Αβδηριτισμός, Συβαριτισμός, Μιθριδατισμός είναι κάποιες από τις παθογένειες που ενδημούσαν στην κοινωνία και την πολιτική ζωή της αρχαίας Ελλάδας και οι οποίες συνεχίζουν να ενδημούν και στην σύγχρονη Ελλάδα, παράλληλα προς την δημαγωγία, τις διχαστικές πολιτικές, την κομματοκρατία και το πελατειακό κράτος.

Στα Άβδηρα της Θράκης οι κάτοικοι χαρακτηρίζονταν για την πνευματική τους… «αφασία», την επιπολαιότητα και τη μωρία τους, την έλλειψη κριτικής ικανότητας και την ανικανότητά τους να διαχειριστούν τα δημόσια πράγματα. Παρ’ όλα αυτά τα αρνητικά χαρακτηριστικά στοιχεία των Αβδηριτών, εκεί γεννήθηκαν οι μεγάλοι φιλόσοφοι της Αρχαίας Ελλάδας: ο Δημόκριτος, ο Λεύκιππος, ο Πρωταγόρας, ο Εκαταίος, ο Βίων, ο Ανάξαρχος. Κι αυτό ενισχύει την άποψη περί της- αρχαιόθεν- δισυπόστατης πνευματικής και κοινωνικής πραγματικότητας των Ελλήνων.

Ο Αβδηριτισμός χαρακτηρίζει, παρά τις κάποιες φωτεινές εξαιρέσεις, την πολιτική ζωή και της νεότερης Ελλάδας. Ειδικότερα την τελευταία περίοδο της «Μνημονιακής» περιόδου, βιώνουμε την πιο καταστροφική ανικανότητα διαχείρισης των δημοσίων πραγμάτων με τους αριστερούς «μαθητευόμενους» της πολιτικής, οι οποίοι, καθημερινά, αποδεικνύουν ότι είναι «ανεπίδεκτοι μαθήσεως».

Στη Σύβαρι της Ν. Ιταλίας οι κάτοικοι χαρακτηρίζονταν για τον τρυφηλό τρόπο της ζωής τους, την μαλθακότητα, την ηδυπάθεια, την υπερβολή και την πολυτέλεια της διαβίωσής τους.(λέγεται ότι είχαν εξαφανίσει τους πετεινούς για να μην τους… ξυπνούν).

Και όταν, κάποτε, «ήρθε η στραβή», που λέει και η Περιφερειάρχης Αττικής, και οι Συβαρίτες ήρθαν σε σύγκρουση με τους Κροτωνιάτες, νικήθηκαν κατά κράτος και η πόλη τους καταστράφηκε ολοσχερώς!

Έτσι την έπαθαν και οι Νεοέλληνες Συβαρίτες των «θαλασσοδανείων», των «εορτοδανείων» και «διακοποδανείων», οι νεόπλουτοι των « Καγιέν» και της «αστακομακαρονάδας». Όταν στέρεψαν οι κρουνοί των δανεικών και υποχρεώθηκαν να «σφίξουν το ζωνάρι» έκαναν «στρατηγό» έναν «υποδεκανέα» της πολιτικής και βγήκαν να κάνουν πόλεμο στα «μαρμαρένια αλώνια» της Ευρώπης και να…«σχίσουν τα μνημόνια»!

Και από τα «σχισμένα μνημόνια» φτάσαμε να πανηγυρίζουμε, στις 21 Αυγούστου, του σωτήριου έτους 2018, την έξοδό μας από το «αριστερό» Γ΄ Μνημόνιο και την είσοδό μας στο Δ΄ Μνημόνιο και στο καθεστώς αυστηρής… δίαιτας μέχρι το 2060!

Ο Μιθριδατισμός έχει σχέση με τον βασιλιά του Πόντου και της Μικράς Αρμενίας Μιθριδάτη τον ΣΤ΄, τον Ευπάτορα, ο οποίος για να αποφύγει τον κίνδυνο να δηλητηριαστεί από τους αντιπάλους του, εφήρμοσε ως μέσον αυτοπροστασίας την εξοικείωση τού οργανισμού του με το δηλητήριο παίρνοντας καθημερινά μικρές δόσεις δηλητηρίου. Μεταφορικά, ο Μιθριδατισμός, όπως ονομάστηκε η τακτική που ακολουθούσε ο Μιθριδάτης, σημαίνει την σταδιακή εξοικείωση της πολιτικής και της κοινωνίας με ιδιαίτερα επικίνδυνα πράγματα και την αποδοχή δυσάρεστων καταστάσεων.

Ειδικότερα στην πολιτική, ο Μιθριδατισμός εκδηλώνεται ως αναισθησία και κοινωνική αναλγησία, ως αβελτερία, απάθεια και αδιαφορία των πολιτικών για ό,τι κακό συμβαίνει στη χώρα. Και όσον αφορά τους πολίτες, εκδηλώνεται ως «ανοσία» στην τοξικότητα της πολιτικής, ως «ωχαδερφισμός», ανοχή έναντι της ανίκανης ή φαύλης διακυβέρνησης, ως αδράνεια και έλλειψη αντίδρασης έναντι του ψεύδους και της δημαγωγικής πολιτικής.

Χαρακτηριστικό δείγμα σύγχρονου Μιθριδατισμού και Αβδηριτισμού αποτελεί η ανευθυνότητα, η επιπολαιότητα και ανικανότητα που επέδειξε η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ/ΑΝΕΛ για την αντιμετώπιση της πυρκαγιάς στην Ανατολική Αττική.

Και δεν έχει ιστορικό προηγούμενο η προκλητική ασέβεια που επέδειξαν, την «επόμενη μέρα», οι «υπεύθυνοι», οι οποίοι εμφανίστηκαν ως «αλάθητοι» και « ανεύθυνοι» μπροστά στον θάνατο 98 (σήμερα) ανθρώπων, για να ακολουθήσει η θεατρική «ανάληψη ευθύνης» του πρωθυπουργού, μετά την παρέλευση ημερών από την εκ-τέλεση του ολοκαυτώματος στο ΜΑΤΙ της Αν. Αττικής με την εκατόμβη των θυμάτων.

Αλλά και στις επιδόσεις ως προς τον Συβαριτισμό δεν υστέρησε -ενώ συνεχιζόταν η φτωχοποίηση του ελληνικού λαού- η Συγκυβέρνηση των «συντρόφων» ΣΥΡΙΖΑ/ΑΝΕΛ: ταξίδια με τα πρωθυπουργικά αεροπλάνα στα Παρίσια, Λονδίνα, Μονακό και Αμερική, οικογενειακά και φιλικά «πάρτι» με διορισμούς στα υπουργεία και στους Οργανισμούς. Και «αβέρτα μπάνκα» στη νομή της εξουσίας!

Και η τελευταία επιβεβαίωση ότι οι αρχαίες παθογένειες ζουν και βασιλεύουν και στη σύγχρονη Ελλάδα της «αριστερής» διακυβέρνησης είναι ο τελευταίος «ανασχηματισμός - αναπαλαίωση»: δυο Κατερίνες και μια Μαριλίζα προσελήφθησαν ως guest star στην φαρσοκωμωδία «Μετά την “καθαρή έξοδο” από τα Μνημόνια»!

Συμπέρασμα: Με Αβδηρίτες, Συβαρίτες και Μιθριδάτηδες θα συνεχίσουμε να βολοδέρνουμε στα κακοτράχαλα μονοπάτια της Ιστορίας. Χρειαζόμαστε «κανονικούς» πολιτικούς και «μυαλωμένους» ηγέτες, προκειμένου, κάποτε, να γίνουμε μια «κανονική χώρα».