημένος και δεν είχε τη δυνατότητα να επιλέξει. Όχι γιατί το καπιταλιστικό σύστημα γκρεμίζεται με εκλογές, αλλά για τις όποιες αλλαγές προς όφελος του λαού μπορούν να φέρουν οι εκλογές, που θα ανοίξουν το δρόμο και για παραπέρα κατακτήσεις... Και δεν πρέπει να τρέφουμε αυταπάτες για... ριζοσπαστικοποίηση του λαού, ενότητα κι συμπόρευση ενάντια στη διάλυση που μας επιβάλλουν, χωρίς να κουνήσουμε το δακτυλάκι μας! Η ιστορική αυτή περίοδος που διανύουμε, είναι από τις πιο καθοριστικές για την πορεία του τόπου μας. Ή θα είμαστε τελείως αποκομμένοι από την πραγματικότητα και συνειδητά θα υπονομεύουμε το μέλλον της χώρας και των παιδιών μας, ή θα πρέπει να παρέμβουμε ουσιαστικά με τη συνειδητοποίηση του λαού, με τη δημιουργία ενός πελώριου κινήματος ανατροπής, ώστε ευκολότερα να παλέψουμε για μια Ελλάδα χωρίς τρόικες, μνημόνια, ξεπουλημένους πολιτικάντηδες και τοκογλύφους...

Αυτές οι καταστάσεις και οι καιροί κάνουν όλους να ωριμάσουν πιο γρήγορα! Θα ξεσπάσουν κατεβαίνοντας στους δρόμους, με απρόβλεπτους, πρωτόγνωρους τρόπους, και μάλιστα σε μεγάλη κλίμακα; Πόσο προετοιμασμένοι είμαστε γι’ αυτό; Συχνά στην ιστορία, αυτό γίνεται βίαια και όλοι πρέπει να πάρουν με κάποιον τρόπο θέση. Μέσα από το λάκκο των λεόντων.