Ο τραυλισμός είναι μια διαταραχή της ομαλής ροής της ομιλίας. Το άτομο αδυνατεί να εκφράσει αυτά που θέλει να πει, εξ αιτίας ακούσιων επαναλήψεων φθόγγων, συλλαβών, λέξεων, επιμηκύνσεων ή ενός επίμονου κομπιάσματος κατά τη διάρκεια της ομιλίας.

Υπάρχουν κάποια ιδιαίτερα χαρακτηριστικά που εμφανίζονται κατά τη διάρκεια του τραυλισμού. Μερικά από αυτά είναι:
- Επαναλήψεις φθόγγων - συλλαβών - λέξεων (π.χ. «μη - μη - μη - μήλο»).
- Επιμηκύνσεις ήχων (π.χ. «δδδδδδδδδώρο») ,
- Μπλοκαρίσματα, δηλαδή οι παύσεις που κάνουν μεταξύ των λέξεων (π.χ. «Φέρε μου το […] σακάκι μου») Τα μπλοκαρίσματα συνήθως συνοδεύονται από μυϊκή ένταση του λαιμού και του προσώπου, ενώ κάποια άλλα άτομα έχουν την αίσθηση ότι τους «κόβεται η αναπνοή» κατά τη διάρκεια της ομιλίας τους.

Επίσης άτομα που έχουν τραυλισμό, εμφανίζουν και δευτερεύουσες συμπεριφορές, όπως είναι η αποφυγή βλεμματικής επαφής, η εφίδρωση, το κοκκίνισμα, η ρυτίδωση προσώπου, επίμονο άνοιγμα και κλείσιμο βλεφάρων κ.ά.. Παραδείγματα δευτερογενών συμπεριφορών είναι ακόμη και η εισαγωγή φθόγγων ή φράσεων κατά τη διάρκεια της ομιλίας όπως «εεε», «μμμμ», τα οποία χρησιμοποιεί το άτομο που τραυλίζει για να αλλοιώσει αυτό που θέλει να πει, εξ αιτίας του φόβου του ότι θα τραυλίσει. Τα δευτερογενή χαρακτηριστικά εμφανίζονται συχνότερα σε ενήλικες από ό,τι σε παιδιά προσχολικής ηλικίας.

Η εμφάνιση του τραυλισμού δεν οφείλεται σε κάποια συγκεκριμένη αιτιολογία, αλλά σε συνδυασμό παραγόντων. Η κληρονομικότητα ενδεχομένως παίζει ρόλο, όπως στην περίπτωση παιδιών με συγγενικό πρόσωπο πρώτου βαθμού το οποίο τραυλίζει. Ακόμη μπορεί να εμφανιστεί μετά από ένα ψυχικό σοκ ή από έντονο άγχος, όπως για παράδειγμα προβλήματα στο σπίτι ή στο σχολείο. Το φαινόμενο είναι πιο συχνό στα αγόρια απ’ ό,τι στα κορίτσια. Ο τραυλισμός μπορεί να εκδηλωθεί στην παιδική ηλικία, με συνήθη έναρξη μεταξύ δύο και πέντε ετών. Πολλές φορές, όμως, έχουν καταγραφεί και ποσοστά αυτόματης υποχώρησης κατά τη διάρκεια του πρώτου χρόνου εκδήλωσης στην προσχολική ηλικία. Επίσης μπορεί να εμφανιστεί και στην ενήλικη ζωή, έπειτα από κάποια κρανιοεγκεφαλική κάκωση, νευρολογική βλάβη κ.ά.. Η πιθανότητα να εμφανίσει κάποιο άτομο τραυλισμό στη ζωή του ανέρχεται περίπου στο 5%. Άτομα που τραύλιζαν, είναι πιο πιθανό να ξαναεκδηλώσουν συμπτώματα τραυλισμού σε κάποιο διάστημα της ζωής τους.

Η διαταραχή αυτή θα πρέπει να γνωρίζουμε ότι έχει πολλά είδη τραυλισμού όπως:
- Εξελικτικός τραυλισμός, ο οποίος εμφανίζεται στη ζωή του παιδιού περίπου 30 μηνών και μπορεί να συνεχιστεί μέχρι και την ενήλικη ζωή του.
- Επίκτητος τραυλισμός, που εμφανίζεται στην ενήλικη ζωή του ατόμου μετά από κάποια κρανιοεγκεφαλική κάκωση, νευρολογική βλάβη, όγκο εγκεφάλου ή ακόμη και μετά από χρήση ναρκωτικών ουσιών.
- Ο ψυχογενής τραυλισμός εμφανίζεται εξ ίσου στην ενήλικη ζωή μετά από κάποιο έντονο σοκ.

Ο ρόλος του λογοθεραπευτή είναι να βοηθήσει το άτομο που τραυλίζει, με το κατάλληλο θεραπευτικό πρόγραμμα, ώστε να μειώσει τα συμπτώματα τραυλισμού ή ακόμη και να τα εξαλείψει, όπου αυτό μπορεί να είναι δυνατόν. Έτσι, λοιπόν, σημαντική είναι η έγκαιρη διάγνωση και η εξειδικευμένη θεραπεία για την πρόληψη των συμπτωμάτων του τραυλισμού.

Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.